25.9.24

SWP - Υπακοή στον Θεό (ημέρα 25η)

Το να κάθεσαι και να διαβάζεις ή να ακούς τον Λόγο του Θεού και μετά να φεύγεις να κάνεις τις υπόλοιπες υποχρεώσεις της ημέρας σου, χωρίς να θέσεις τα όσα έμαθες σε εφαρμογή, είναι δώρον άδωρον, χρόνος χαμένος. Όπως δώρον άδωρον είναι να κάνεις όλα τα τυπολατρικά της εκκλησίας σου τηρώντας τα κατά γράμμα, χωρίς να έχεις εντρυφήσει στη διδασκαλία του Κυρίου και να την έχεις μετουσιώσει σε έργο Θεού. 

Οι εντολές του Κυρίου δεν είναι για να διαβάζονται απλά, αλλά για να μετουσιώνονται σε πράξη, σε έργο. Δεν πρόκειται να δεις ορατό αποτέλεσμα στη ζωή σου όταν δεν εντρυφείς στον Άγιο Λόγο χωρίς να αναρωτάς τον εαυτό σου, γιατί μου το έδειξε αυτό ο Θεός σήμερα; τι προσπαθεί να μου δείξει; τι με διδάσκει; πώς μπορώ αυτό που διάβασα να το κάνω πράξη που να ωφελήσω τον εαυτό μου και τους άλλους; πώς μπορεί να με κάνει καλύτερο άνθρωπο το εδάφιο που διάβασα, να με ωριμάσει, να με μεταμορφώσει, να με κάνει από παθητικό αναγνώστη σε ενεργό μέλος της εκκλησίας, να με κάνει στρατιώτη του Χριστού;

Όλα αυτά για να απαντηθούν και να βρουν εφαρμογή απαιτούν να καθίσουμε μπροστά στον καθρέφτη του Θεού, απογυμνωμένοι από υποκρισίες και επίκτητες ιδεολογίες ή πεποιθήσεις, γυμνοί από μάσκες και συνήθειες, αλλά ειλικρινείς, ταπεινοί και δεκτικοί στη γνώση που περιμένει να μας αποκαλυφτεί. Χρειάζεται να πάρουμε τον χρόνο μας και να αρχίσουμε να παρατηρούμε τον εαυτό μας με προσοχή, να αρχίσουμε να προσέχουμε μοτίβα στη συμπεριφορά μας, στο ποιοι είμαστε στον πυρήνα μας. Πώς μιλάμε; Πώς δρούμε; Πώς αντιδρούμε; Τι μας πυροδοτεί φιλονικίες; καταλαλιές; συκοφαντίες;  Πώς σκεφτόμαστε; Τι αντίχτυπο έχουν οι συνήθειές μας στα παιδιά μας; στους φίλους μας; Και πόσο κοντά ή μακριά βρισκόμαστε από την διδασκαλία του Θεού; από την αλήθεια του Κυρίου; Είμαστε ευχαριστημένοι με τον εαυτό μας σε σχέση με τον Κύριο ή μήπως όχι; Κι αν δεν μας αρέσει αυτό που βλέπουμε μέσα στην ψυχή μας, πώς μπορούμε να το διορθώσουμε, ώστε να ευθυγραμμιστούμε λίγο περισσότερο στον Λόγο του Θεού, ο οποίος μας έχει υποσχεθεί την μακαριότητα, την ευτυχία;

Αυτό τον ρόλο παίζει ο Λόγος του Θεού στη ζωή του ανθρώπου, αφού στην ουσία του, ο Άγιος Λόγος του Θεού είναι ο καθρέφτης της ψυχής μας. Είσαι σωστός; Είσαι ευθυγραμμισμένος με αυτό τον Λόγο του Θεού, της αλήθειας και της ζωής; Προχωράς παρακάτω, σε νέα γνώση, σε νέα δόξα. Δεν είσαι; Γυρίζεις πίσω και προσπαθείς ξανά από την αρχή. Ο Λόγος του Θεού γίνεται ο γνώμονας της ζωής μας, και αυτός ο γνώμονας, αυτό το σημείο αναφοράς, μας κρατάει εστιασμένους, συγκεντρωμένους στη σωστή πορεία, την πορεία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, όπως μας την διδάσκει ο Άγιος Λόγος Του.

Όσο μένουμε στα λόγια και δεν προχωρούμε στα έργα της βελτίωσης του εαυτού μας σε σχέση με εμάς τους ίδιους, τους συνανθρώπους γύρω μας και την σχέση μας με τον Θεό, πάντα με οδικό χάρτη τον Θείο Λόγο, η χάρη του Θεού τραβιέται από εμάς. Άδικα προσευχόμαστε να εκπληρώσει τα όνειρα και τις επιθυμίες μας. Η ευτυχία, η μακαριότητα, όπως μας υπόσχεται ο Λόγος του Θεού, απαιτεί δουλειά από μέρους μας, είναι ένα δώρο που πρέπει να κερδηθεί από εμάς με την προσωπική μας εργασία και προσπάθεια, μέσα από έργα Κυρίου, και φυσικά με τον Κύριό μας και τη Θεία χάρη Του συνοδοιπόρο και οδηγό στην προσωπική μας ωρίμανση και εξέλιξη ως άξιοι μαθητές και παιδιά Του.

Ημέρα 25η - επιστολή Ιακώβου 1: 22-25

Αγία Γραφή, μτφρ. Φίλου, εκδ. Πέργαμος, Αθήνα 2016

Με αγάπη,

Εύα 💗



Δεν υπάρχουν σχόλια: