SWP - Υπακοή στον Θεό (ημέρα 9η)

Σήμερα ασχολούμαστε με ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο της Αγίας Γραφής Ιησούς του Ναυή (στα αγγλικά Joshua) πρώτο κεφάλαιο, στην αρχή του. 

Ο Ιησούς του Ναυή ήταν, πολύ επιγραμματικά, ο βοηθός του Μωυσή στα τελευταία χρόνια  της ζωής του μεγάλου προφήτη, ο οποίος, μετά τον θάνατο του τελευταίου, ανέλαβε τη διεκπεραίωση της μεγάλης υπόσχεσης του Κυρίου να οδηγήσει τον λαό του Ισραήλ, μετά από μια 40ετή περιπλάνηση μέσα στην έρημο, στη γη Χαναάν, τη γη, δηλαδή, της επαγγελίας. Μια υπόσχεση του Θεού παίρνει σάρκα και οστά, με τον Ιησού να αναλαμβάνει δράση, να πολεμήσει για την κατάκτηση της γης και να την κατακτήσει, έχοντας αρωγό τον Θεό και Κύριο.

Ο Ιησούς του Ναυή, είναι κατά την χριστιανική οπτική, η προ-εικόνα, η προτύπωση του Ιησού Χριστού. Ίδιο όνομα (στα ελληνικά το όνομα Ιησούς σημαίνει ο Κύριος σώζει, ο Θεός Σωτήρ), ίδια αποστολή. Ο Ιησούς του Ναυή καθοδηγεί τους Εβραίους στην εκπλήρωση της υπόσχεσης του Θεού να κατοικήσουν στη γη όπου ρέει γάλα και μέλι, Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ, καθοδηγεί τους μαθητές Του και όλους τους πιστούς χριστιανούς ανά τη γη, στην γη της σωτηρίας, μια πνευματική γη, όπου όλα τα αόρατα γίνονται ορατά και πνεύμα Θεού κατοικεί μέσα στις καρδιές των χριστιανών, κάνοντας υπακοή στον Κύριο που σώζει, στον Θεό Σωτήρα.

Αν διαβάσει κανείς ολόκληρο το πρώτο κεφάλαιο αυτού του βιβλίου, θα διακρίνει μια διαφορετική, από όσα είχαμε συνηθίσει ως τώρα, τακτική. Ο Θεός εδώ τον βάζει κατευθείαν στα βαθιά, σε μια αποστολή για την οποία δεν ήταν επουδενί έτοιμος να εκτελέσει. Δεν είναι η πρώτη περίπτωση που ο Θεός διαλέγει τους πιο απρόβλεπτους, ακατάλληλους, θα λέγαμε, υποψήφιους να εκτελέσουν το θέλημα του Θεού, η Αγία Γραφή είναι γεμάτη από παρόμοια παραδείγματα. Σήκω, Ιησού του Ναυή, διέσχισε τον Ιορδάνη ποταμό, μαζί με όλο τον λαό, σε αυτή την απέραντη γη, την οποία υποσχέθηκα στους προγόνους σας, και πήγαινε να την κατακτήσεις. 

Ο Ιησούς της Παλαιάς Διαθήκης, ο Ιησούς του Ναυή, είναι άμαθος, και του έρχεται κεραυνός εν αιθρία όταν του δίνεται η διαταγή από τον Θεό να πολεμήσει έναν σωρό λαούς προκειμένου να τους διώξει από αυτή τη γη και να κατοικήσουν εκείνοι εκεί. Γιατί το κάνει αυτό ο Θεός; Τι του έφταιξαν οι λαοί που ήδη ζούσαν εκεί; Και γιατί, γενικότερα, ο Θεός είναι τόσο κακός και εκδικητής στην Παλαιά Διαθήκη; Αφού, πολλοί είναι εκείνοι που έχουν αυτή τη γνώμη. Δεν μπορούν να αναγνωρίσουν τον χαρακτήρα του Θεού, γι' αυτό δεν μπορούν να καταλάβουν πώς ενεργεί και για ποιους λόγους. Ο λόγος, λοιπόν, είναι πως ο Θεός είχε απηυδήσει από την ακολασία όλων αυτών των λαών που ζούσαν μέχρι τότε εκεί, την κακία, τη βία, την αγριότητα, τη σφαγή, τους βιασμούς, την τρομοκρατία και την αποστασία τους, λατρεύοντας άλλους θεούς, εξίσου αρρωστημένους, που εμφανίστηκαν πολύ βολικά για να ευχαριστούν τα κτηνώδη γούστα και ορέξεις τους, και όχι τον Έναν, τον Αληθινό, τον Κύριό μας. 

Αν, λοιπόν, σας πω ότι η γη της Χαναάν είναι η σημερινή Παλαιστίνη και όλη η ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής από τις ακτές της Μεσογείου μέχρι τον Ευφράτη ποταμό, είναι η γη της επαγγελίας που διαβάζουμε στην Αγία Γραφή, νομίζω ότι παίρνετε μια ιδέα για το τι είδους λαοί ζούσαν εκεί τότε, και απόγονοί τους ζουν εκεί μέχρι και σήμερα. Κι όλοι αυτοί οι λαοί έχουν, για κάποιον μυστήριο λόγο, έναν κοινό εχθρό που μισούν θανάσιμα, τον Κύριο, και τους χριστιανούς πιστούς Του. Ήταν οι φυλές της αποστασίας, είχαν γυρίσει την πλάτη τους στον Θεό, κι Εκείνος, οργισμένος, αποφάσισε να τους τιμωρήσει με τον αφανισμό τους. Ενώ τον λαό του Ισραήλ , παρόλο που και εκείνος ήταν αποστάτης, δεν μπορούσε να τον βλάψει, γιατί το είχε υποσχεθεί. Που σημαίνει πως, όταν ο Θεός σου υπόσχεται κάτι, όπως και δήποτε, αυτή η υπόσχεση θα σου εκπληρωθεί, ακόμα κι αν πάρει σαράντα χρόνια, όπως έγινε με τους Εβραίους στην έρημο, γιατί δεν μπορεί να παραβεί τον όρκο που ο ίδιος έδωσε, λόγω των ιδιοτήτων που Τον χαρακτηρίζουν. Ο Θεός που πιστεύουμε είναι άγιος, είναι δίκαιος, είναι πιστός, δεν μπορεί να πει ψέματα. Ψέματα λέει ο σκοτεινός και όλα τα τσιράκια του, και όλοι οι αποστάτες, που κάνουν πάρτι αυτές τις έσχατες μέρες, φλομώνοντας τους ανίδεους με ένα κάρο ψέματα και απάτες. Γι' αυτό ο Θεός προτρέπει συνεχώς να γρηγορούμε, για να μην πιανόμαστε στον ύπνο.

Στους σημερινούς στίχους ο Θεός, πρώτα δίνει την εντολή να κατευθύνει τον λαό στη γη που είχε υποσχεθεί στους προγόνους τους, και μετά τον ενδυναμώνει με προτροπές ότι θα είναι μαζί του κι ότι δεν θα τον αφήσει ούτε θα τον εγκαταλείψει. Με αυτή την υπόσχεση από μέρους του Θεού, αρχίζει να του δίνει οδηγίες πώς θα τα καταφέρει να φέρει σε πέρας το δύσκολο αυτό εγχείρημα. Του ζητάει να γίνει ισχυρός και ανδρείος, υπερβολικά ανδρείος, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά. Δεν του το ζητάει όμως με σκοπό να είναι νικητής στις μάχες που είναι προ των πυλών. Ο Θεός δεν του λέει τίποτα για πόλεμο και πολεμικές στρατηγικές ή εφόδια, ή εξοπλισμό, ή πώς θα εκπαιδεύσει τους Εβραίους για να είναι έτοιμοι να πολεμήσουν. Του τα ζητάει όλα αυτά, για να μείνει προσηλωμένος στις εντολές του νόμου του Θεού. Του ζητάει να μελετάει συνεχώς και αδιάλειπτα τον λόγο του Θεού. 

Μα, είναι τώρα η ώρα να καθόμαστε να μελετάμε τον Λόγο του Θεού, εδώ καιγόμαστε! θα έλεγε προφανώς κάποιος που θα βρισκόταν σε παρόμοια κατάσταση. Βλέπετε, ότι ο Θεός ενεργεί με μυστήριους τρόπους. Εδώ βλέπουμε τον Θεό να ενισχύει τον Ιησού του Ναυή πνευματικά, του ζητάει να μείνει προσηλωμένος στον Λόγο Του, για να μπορεί να φέρεται με σύνεση, σε όλη την πορεία που προδιαγράφεται μπροστά του. Αντί να τον προετοιμάζει για πόλεμο, τον προσκολλάει στον Λόγο του Θεού, στις εντολές που έχει δώσει στους πιστούς, τον σπρώχνει σε νυχθημερόν μελέτη, για να μπορεί να πράττει σύμφωνα με τα όσα είναι γραμμένα μέσα στην Αγία Γραφή. Και αφού του τα λέει όλα αυτά, το πώς θα υπακούει με συνεχή μελέτη και σύνεση, και ανδρεία βέβαια, βασική προϋπόθεση για να κάνεις το οτιδήποτε, τότε του δίνει την υπόσχεση. Οι δρόμοι του θα ευωδοθούν, η σύνεση θα ακολουθήσει την μελέτη. Και κλείνει την παράγραφο πάλι με την υπόσχεση ότι, αν γίνει ισχυρός και δυνατός, και αν δεν φοβηθεί και δεν δειλιάσει, Ο Κύριος θα είναι μαζί του σε κάθε του βήμα. Όπως και έγινε.

Βλέπουμε πολλούς μικρούς θησαυρούς εδώ πέρα, πώς ο Θεός πολεμάει τις δικές μας μάχες όταν του δείχνουμε τη δέουσα εμπιστοσύνη, πώς δουλεύουμε πάνω στη μελέτη του Θεού προκειμένου να αποκτήσουμε τη σύνεση του Θεού, πώς ο άνθρωπος, χάρη στην αφοσίωση στο θέλημα του Θεού, οδηγείται στη διάκριση, στο πώς φτάνουμε να πράττουμε το καλό και το σωστό και να προκόβουμε στη ζωή μας, πώς αυτή η προκοπή προϋποθέτει την ανδρεία και τη γενναιότητα από μέρους μας, ακόμη και μπροστά στις μεγαλύτερες προκλήσεις. Όταν έχουμε εμπιστοσύνη στον Κύριο ότι Εκείνος είναι μαζί μας πάντοτε, αυτό για μας, ως πιστοί Θεού, πρέπει να μας αρκεί, φτάνει να μένουμε προσκολλημένοι στο Θείο Λόγο Του και το Θείο θέλημά Του, και να ζούμε σε υπακοή μαζί Του. Μέσα από τη διάκριση του πώς μπορεί ο άνθρωπος να ξεχωρίζει ανάμεσα στο καλό και το κακό, μας αποκαλύπτεται εντέλει ποιο είναι το μοντέλο της επιτυχημένης ζωής του ανθρώπου που ζει με γνώμονα τον Χριστό, έτσι όπως αυτό μας παρουσιάζεται μέσα από το προτύπωμα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, τον Ιησού του Ναυή.

Ημέρα 9η - Ιησούς του Ναυή 1: 6-8 

Αγία Γραφή, μτφρ. Φίλου, εκδ. Πέργαμος, Αθήνα 2016

Με αγάπη,

Εύα 💗