22 Μαρτίου: Παγκόσμια ημέρα του νερού...

... Με λες νερό. Η2Ο το επίσημο όνομά μου.

Είμαι παντού. Πάνω στη γη να ρέω στα ποτάμια,

να παίζω στους καταρράκτες, να ξεκουράζομαι στις λίμνες.

Είμαι κάτω από τη γη σε υπόγειους ορμητικούς χειμάρρους,

να ψάχνω ασταμάτητα το δρόμο προς τη θάλασσα.

Μια ανελέητη αναζήτηση η ζωή μου, όπως κι η δική σου.

Τρυπάς τη γη και με βρίσκεις.

Με κλείνεις σε πηγάδια, με καλουπώνεις σε αυλάκια.

Κι εγώ, ποτίζω τα ζώα σου κι ανασταίνω τη σοδειά σου.

Είμαι στον αέρα. Ατμός που ονειρεύεται να φτάσει τ' άστρα...

Γίνομαι σύννεφο και με ζωγραφίζεις.

Γίνομαι σταγόνες βροχής και συντροφεύω τις μοναχικές σου στιγμές.

Στις μεγάλες μου στενοχώριες γίνομαι καταιγίδα, ξεσπάω και σαρώνω.

Και μετά μερεύω... όπως κι εσύ.

Είμαι μέσα σου. Το μεγαλύτερο ποσοστό της ύπαρξής σου.

Αναβλύζω από τους πόρους σου.

Απαλύνω τους πόνους σου μέσα από ένα δάκρυ.

Κι εσύ, λυτρώνεσαι...

Είμαι στις θάλασσες που σε ταξιδεύουν.

Στις πηγές που σε ξεδιψούν.

Στις κολυμπήθρες που σε βαπτίζουν.

Με τιμάς με μία μέρα,

σε τιμώ με τη Ζωή...