Η υπακοή μας στον Θεό λειτουργεί μόνο όταν το κάνουμε ελεύθερα, με όλη μας την καρδιά, όπως και το να αναζητάς την αλήθεια του Θεού. Σήμερα το αφιέρωμα στην υπακοή στον Θεό έχει έναν μόνο στίχο και μιλάει για την ελευθερία του ανθρώπου να μπορεί να διαλέγει μόνος του τον δρόμο προς τον Θεό. Κανένας δεν του το επιβάλλει - ή, δεν πρέπει να του το επιβάλει -, πόσο μάλλον ο Θεός. Γιατί ο Θεός είναι αγάπη και σίγουρα δεν θέλει ό,τι κάνεις για Κείνον να το κάνεις επειδή σου δίνει διαταγή να το κάνεις.
Ο Θεός έχει δώσει στους ανθρώπους το δώρο του αυτόβουλου. Σου δίνει το δικαίωμα που πηγάζει από την ελεύθερη και συνειδητή βούληση να κάνεις μόνος σου τις επιλογές σου, να διαλέξεις μόνος σου αν θα ακολουθήσεις τον Θεό ή όχι. Δεν σε θέλει να υπακούς στις εντολές από υποχρέωση ή επειδή κάποιος θεσμός το έχει καθιερώσει, και, άρα, οφείλεις να υπακούσεις. Δεν λειτουργεί έτσι ο Θεός της χριστιανοσύνης.
Η αγάπη μας προς τον Θεό πρέπει να έρχεται από καθαρή καρδιά. Πρέπει ο άνθρωπος να είναι ελεύθερος να αναζητήσει την αλήθεια του Θεού από μόνος του, να μελετήσει ποια είναι αυτά που ο Θεός θέλει από Σένα μόνος του, και αν τα κάνεις από αγάπη, τότε τα δέχεται και ο Θεός με χαρά και ανταποκρίνεται χαρίζοντάς σου όλες τις υποσχέσεις που φυλάει για σένα με την εύνοιά Του.
Γιατί ο Θεός αγάπη εστί, δεν έχει αγάπη, είναι αγάπη. Και αγάπη χωρίς ελευθερία, στα μάτια του Θεού, δεν λογαριάζεται για αγάπη. Χωρίς ελευθερία, η αγάπη χάνει αυτόματα το νόημά της. Χωρίς ελευθερία, η αγάπη έχει αυτοακυρωθεί.
Ό,που δεν εμπεριέχεται ελευθερία στην αγάπη, να ξέρετε ότι δεν είναι εκ Θεού, προέρχεται από κάτι άλλο, και αυτό το κάτι που έρχεται, δεν είναι ποτέ για καλό.
Ημέρα 12η - Ψαλμοί 119: 12
Αγία Γραφή, μτφρ. Φίλου, εκδ. Πέργαμος, Αθήνα 2016
Με αγάπη,
Εύα 💗
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου