30.11.18

Πλάνα αντιγραφής Γραφής (ή: "scripture writing plans")


Καλημέρα και καλή εβδομάδα!

Σήμερα θέλω να μιλήσουμε λίγο για το όφελος που έχει σε κάποιον χριστιανό όταν κάθεται ο ίδιος και γράφει τις γραφές. Θα μου πείτε, αφού τα βλέπουμε γραμμένα στο βιβλίο, ποιο το νόημα; Καθόμαστε τα διαβάζουμε, κλείνουμε τη Βίβλο μας και μετά από λίγο, πόσα από αυτά που διαβάσαμε τα θυμόμαστε;
Όχι ιδιαίτερα πολλά, αν με ρωτήσετε για μένα. Η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ λίγα αυτά που μπορώ να πω ότι τα θυμάμαι.

Το δοκίμασα κι εγώ να διαβάσω την Αγία Γραφή από την αρχή ως το τέλος. Έναν χρόνο μου πήρε και ήμουν περήφανη που τα κατάφερα και την ολοκλήρωσα. Αν όμως μου πείτε τι θυμάμαι από τις αμέτρητες σελίδες που διάβασα - τις περισσότερες επί τροχάδην - ομολογώ ότι δεν ήταν και ιδιαίτερα πολλές. Κάποια βιβλία (τα περισσότερα, ειδικά από την Παλαιά Διαθήκη) δεν τα θυμάμαι σχεδόν καθόλου. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί η Αγία Γραφή δεν διαβάζεται σαν μυθιστόρημα.

Ωστόσο, κάτι συνέβαινε περιστασιακά που μου έδινε μια υποψία ότι κάτι γίνεται πιο σωστά ορισμένες φορές από κάποιες άλλες. Ήταν στα αποσπάσματα στα οποία στεκόμουν περισσότερο και σκεφτόμουν περισσότερο πάνω σε αυτά. Αυτό που διαπίστωσα ήταν ότι όποτε καθόμουν με χαρτί και με μολύβι να αντιγράψω μέρη του ιερού κειμένου, αυτά τα θυμόμουν περισσότερο. Όχι κατά λέξη, είμαι πολύ μακριά ακόμα από αυτό, αλλά μπορώ να πω ότι θυμόμουν το νόημά τους, την κεντρική ιδέα τους, αυτό που μου έμενε και μετά το τέλος της ημέρας. Κι επειδή το είδα στην πράξη ότι δούλευε περισσότερο με αυτό τον τρόπο, είπα να το εφαρμόσω.

Γιατί συμβαίνει αυτό; θα μου πείτε. Γιατί εγώ προσωπικά μόνο έτσι λειτουργώ. Αν δεν τα γράψω, δεν τα θυμάμαι. Αξίωμα που ορίζει τη ζωή μου. Το κάνω στις ατζέντες μου, στα ημερολόγιά μου, το έκανα στη σχολή μου όταν έπρεπε να απομνημονεύσω πολλά πράγματα και σε περιορισμένο χρόνο, όταν έδινα εξετάσεις, το κάνω από πάντα. Για να το θυμηθώ, πρέπει να το γράψω.

Όταν έπεσα πάνω στα μηνιαία προγράμματα αντιγραφής όπου αναρτώνται κατά καιρούς στο διαδίκτυο, το έψαξα περισσότερο. Αυτή η μέθοδος μου άρεσε πολύ γιατί μου ταίριαζε και πολύ. Επειδή μου αρέσει να γράφω. Αυτό που συνήθιζα να κάνω ήταν αυτό που μου κέντριζε το ενδιαφέρον, καθόμουν και το έγραφα, είτε σε κάποιο αδέσποτο κομμάτι χαρτί ή στα τετράδιά μου. Το πρόβλημα ήταν ότι χάνονταν ανάμεσα στα τόσα άλλα που καταγράφονταν κατά τη διάρκεια της ημέρας. Δεν υπήρχε μέθοδος, αν και μου άρεσε πολύ που αφιέρωνα λίγο από τον χρόνο μου στο να μείνω για λίγο πάνω στο κείμενο και να εντρυφήσω σε αυτό.

Αυτό που κάνουν τα μηνιαία προγράμματα αντιγραφής του ιερού κειμένου, είναι ότι επιλέγεται ένα θέμα που πλαισιώνει τα αποσπάσματα. Ο ένας μήνας π.χ. είναι αφιερωμένος στο θέμα της φιλανθρωπίας, ο άλλος της συγχώρησης, ή της αγάπης ή της εικόνας της γυναίκας από την σκοπιά της Αγίας Γραφής κ.ο.κ. Με ενδιέφερε πολύ αυτό, γιατί αυτό που γίνεται είναι μια επιλογή των σημαντικότερων από τα εδάφια της Αγίας Γραφής που αφορούν σε συγκεκριμένο θέμα κάθε φορά προς εμβάθυνση και εστιάζουν σε αυτό. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν διαβάζουμε τα κεφάλαια ολοκληρωμένα. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε το τι συμβαίνει μέσα στο ιερό κείμενο από την αρχή ως το τέλος, ώστε να έχουμε μια πλήρη άποψη. Αυτό που κάνουν τα πλάνα γίνεται σε παράλληλο χρόνο, αφού βοηθούν επικουρικά στο να μπορούμε πιο εύκολα να εστιάσουμε σε συγκεκριμένα θέματα κάθε φορά ανά μήνα.

Μετά από κάποιες εφαρμογές και στην πράξη, αποφάσισα να δημοσιεύσω ένα από τα τρέχοντα προγράμματα αντιγραφής για όποιον θέλει να ακολουθήσει μαζί μου για το μήνα Δεκέμβριο. Το συγκεκριμένο το εντόπισα σε ένα γκρουπ στο Facebook που παρακολουθώ και που στέλνει κατά καιρούς διάφορα τέτοια πλάνα αντιγραφής. Το ότι δεν αναφέρεται στην τρέχουσα χρονιά δεν μας ενδιαφέρει, αφού ξέρουμε το αντικείμενο που διαπραγματεύεται και η δουλειά έχει γίνει και τη βρίσκουμε έτοιμη να αναλάβουμε δράση. Προσωπικά, λέω να τα ενσωματώσω στο πλαννεράκι μου, μία ατζέντα ντοσιέ με κρίκους, στην οποία σημειώνω τα τρέχοντα της ημέρας, αλλά δεν έχω αποφασίσει ακόμα γιατί έχω κι ένα άλλο μεγαλύτερο για περισσότερο χώρο, οπότε θα το σκεφτώ και θα δω πώς θα με βολέψει καλύτερα. Εδώ λοιπόν λέω να ακολουθήσω το πρόγραμμα του μήνα που μας έρχεται. Το σκέφτομαι έτσι, για να μπορώ να βλέπω το ιερό κείμενο και κατά τη διάρκεια της μέρας μου, ώστε να μπορώ να στέκομαι σε αυτό όποτε βρίσκω λίγα λεπτά, να το διαβάζω, να το σκέφτομαι και να διαλογίζομαι σε αυτό καθ' όλη τη διάρκεια του μήνα μέχρι να ολοκληρωθεί το θέμα του. Αν συνεχίσει να μου αρέσει αυτή η μέθοδος, σίγουρα θα τη συνεχίσω. Γιατί το γράψιμο, όπως και το διάβασμα άλλωστε, είναι κομμάτι του χαρακτήρα μου, με εκφράζουν, τη βρίσκω μαζί τους (που λέει κι ο γιος μου)  και - ως εκ τούτου - δεν τα βαριέμαι ποτέ.

Γιορτινός ο Δεκέμβριος με τα όποια προβλήματά του και σε αντίσταση αυτών, τα στολίδια αρχίζουν να γεμίζουν τις βιτρίνες και τα φωτάκια να λαμποκοπούν ανάμεσα στις χριστουγεννιάτικες μπάλες του δέντρου. Μαζί με τη χαρά των γιορτών ας αφιερώσουμε και λίγο από τον πολύτιμο χρόνο μας για Εκείνον που περιμένουμε να 'ρθει, να σκεφτούμε την ελπίδα, το φως, τη χαρά και να ξαναγεννηθούμε κι εμείς μαζί του, ως καινούργιοι άνθρωποι εν Χριστώ. Αμήν.

Με αγάπη,

Εύα 💗



Δεν υπάρχουν σχόλια: