Φεύγουμε από ένα σπίτι στο οποίο ζήσαμε σχεδόν ολόκληρη την έγγαμη συζυγική και οικογενειακή μας ζωή. Είναι ένα σπίτι που είχαμε ανακαινίσει εκ θεμελίων όταν το πρωτοπήραμε, το κάναμε σπιτικό, το αγαπήσαμε.
Όμως του έλειπαν πράγματα. Ήταν ένα σπίτι πόλης, ένα διαμέρισμα με ενοίκους από πάνω και από κάτω από εμάς, σε μια σχετικά πυκνοκατοικημένη περιοχή, αν και το άλσος δίπλα μας ήταν μια παρηγοριά κόντρα στο γκρίζο της πόλης.
Εμείς, και εγώ και ο άνδρας μου, ονειρευόμασταν από πάντα ένα σπίτι στην εξοχή. Θέλαμε ένα κτήμα με χώρο για φυτέματα, με μπαξέ και οπωροφόρα, με ελιές, με τα κατοικίδια να ζουν ελεύθερα στο ύπαιθρο και όχι να είναι φυλακισμένα αιχμάλωτα στα κελιά τους. Θέλαμε ζώα, κότες, κουνελάκια, χήνες, να τρώμε το φρέσκο αυγό της ημέρας, το φρούτο που μόλις κόπηκε από το δέντρο, θέλαμε την επαφή με τη φύση. Περιστασιακά το επιδιώξαμε και με τον έναν τρόπο ή τον άλλον ας πούμε ότι κάτι καταφέραμε, όμως δεν ήταν ακριβώς αυτό που είχαμε κατά νου. Θέλαμε κάτι πιο ελεύθερο, πιο κοντά στη φύση, με άμεση σχέση με τα ζώα μας και με το περιβάλλον που θα μας φιλοξενούσε, αλλά και επιτρεπτά προσβάσιμο για να μπορούμε να πηγαινοερχόμαστε στη δουλειά.
Αυτό λοιπόν το όμορφο όνειρο που ήταν ένα όνειρο ζωής για εμάς, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου που αρχίζει να γίνεται πραγματικότητα. Έτσι .. μετακομίζουμε! Αλλάζουμε σπίτι, κυρίως όμως, αλλάζουμε τρόπο ζωής, έναν τρόπο ζωής πολύ πιο κοντά στα ιδανικά μας, την ιδιοσυγκρασία και τους στόχους μας. Και ξεκινάμε ένα καινούργιο ταξίδι, ένα νέο κεφάλαιο στο βιβλίο της ζωής μας.
Το δοκιμαστικό βιντεάκι που ακολουθεί είναι ενδεικτικό αυτής της έναρξης, ένα μικρό δείγμα της διαδικασίας της μετακόμισης. Σκέφτομαι να κάνω αναρτήσεις που να συνοδεύονται από τέτοια παρόμοια βιντεάκια, δεν ξέρω αν συνεχίσω να το κάνω. Πρώτα θέλω να δω αν μου αρέσει αυτή η στροφή προς αυτό το καινούργιο πεδίο που δεν γνωρίζω και πολύ καλά (βασικά σχεδόν καθόλου), αλλά με ενδιαφέρει πολύ να μπω στη διαδικασία να το μάθω. Αν μου αρέσει, ίσως κάνω και άλλα πράγματα από εκεί, θα δούμε.
Όμως, η μετακόμιση ξεκινάει! και αφήνω για την ώρα τις θεωρίες κατά μέρος. Κούτες, τσάντες, τσαντάκια, κάδρα, μικροέπιπλα, σακκούλες, όλα μέσα στη μέση, έτοιμα να ταξιδέψουν στη νέα μας βάση. Σίγουρα είναι μια χρονοβόρα και κοπιαστική διαδικασία το να μεταφέρεις ένα ολόκληρο νοικοκυριό σε ένα άλλο σπίτι, όμως δεν μετράει στο ελάχιστο μπροστά σε αυτό που ελπίζουμε και μας περιμένει. Ανυπομονώ να ξεκινήσουμε!
Με αγάπη,
Εύα 💗
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου