SWP - Υπακοή στον Θεό (ημέρα 4η)

Η υπακοή στον Θεό φέρνει ένα ακόμα δώρο σε αυτούς που ακολουθούν τις εντολές, τους υπόσχεται ζωή, ευημερία αιώνια και μακροημέρευση, τόσο στους ίδιους όσο και στα παιδιά τους. Οι υποσχέσεις του Θεού, δηλαδή, μπορούν και περνούν από γενιά σε γενιά, κάτι που, αν μη τι άλλο, θα πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπ' όψιν, αν θέλουμε να ευλογηθούν και οι επόμενες γενιές, η χώρα μας γενικότερα. 

Είναι πολλοί αυτοί που δεν κάνουν παιδιά σήμερα με τη δικαιολογία "σε τι κόσμο θα ζήσουν τα παιδιά μας" και "δεν θέλουμε να τα φέρουμε στον κόσμο, σε έναν κόσμο που καταρρέει". Υπάρχει και η δικαιολογία "δεν κάνουμε παιδιά, γιατί δεν υπάρχουν χρήματα". Ιδού, λοιπόν, μια πνευματική απάντηση για όσους διατηρούν τις επιφυλάξεις τους. Ευλόγησε τον εαυτό σου πρώτα, άνθρωπε, ευλόγησε το περιβάλλον σου, που είναι προέκταση του εαυτού σου, και θα ευλογηθούν και τα παιδιά και θα ευλογηθεί και ο τόπος που σου δόθηκε να ζήσεις, και θα ανθίσει ο κόσμος γύρω σου χωρίς καλά καλά να το καταλαβαίνεις, γιατί θα ποτίζεται από ευλογία Θεού, που θα απορρέει από την δική σου υπακοή στον Θεό. Αίτιο και αιτιατό, με αυτή τη σειρά εργάζεται ο Κύριος στις ζωές μας.

Όλα από εμάς ξεκινούν, και οι ευλογίες και οι συμφορές που έρχονται προς το μέρος μας. Θείος νόμος. Ευλογώ τον εαυτό μου με το να κάνω υπακοή στον Θεό, με το να μη Τον δυσαρεστώ, να μην επαναστατώ απέναντί Του, να μην παραβαίνω εντολές, να μην υποκύπτω στην αμαρτία. Στερώ από τον εαυτό μου όλη την ευημερία και την μακροζωΐα και την ευλογία, όταν ζω αντίθετα από το θέλημα του Θεού. Η αμαρτία, λέει στην Αγία Γραφή, φέρνει θάνατο, αυτός είναι ο μισθός της. Θάνατος σημαίνει απουσία Θεού, ό,που δεν υπάρχει Θεός, υπάρχει θάνατος σε ποικίλες μορφές και διαστάσεις. Μόνος μου το κάνω αυτό. Και δεν στερώ όλα αυτά τα εκ Θεού όμορφα και ευλογημένα από μένα, τα στερώ και από τα παιδιά μου που δεν έχουν γεννηθεί ακόμα, τα στερώ από το έτερο μισό που δεν μοιράζομαι μαζί του/της αυτή την ευημερία, μακροζωΐα, μακροημέρευση, τα στερώ από την χώρα μου, που από εμένα εξαρτάται αν θα καταρρεύσει δυνητικά ή όχι, αφού και η χώρα μου, αντανάκλαση του εαυτού μου είναι. Γιατί τόση είναι η δύναμη που μας έχει χαρίσει ο Θεός και από εμάς εξαρτάται πώς θα την χρησιμοποιήσουμε αυτή τη δύναμη που μας έχει δοθεί, για καλό ή για κακό. 

Ας μην κάνουμε λοιπόν παράπονα και ας μην κατηγορούμε διαρκώς τους άλλους για τα πάντα. Κάθε αλλαγή ξεκινάει από εμάς. Εμείς έχουμε την ευθύνη του τι γίνεται μέσα μας και γύρω μας. Εμείς και οι επιλογές που κάνουμε.

Ημέρα 4η:  Δευτερονόμιο 5: 29-33

Αγία Γραφή, μτφρ. Φίλου, εκδ. Πέργαμος, Αθήνα 2014

Με αγάπη,

Εύα 💗