Εκεί θα με βρεις…
σε πορεία μυστική μέσα από διαδρομές φυγής και έκφρασης (ή εκφραστικής φυγής;)… ανθρώπινη σημαδούρα στα ανοιχτά υπαρξιακής θαλασσοφουρτούνας..
κι απ’ έξω.. νηνεμία παιχνιδιού με στιχο-μπερδέματα…
Εκεί θα με βρεις…
στ’ ατέλειωτα τραγούδια, να πιάνω αστέρια στο βυθό, βυθό της μουσικής σου…
γύρω από σένα να πετώ με τη σκιά μου… κομήτης σε τροχιά αυτοκαταστροφής …
Εκεί θα με βρεις…
κύκλους να κάνω σαν ολόγιομο φεγγάρι στους δρόμους της σιωπής…
στα δέντρα των κορφών σαν προσευχή… να τραγουδάω όταν πονάω, κι όταν μου λείπεις να σε ξεχνάω… παιδί που δε γύρισε στο σπίτι του το βράδυ...
Εκεί θα με βρεις…
στα δέντρα των κορφών σαν προσευχή… να τραγουδάω όταν πονάω, κι όταν μου λείπεις να σε ξεχνάω… παιδί που δε γύρισε στο σπίτι του το βράδυ...
Εκεί θα με βρεις…
χώμα να μυρίζω και να σέρνομαι σα σαπιοκάραβο στα ρηχά… να δακρύζω στα κρυφά, να διαβάζω στο σκοτάδι, μοναξιά μετά το χάδι… στη στιγμή, τη γρήγορη σα σφαίρα, μια στάλα ιδρώτα στον λαιμό σου και μια γραμμή στο μέτωπό σου…
Εκεί θα με βρεις…
Εκεί θα με βρεις…
κάνω το βήμα και πάω πιο πέρα να βγω στον κόσμο ακροβάτης κι ας μην ξέρω το σκοινί που πατώ αν με κρατάει… κι ας μην ξέρω μια στιγμή πότε σπάει…
το πιο ωραίο ρόδο απ’ το στεφάνι μου κατάχαμα κυλάει…
Στην ανομολόγητη ευχή σου θα με βρεις…
να’ ταν τα φώτα τα θαμπά αστέρια φωτεινά στα χέρια σου ν’ αφήσω…
ευχή που ευχή θα μείνει…
… κι είναι η ανάσα σου που ακούω μέσ’ απ’ τον θόρυβο της πόλης…
σ’ έχω στις μύτες των ποδιών μα δε σε φτάνω…
μικρές χαμένες μέρες… καμιά τους δεν θα ξαναρθεί ποτέ…
σαν του Ιούδα φίλημα θα φύγουν μακρυά…
τα όνειρα της Κυριακής κοστίζουν ακριβά…
Ευχαριστώ σας κόκκινη ομπρέλα και artanis!
το πιο ωραίο ρόδο απ’ το στεφάνι μου κατάχαμα κυλάει…
Στην ανομολόγητη ευχή σου θα με βρεις…
να’ ταν τα φώτα τα θαμπά αστέρια φωτεινά στα χέρια σου ν’ αφήσω…
ευχή που ευχή θα μείνει…
… κι είναι η ανάσα σου που ακούω μέσ’ απ’ τον θόρυβο της πόλης…
σ’ έχω στις μύτες των ποδιών μα δε σε φτάνω…
μικρές χαμένες μέρες… καμιά τους δεν θα ξαναρθεί ποτέ…
σαν του Ιούδα φίλημα θα φύγουν μακρυά…
τα όνειρα της Κυριακής κοστίζουν ακριβά…
Ευχαριστώ σας κόκκινη ομπρέλα και artanis!
Πρόσκληση: ανοικτή
Είσοδος: ελεύθερη
πηγή έμπνευσης: Υπόγεια Ρεύματα
από:
"Μ' αρέσει να μη λέω πολλά"
"Θα μ' αγαπάω"
"Ασημένια σφήκα"
"Μικρές χαμένες μέρες"
"Το τρένο"
