Φθινοπωρινή ισημερία

Το ημερολόγιο σήμερα δείχνει 23 Σεπτεμβρίου. Φθινοπωρινή ισημερία. Ναι, από σήμερα μπήκαμε και επίσημα στο φθινόπωρο! Δροσερά απογεύματα! Βροχερά πρωινά! Εντυπωσιακοί ουρανοί! Παλέτες από πλούσια, μεστά, ζεστά και λατρεμένα χρώματα της φύσης ό,που και να γυρίσει το βλέμμα σου τριγύρω. Τα πρώτα μακρυμάνικα πουλόβερ αρχίζουν σιγά σιγά να βγαίνουν από τις ντουλάπες, οι ανεμιστήρες αποθηκεύονται για την επόμενη χρονιά, απαλά σκεπάσματα παίρνουν τη θέση τους στην άκρη του καναπέ για τις ήσυχες βραδιές μπροστά στην τηλεόραση με μια αχνιστή κούπα κακάο στα χέρια και να χουζουρεύει, να γλυκαίνει, να μελώνει το μέσα σου. 

Όλα γίνονται πιο όμορφα το φθινόπωρο. Όλα γίνονται πιο όμορφα για μένα.

Νωρίτερα σήμερα το απόγευμα βγήκα με ένα καλάθι και μάζεψα λίγα δώρα φθινοπωρινά από τον κήπο με τα χίλια χρώματα, φύλλα, σπόρους, άνθη, καρπούς. Τα έφερα μέσα και έφτιαξα την πρώτη μου φθινοπωρινή σύνθεση στο τραπέζι του σαλονιού του κάτω ορόφου όπου μας αρέσει να χουχουλιάζουμε τώρα που τα παιδιά λείπουν. Δεν βλέπω την ώρα να στολίσω και το υπόλοιπο σπίτι με υφές και χρώματα φθινοπωρινά, να ψήσω μήλα στο φούρνο, να τακτοποιήσω τα ξυλάκια της κανέλας και τις βανίλιες σε περίοπτη θέση στην κουζίνα μου για τα απογευματινά μας ροφήματα όταν οι εργασίες στον κήπο έχουν τελειώσει με το τέλος της ημέρας.

Έχει μιαν άλλη αίσθηση το φθινόπωρο, δε έχει ταίρι η έμπνευση και η αυθεντικότητα που μου χαρίζει. Είναι η εποχή που με αναζωογοννεί, με αναπτερώνει, με εμπνέει. Έχει μια μελαγχολία και μια γλύκα που μου ταιριάζει, αλλά και μια ανανεωμένη διάθεση για ξεκινήματα γεμάτα από αισιοδοξία που πυροδοτεί το φθινόπωρο μέσα μου για νέα όνειρα, για τολμηρά σχέδια, για μεγάλα ταξίδια, φυσικά και νοητά. 

Η ψυχική μου σύνθεση, το βιολογικό μου ρολόι ξεκίνησε και φέτος την έναρξη της χρονιάς μου αυτήν ακριβώς την εποχή. Όλο μου το είναι ευθυγραμμίζεται για άλλη μια φορά σε αυτήν ακριβώς την μέρα. Το ρολόι της ψυχής μου άρχισε ήδη να χτυπάει με έναν ανόθευτο, παιδικό ενθουσιασμό στους ρυθμούς του λατρεμένου φθινοπώρου που αγαπώ τόσο, τόσο πολύ. Η χρονιά ξεκίνησε. Φθινοπωρινή ισημερία σήμερα και είμαι χαρούμενη.

Καλό φθινόπωρο, φίλοι μου.

Με αγάπη,

Εύα 💗

Ξεκινάει η μετακόμιση

Φεύγουμε από ένα σπίτι στο οποίο ζήσαμε σχεδόν ολόκληρη την έγγαμη συζυγική και οικογενειακή μας ζωή. Είναι ένα σπίτι που είχαμε ανακαινίσει εκ θεμελίων όταν το πρωτοπήραμε, το κάναμε σπιτικό, το αγαπήσαμε.

Όμως του έλειπαν πράγματα. Ήταν ένα σπίτι πόλης, ένα διαμέρισμα με ενοίκους από πάνω και από κάτω από εμάς, σε μια σχετικά πυκνοκατοικημένη περιοχή, αν και το άλσος δίπλα μας ήταν μια παρηγοριά κόντρα στο γκρίζο της πόλης.

Εμείς, και εγώ και ο άνδρας μου, ονειρευόμασταν από πάντα ένα σπίτι στην εξοχή. Θέλαμε ένα κτήμα με χώρο για φυτέματα, με μπαξέ και οπωροφόρα, με ελιές, με τα κατοικίδια να ζουν ελεύθερα στο ύπαιθρο και όχι να είναι φυλακισμένα αιχμάλωτα στα κελιά τους. Θέλαμε ζώα, κότες, κουνελάκια, χήνες, να τρώμε το φρέσκο αυγό της ημέρας, το φρούτο που μόλις κόπηκε από το δέντρο, θέλαμε την επαφή με τη φύση. Περιστασιακά το επιδιώξαμε και με τον έναν τρόπο ή τον άλλον ας πούμε ότι κάτι καταφέραμε, όμως δεν ήταν ακριβώς αυτό που είχαμε κατά νου. Θέλαμε κάτι πιο ελεύθερο, πιο κοντά στη φύση, με άμεση σχέση με τα ζώα μας και με το περιβάλλον που θα μας φιλοξενούσε, αλλά και επιτρεπτά προσβάσιμο για να μπορούμε να πηγαινοερχόμαστε στη δουλειά.

Αυτό λοιπόν το όμορφο όνειρο που ήταν ένα όνειρο ζωής για εμάς, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου που αρχίζει να γίνεται πραγματικότητα. Έτσι .. μετακομίζουμε! Αλλάζουμε σπίτι, κυρίως όμως, αλλάζουμε τρόπο ζωής, έναν τρόπο ζωής πολύ πιο κοντά στα ιδανικά μας, την ιδιοσυγκρασία και τους στόχους μας. Και ξεκινάμε ένα καινούργιο ταξίδι, ένα νέο κεφάλαιο στο βιβλίο της ζωής μας.

Το δοκιμαστικό βιντεάκι που ακολουθεί είναι ενδεικτικό αυτής της έναρξης, ένα μικρό δείγμα της διαδικασίας της μετακόμισης. Σκέφτομαι να κάνω αναρτήσεις που να συνοδεύονται από τέτοια παρόμοια βιντεάκια, δεν ξέρω αν συνεχίσω να το κάνω. Πρώτα θέλω να δω αν μου αρέσει αυτή η στροφή προς αυτό το καινούργιο πεδίο που δεν γνωρίζω και πολύ καλά (βασικά σχεδόν καθόλου), αλλά με ενδιαφέρει πολύ να μπω στη διαδικασία να το μάθω. Αν μου αρέσει, ίσως κάνω και άλλα πράγματα από εκεί, θα δούμε.

Όμως, η μετακόμιση ξεκινάει! και αφήνω για την ώρα τις θεωρίες κατά μέρος. Κούτες, τσάντες, τσαντάκια, κάδρα, μικροέπιπλα, σακκούλες, όλα μέσα στη μέση, έτοιμα να ταξιδέψουν στη νέα μας βάση. Σίγουρα είναι μια χρονοβόρα και κοπιαστική διαδικασία το να μεταφέρεις ένα ολόκληρο νοικοκυριό σε ένα άλλο σπίτι, όμως δεν μετράει στο ελάχιστο μπροστά σε αυτό που ελπίζουμε και μας περιμένει. Ανυπομονώ να ξεκινήσουμε!

Με αγάπη,

Εύα 💗