SWP - Υπακοή στον Θεό (ημέρα 22η)

Η μεγαλύτερη μάχη που καλείται να δώσει ο χριστιανός στη ζωή του από τη στιγμή που αρχίζει να πιστεύει στον Θεό συνειδητά είναι ενάντια στις σκέψεις. Είναι ο λεγόμενος πόλεμος του μυαλού. Οι σκέψεις μας, η νόησή μας, όσο ζούμε και δραστηριοποιούμαστε μέσα στο πεδίο του γήινου υλιστικού και έκπτωτου κόσμου, είναι αναπόφευκτο να μην επηρεάζονται από αυτές τις συνιστώσες. 

Με πύλες εισόδου τα μάτια μας και τα αυτιά μας, ορμούν σαν ποταμός μέσα στη συνείδηση και το υποσυνείδητό μας στρατιές φαντασιών, θελημάτων, επιθυμιών, πειρασμών, φαντασιώσεων σε όλα τα επίπεδα. Τι είναι της μόδας, τι περιμένει από εμένα το οικογενειακό, φιλικό, κοινωνικό, επαγγελματικό μου περιβάλλον, ποια είναι τα ζητούμενα που πρέπει να επιδιώξω ως μέλος του κοινωνικού ιστού, φιλοδοξίες, χρήματα, έτερον ήμισυ, που αλλάζει και αντικαθίσταται στην πρώτη ασυμφωνία, επιδιώξεις, ορέξεις, ικανοποίηση παθών, ιστορίες, πειρασμοί και αμαρτίες. 

Όταν όλα αυτά που θέλω δεν τα έχω προσκυνημένα στα πόδια μου, όταν οι επιθυμίες μου δεν έχουν γίνει πραγματικότητα, τότε όλες αυτές οι ανεκπλήρωτες επιθυμίες μετατρέπονται σε φαντασιώσεις, σε νοητικά συστήματα μέσα στο κεφάλι μου και σκέψεις που, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, αντιβαίνουν κατάφωρα στο νόμο του Θεού, σε αυτό που ο Θεός θέλει για εμάς, την αγιότητα, τη δικαιοσύνη, την καλοσύνη, την αρετή. Είναι φυσικό να συμβαίνει αυτό, γιατί ακόμα δεν έχουμε έρθει σε κοινωνία με τον Θεό, ώστε να ξέρουμε καλύτερα.

Βλέπουμε, λοιπόν, τον χριστιανό να βρίσκεται στη μέση ενός πεδίου μάχης. Από τη μια τον τραβάει ο κόσμος με τα θελήματά του, και ο εαυτός του που ελκύεται από αυτά, και από την άλλη μια δύναμη καινούργια, που τον ωθεί στο να υιοθετήσει μια νέα κοσμοθεωρία, εντελώς αντίθετη από την αντίληψη του κόσμου και του ίδιου, όπως αυτός την ήξερε ως τώρα. Είναι ένα σταυροδρόμι ζωής, στο οποίο πρέπει να επιλέξει προς τα πού θα οδηγήσει τον εαυτό του από εδώ και στο εξής. Θα παραμείνει στον γνώριμο δρόμο που περπατούσε ως τώρα, ή θα οδηγήσει τα βήματά του προς έναν δρόμο πιο απάτητο, γνωστό μόνο εξ ακοής, δύσβατο, στενό, ανηφορικό και κακοτράχαλο, με οδηγό τον Χριστό; 

Όχι και μια ιδιαίτερα αυτονόητη ή εύκολη απάντηση σε αυτό το δίλημμα ζωής, σε αυτό το σταυροδρόμι.

Όταν επιλέξεις αυτό τον δρόμο, τον δρόμο του Θεού, ξέρεις εκ των προτέρων ότι η ζωή σου θα είναι πιο δύσκολη. Οι προκλήσεις πιο μεγάλες, οι αντιστάσεις αβάσταχτες και ο πόλεμος εναντίον σου ανιλεής. Έχεις διαλέξει να βαδίσεις τον δρόμο του Χριστού, έναν δρόμο που οδηγεί στην χλεύη και την απαξίωση, στην αποδοκιμασία, το μαρτύριο, τον Γολγοθά, τη σταύρωση. Ο εαυτός σου σταυρώνεται καθημερινά, υποφέρει και ματώνει, γιατί κολυμπάει κόντρα στο ρεύμα του κόσμου και του παλιού σου εαυτού. Τον είχες συνηθίσει αυτό τον εαυτό, όλα ήταν βολικά. Τώρα όμως και αυτό πρέπει να αλλάξει, και, ω! πόσο δύσκολη είναι αυτή η αλλαγή! 

Όμως παρόλα αυτά, δεν σταματάς να ελπίζεις ότι θα φτάσεις και εσύ στην ανάσταση όπως ο διδάσκαλός σου, που είναι δίπλα σου, σε κάθε σου βήμα, να σε στηρίζει, να σου χαρίζει τη χάρη Του, την βοήθειά Του, να σε προστατεύει από τους κινδύνους και τις κακοτοπιές και να εγγυάται την υπόσχεση της αιώνιας ζωής μαζί Του. Συνεχίζεις να ανηφορίζεις τον προσωπικό σου δρόμο του μαρτυρίου, γιατί ξέρεις τι σε περιμένει στο τέρμα του δρόμου, όταν ο αγώνας σου θα έχει ολοκληρωθεί. Με όλα αυτά τα δώρα, η επιλογή παύει να είναι ένα δύσκολο δίλημμα. Όχι όταν έχεις να διαλέξεις ανάμεσα σε έναν κίβδηλο κόσμο, που κυβερνάται από το σκοτάδι, και σε έναν κόσμο αληθείας, ειρήνης, δικαιοσύνης και φωτός.

Όταν στρέφεσαι προς τον δρόμο του Θεού, ο Θεός δεν σε αφήνει να παλέψεις μόνος σου με τους πειρασμούς, τους δαίμονες και τους θολούς λογισμούς. Είναι εκεί, να σε κρατάει εστιασμένο στον στόχο, που είναι να υπηρετείς αυτό που ξέρεις ότι θέλει Εκείνος, να μελετάς τον Λόγο Του που είναι φως και κλειδί και αποκάλυψη. Όσο η υπακοή σου φτάνει στην ολοκλήρωση αυτού του αγώνα, όλα τα εμπόδια σωριάζονται σαν τραπουλόχαρτα μπροστά σου. Οι πλεκτάνες για σένα είναι εμφανείς, τις βλέπεις, διαπερνάς τα ύπουλα σχέδια, ξέρεις τις σκοτεινές διαθέσεις ανθρώπων που θέλουν να σε βλάψουν. Χαρίζεις ευεργεσία, ανακούφιση και θεραπεία στους γύρω σου. Δεν ντρέπεσαι πλέον να ομολογήσεις Χριστό, αντίθετα, καίγεσαι να διαδόσεις τον Θείο Λόγο Του, γιατί ξέρεις ότι απλά δουλεύει, λειτουργεί. 

Είναι η αλήθεια του Θεού κόντρα στο ψέμα του κόσμου. Είναι ο Λόγος του Θεού κόντρα στις νοήσεις του ανθρώπου. Είναι η ειλικρίνεια του Θεού κόντρα στην απάτη του σκοτεινού. Κι όλα αυτά, επειδή ο Θεός σου έστειλε λίγο από το φως του, που σου το έστειλε, επειδή έφτασες στην πλήρη υπακοή προς Εκείνον. Η υπακοή σου άνοιξε τα μάτια. Η υπακοή σε ελευθέρωσε από τις αλυσίδες της αμάθειας, της δολοπλοκίας και της απάτης. Η από καρδιάς υπακοή σου προς τον Θεό σε εκτόξευσε σε άλλες σφαίρες πνευματικές, διανοητικές και ουράνιες. Ανήκεις σε μιαν άλλη συνομοταξία πλέον, αυτή των αγίων, των παιδιών του Θεού, των συγκληρονόμων μαζί με τον Χριστό της αιώνιας ζωής και βασιλείας. Είσαι πρίγκιπας των ουρανών, δεν σε αγγίζει τίποτα το γήινο, φθαρτό ή κάλπικο. Βλέπεις όλο το παιχνίδι εκ των προτέρων, βλέπεις τη μεγάλη εικόνα. Σου αποκαλύφθηκε η αλήθεια του Θεού. Και όλα αυτά, επειδή ακολούθησες την στενή οδό του Κυρίου κόντρα σε κάθε αντιξοότητα και υπάκουσες στο θέλημά Του και τον Θείο Λόγο Του στην πληρότητά του.

Ημέρα 22η - Προς Κορινθίους Β' 10: 3-6

Αγία Γραφή, μτφρ. Φίλου, εκδ. Πέργαμος, Αθήνα 2016

Με αγάπη,

Εύα 💗