SWP - Υπακοή στον Θεό (ημέρα 21η)

Τώρα, λοιπόν, που ο Θεός μας έχει δείξει το έλεός Του, μέσα από τα θεία δώρα και τις υποσχέσεις που έρχονται μαζικά προς το μέρος μας, όσο υπηρετούμε το θέλημα και τις εντολές Του, είναι πλέον η δική μας σειρά να δείξουμε την ευγνωμοσύνη μας για τη στροφή που αρχίζουν να παίρνουν τα πράγματα μέσα μας, ως άτομα, και εξωτερικά, σε σχέση με τους γύρω μας. Ήρθε η ώρα να θέσουμε όλα αυτά τα φρονήματα που οφείλει να έχει ένας αληθινός πιστός χριστιανός σε εφαρμογή, ώστε η σχέση μας με τον Θεό να ξεκαθαρίσει θεωρητικά και πρακτικά, να σταθεροποιηθεί και να μεγαλουργήσει.

Η άρνηση συσχετισμών με όλους όσους φρονούν κοσμικά και υλιστικά, πρέπει να αρχίσει να μπαίνει σε λειτουργία. Αυτός ο διαχωρισμός είναι ένα πρωτεύον ζητούμενο για τους πιστούς χριστιανούς που υπακούν στον Θεό. Απομακρυνόμαστε, προσπαθούμε τουλάχιστον όσο πιο πολύ μπορούμε, από κάθε τι που δεν συμφωνεί με την βούληση του Κυρίου και μας παρασύρει πάλι πίσω στην κοσμική ζωή της φθοράς και της αμαρτίας (ό,που αμαρτία ίσον ατέλεια και απομάκρυνση από το θέλημα του Θεού). Αντί, λοιπόν, να ενδίδουμε στις ορέξεις του γήινου κόσμου, χρησιμοποιούμε τον εαυτό μας ως ζωντανή θυσία προς τον Θεό. Τα μέλη του σώματός μας τώρα τα χρησιμοποιούμε για άγιους σκοπούς, όχι για την αμαρτία, όχι για να ικανοποιηθούν γήινα, υλιστικά, σωματικά πάθη και φιλοδοξίες. Αυτά έχουν τελειώσει πλέον για μας, γιατί τώρα έχουμε πεθάνει για τον κόσμο, και ξαναγεννηθήκαμε στον Χριστό ως ένα νέο δημιούργημα. Είμαστε πλέον παιδιά του Θεού, είμαστε σωσμένοι μέσω της χάρης που μας δόθηκε από Εκείνον. Έτσι, ό,τι κάνουμε, πρέπει τώρα να το κάνουμε σε ευθυγράμμιση προς τον Θεό και τον Θείο Λόγο Του, σύμφωνα με κάθε τι που είναι καλό, αγαθό, άγιο, αρεστό και τέλειο στον Θεό.

Αυτή η ζωντανή θυσία γίνεται με την ελεύθερή μας βούληση, γιατί εμείς είμαστε που επιδιώκουμε μια διαρκή και δυνατή σχέση με τον Δημιουργό μας, Πατέρα Θεό. Θέλουμε να είναι ευχαριστημένος μαζί μας, και Εκείνος, με τη σειρά Του, επιστρέφει αυτή την αγάπη πίσω σε εμάς πολλαπλάσια. 

Αυτή τη σύνδεση δεν την επιδιώκουμε για τις απολαβές που περιμένουμε να λάβουμε, αλλά για την αγάπη του Θεού. Αν το κάναμε αυτό, για τις απολαβές δηλαδή που επιδιώκουμε να λάβουμε από τον Θεό, η σχέση ανάμεσα σε εμάς και τον Θεό θα έμοιαζε με μια σχέση συμφέροντος και υστεροβουλίας, και αυτό δεν το θέλουμε, αφού ο Θεός γνωρίζει τα κίνητρά μας πριν από εμάς, και, άρα, δεν μπορούμε να κρυφτούμε από Αυτόν. Αυτό που θέλουμε είναι μια ειλικρινή σχέση όπου όλα τα μέλη να βρίσκονται σε απόλυτη ευχαρίστηση και σε απόλυτη αφοσίωση και αγάπη μεταξύ τους. Γιατί, όταν αρχίζεις να μπαίνεις στη σφαίρα της αγάπης μεταξύ ανθρώπου και Θεού, τότε αρχίζεις να ξεκλειδώνεις και τη σχέση αγάπης μεταξύ εσένα και των συνανθρώπων σου. Η σχέση με τους γύρω σου σταδιακά αλλάζει, μεταλλάσσεται, γιατί απλά, έχεις δεχτεί την αγάπη του Θεού και δουλεύεις, επενδύεις πάνω σε αυτή, και αυτή η αγάπη είναι ουράνια, αγαθή, άγια και τέλεια. Και όλη αυτή η ενέργεια σε διαποτίζει ως το τελευταίο σου κύτταρο, είναι τόσο δυνατή που αναγκαστικά εκπέμπεται και έξω από σένα, μια ενέργεια που αγγίζει, που ακουμπά πλέον τον διπλανό σου, τον πλησίον σου. 

Η συμπεριφορά σου αλλάζει, δεν χαρίζεις πλέον αγάπη στον συνάνθρωπο με συναισθηματική αγάπη, ανθρώπινη και φθαρτή, αλλά γίνεσαι αγάπη, είσαι αγάπη που εκπέμπεται σε κάθε τι που κάνεις, που λες και που είσαι, γιατί χάρη στην υπακοή σου Στον Κύριο, έχεις αγάπη Χριστού μέσα σου, που είναι αδύνατον να μη την μεταδώσεις στους άλλους, στα ζώα, στη φύση, στο σπίτι σου που φροντίζεις, στη δουλειά που κάνεις, στους συναδέλφους σου, τους γείτονές σου, την οικογένειά σου, στον ίδιο σου τον εαυτό που αναγνωρίζεις, αποδέχεσαι και αγαπάς, ως απόρροια της αγάπης του Κυρίου προς εσένα. Είναι αδύνατο να αγαπήσεις τον άλλον αληθινά, αν δεν έχει προηγηθεί η αγάπη που απορρέει από την αμοιβαία σχέση μεταξύ εσού και του Θεού. Χωρίς Θεό στη ζωή σου, η αγάπη σου προς τους άλλους περιορίζεται στο κοσμικό, φθαρτό, συναισθηματικό, ανασφαλές και με ημερομηνία λήξης επίπεδο που μόνο την επιφάνεια καταφέρνει ίσως να αγγίξει, αγνοώντας παντελώς τα πολυδιάστατα επίπεδα της πραγματικής, αιώνιας, αθάνατης αγάπης που μας διδάσκει ο Κύριος.

Αυτή είναι η σταυρική αγάπη του χριστιανού, κάθετη, που ενώνει τον άνθρωπο με τον Θεό, και οριζόντια, που ενώνει, με την ίδια αγάπη, τον άνθρωπο με τον συνάνθρωπο. Γι' αυτό και το σύμβολο του χριστιανού είναι ο σταυρός, μια σταυρική πορεία προς την Αγάπη, με Α κεφαλαίο, που πηγάζει από τον ίδιο τον Θεό, με αποδέκτη όλους εμάς που υπακούμε στο Άγιο θέλημά Του.

Ημέρα 21η - Προς Ρωμαίους 12: 1-2

Αγία Γραφή, μτφρ. Φίλου, εκδ. Πέργαμος, Αθήνα 2016

Με αγάπη,

Εύα 💗