Η πρώτη πρόταση

«...Με την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους η τέχνη αποκτά εξέχουσα σημασία, αφού η ανάγκη να προβάλλει τα ιδανικά και να εκφράσει τις φιλοδοξίες τόσο του νέου κράτους όσο και της άρχουσας τάξης ήταν επιτακτική...»

Επιτακτική από ποιον; Μάλλον πρέπει να αναφέρω και το βαυαρικό καθεστώς που έκανε αυτή την ανάγκη επιτακτική, αλλά όλα αυτά στην πρώτη πρόταση; Αποκλείεται. Δεν είναι σπιρτόζικο, άσε που έγραψα και το νεοελληνικό κράτος δύο φορές. Πάτησα το delete μερικές φορές ώσπου η σελίδα έγινε πάλι λευκή και άρχισα να χτυπάω ρυθμικά το Κ προσπαθώντας να ξαναφέρω στο μυαλό μου όλη τη βιβλιογραφία της εργασίας, μήπως και μου έρθει κάτι πιο εμπνευσμένο. Ζωγράφος και Βρυζάκης, δύο ρεύματα, δύο προσεγγίσεις, δύο ιδεολογίες. Λαϊκή και λόγια τέχνη στις απαρχές του νεοελληνικού κράτους. Την έχω, αρκεί να πιάσω την πρώτη πρόταση...

Έξω έπιανε να βραδιάζει και από την τηλεόραση ακουγόταν η φωνή του Βενιζέλου να εκφωνεί με στόμφο: «Είναι καιρός να φύγουμε από το πολιτικό Εγώ και να πάμε στο εθνικό Εμείς». Βαρύγδουπο... και κάπου το έχω ξανακούσει... ή μήπως το έχω διαβάσει; Άρχισα να ψάχνω στα βιβλία που ήταν σωριασμένα αριστερά και δεξιά στον ανοικτό υπολογιστή. Νεότερη και Σύγχρονη Τέχνη του ΕΑΠ, Ζωγραφική 19ου αιώνα του Κωτίδη, Εθνική Πινακοθήκη-Τέσσσερις αιώνες ελληνικής τέχνης, Απομνημονεύματα Μακρυγιάννη. Ναι, εδώ το είδα!

Διέτρεξα με το βλέμμα τις αράδες των κιτρινισμένων σελίδων. «... κι όσα σημειώνω τα σημειώνω γιατί δεν υποφέρνω να βλέπω το άδικον να πνίγει το δίκιον». Όχι εδώ... συνέχισα να ξεφυλλίζω... «και τις ζωγραφιές, διατί τις έφκιασα; Ν’ αποδείξω αυτηνών τις ψευτιές και χαμέρπειες τους κατά δύναμιν»... Ούτε... Νάτο! «Είμαστε εις το «εμείς» κι όχι εις το «εγώ»». Κοίτα που ο Βενιζέλος διαβάζει Μακρυγιάννη, σκέφτηκα και πήγα στην κουζίνα να φτιάξω έναν καφέ, ενώ η εκφωνήτρια ανακοίνωνε τις περιοχές που θα είχαν διακοπή ρεύματος τις επόμενες ώρες.

Την έχω, μόνο να βρω την πρώτη πρόταση, σκεφτόμουν, ενώ ετοιμαζόμουν να ξανα-αναμετρηθώ με τη λευκή οθόνη. Θα το πάρω αλλιώς: «Η εγκαθίδρυση της βαυαρικής εξουσίας στα πολιτικά πράγματα εγκαινίασε μια νέα εποχή...» Μπλιαχ! Ούτε γι’ αστείο. Delete. Μπήκα στο φόρουμς, καμία ανάρτηση. Άνοιξα το MSN, μήπως και ήταν κανείς συνδεδεμένος. Τι καλά! Η Μαρία!

Ο χρήστης litsa λέει:
Μαρία, καλησπέρα.
Ο χρήστης maria λέει:
Καλησπέρα, έκανες τίποτα;
Ο χρήστης litsa λέει:
Μόνο διάβασμα, από γράψιμο τίποτα. Εσύ;
Ο χρήστης maria λέει:
Διαβάζω ελπ21 και η δουλειά μ’ έχει πεθάνει.
Ο χρήστης litsa λέει:
Κι εγώ πεθαμένη είμαι. Σήμερα πήγα εκδρομή στην Εθνική Τράπεζα, δύο ώρες με το ρολόι
Ο χρήστης litsa λέει:
Έπρεπε να πάρω μαζί μου ταπεράκι με κεφτεδάκια.
Ο χρήστης maria λέει:
Φρίκη… εγώ τώρα θα γράψω για τη βουκολική ποίηση
Ο χρήστης litsa λέει:
Ελληνιστική περίοδο;
Ο χρήστης maria λέει:
Ναι. Θεόκριτος και διαφορά βιογραφίας/ιστοριογραφίας
Ο χρήστης litsa λέει:
Ωχ...
Ο χρήστης litsa λέει:
Διάβασα κάπου
Ο χρήστης litsa λέει:
ότι ο λόγος που ο Βρυζάκης αποστασιοποιήθηκε από το θέμα
Ο χρήστης litsa λέει:
ήταν και η όλη κατάσταση στην Ελλάδα.
Ο χρήστης litsa λέει:
Δηλαδή δεν υπήρχε καλλιτεχνική παράδοση
Ο χρήστης litsa λέει:
που να επέτρεπε τις καλλιτεχνικές επαναστάσεις, όπως στη Γαλλία,
Ο χρήστης litsa λέει:
ούτε και το ειδήμων κοινό που θα εκτιμούσε κάτι τέτοιο,
Ο χρήστης litsa λέει:
οι αστοί ήταν οι πρώην αγρότες
Ο χρήστης litsa λέει:
που ακόμη δεν ήξεραν ποια πράγματα έπρεπε να διεκδικήσουν
Ο χρήστης litsa λέει:
Συμφωνείς;

Παύση...

Δεν ήταν δυνατή η παράδοση του ακόλουθου μηνύματος σε όλους τους παραλήπτες:

Φτου σου, με πέταξε έξω!

Ο χρήστης maria μόλις σας έστειλε μια ειδοποίηση με δόνηση.

Ο χρήστης maria λέει:
Τι έγινε, σε πετάει έξω;
Ο χρήστης litsa λέει:
Ναι. Τόση ώρα έγραφα και δεν έστειλε τίποτα.
Ο χρήστης litsa λέει:
Μέχρι πού έλαβες;
Ο χρήστης maria λέει:
Άρχισες να λες για το Βρυζάκη.
Ο χρήστης litsa λέει:
Για τον Μακρυγιάννη, τι θα γράψουμε;
Ο χρήστης maria λέει:
Έχει ανδρωθεί η βαυαροκρατία,
Ο χρήστης maria λέει:
Έχουν δημιουργηθεί τα κόμματα απ' τις Μεγάλες Δυνάμεις
Ο χρήστης litsa λέει:
Ο μπαμπάς του Όθωνα, πολύ αρχαιόφιλος και φιλέλληνας
Ο χρήστης maria λέει:
Βασιλεία που προωθεί τη βαυαρική σχολή
Ο χρήστης litsa λέει:
Υποτροφίες στη Γερμανία
Ο χρήστης maria λέει:
Ζητούν να πάρουν τα όπλα απ' τους επαναστατημένους Έλληνες,
Ο χρήστης maria λέει:
γίνανε πολλά.
Ο χρήστης litsa λέει:
Τουλάχιστον ο Μακρυγιάννης αντέδρασε.
Ο χρήστης litsa λέει:
Ίσως και γιατί γνώρισε από μέσα την Επανάσταση.
Ο χρήστης litsa λέει:
Είπε όχι στον Φράγκο ζωγράφο, δηλαδή στην δυτική τεχνοτροπία
Ο χρήστης maria λέει:
ναι
Ο χρήστης maria λέει:
τότε ήταν, πριν έρθουν οι Φιλέλληνες
Ο χρήστης maria λέει:
και φρίξουνε. Μας αμφισβητήσανε
Ο χρήστης maria λέει:
Τι είσαστε εσείς? Έλληνες? Σιγά.. μαυριδεροί, κοντοί, άσχημοι
Ο χρήστης litsa λέει:
Ε, όχι κι άσχημοι!!!!!!!!!!
Ο χρήστης maria λέει:
και τότε τους έπιασε εδώ η κολοπιλάλα
Ο χρήστης maria λέει:
να αναγνωρίσουν το Βυζάντιο και τη συνεχή ιστορία μας
Ο χρήστης litsa λέει:
Εισαγόμενο το ενδιαφέρον για τα πάτρια...
Ο χρήστης maria λέει:
ναι
Ο χρήστης litsa λέει:
Όπως πάντα.
Ο χρήστης maria λέει:
Όπως πάντα...
Ο χρήστης litsa λέει:
Το δουλεύουμε λίγο ακόμα και ξαναμιλάμε, οκ;
Ο χρήστης maria λέει:
ΟΚ.

Χτύπησε το τηλέφωνο: «Φρίκη! Έχω μπλοκάρει, δεν μπορώ να γράψω τίποτα!» ήταν η Φωτεινή. «Καλά, έμαθες ότι ένας καθηγητής στις Σέρρες απαγόρευε στους μαθητές του να επισκεφτούν την έκθεση του Πικάσο, γιατί προκαλεί τα χριστά ήθη, ακριβώς όπως και το Λεωφορείο ο Πόθος του Ουίλλιαμς, που επίσης τους απαγόρευσε να δουν για τον ίδιο λόγο;» «Αυτό λες; Εδώ αναβλήθηκε εκδρομή του Δημοτικού που είχε προγραμματιστεί για τη Λίμνη των Κύκνων στο Badminton, επειδή οι μισοί γονείς υποστήριξαν ότι η παράσταση είναι ... για κορίτσια!!» «Φρίκη...» «Ναι, φρίκη...» «Αν ξεκολλήσεις, πάρε με τηλέφωνο» «Εντάξει, κι εσύ».
Ξανακάθησα μπροστά στον υπολογιστή. «Τίποτα δεν μένει από τον εαυτό μας γιατί τον έχουμε τρίψει σε ψίχουλα και ταΐζουμε τις μικροψυχίες, τα πάθη, τις μάσκες...» Delete. «Σ’ ευχαριστώ και σε καλωσορίζω...» Delete. «Όπως είπες κι εσύ, τίποτα δεν είναι τυχαίο...» Delete. Πάλι μπροστά μου η λευκή οθόνη και το δάκτυλο να χτυπάει νευρικά στο Κ.

Άνοιξε η πόρτα και μπήκε ο μικρός: «Πέσμου ένα συνώνυμο του σφοδρός». «Σφοδρός... ορμητικός, ακάθεκτος, παράφορος, μανιασμένος, ραγδαίος, ασυγκράτητος...» «Ώπα, ένα είπαμε!» μου πέταξε επικριτικά και βγήκε. Πάνω που θα το’ πιανα... το μπελά μου... πάει ο ειρμός. Πώς να δημιουργήσεις με τόσες παρεμβολές; Πώς να εκφραστείς, μου λες; ούρλιαξα από μέσα μου. Καμία απόκριση.

Άνοιξα την Ιστορία του Νέου Ελληνισμού: «Στο ελληνικό κράτος από νωρίς η τέχνη αποτελεί αντικείμενο αναφοράς, με ειδικό βάρος για το νέο ελληνισμό και την εξεικόνιση της ταυτότητάς του, καθώς και για την αναζήτηση ερεισμάτων στην πορεία προς την εδραίωση αλλά και την καταξίωσή του στη συνείδηση της Ευρώπης...» Λες;... Θα του δώσω αέρα κι αν κρύβεται εκεί θα την αφήσω να έρθει μόνη της.

Από την τηλεόραση ακούστηκε μια αντρική φωνή να λέει «...πρέπει να σαλπάρω, για να μη σαλτάρω...». Πάω στοίχημα πως έχει γραφτεί από γυναίκα αυτή η ατάκα, μονολόγησα, ενώ έκλεινα τον υπολογιστή με έναν αναστεναγμό που κουβαλούσε όλη την κούραση της ημέρας... μη πω κι από φοιτήτρια του ΕΑΠ... Ο καφές είχε παγώσει από ώρα κι έξω είχε νυχτώσει για τα καλά...