Όλα τα όνειρα έχουν χρώμα
μικρά ή μεγάλα, δεν έχει σημασία
την παλέτα αφού κρατά η φαντασία.
Ένα γυάλινο πρίσμα που μπορεί
της ζωής σου το λευκό να διαθλάσει
και σε χίλιες αποχρώσεις να το σπάσει.
Αποχρώσεις καθάριες και φωτεινές
και φευγαλέες και μελαγχολικές
αποχρώσεις ονειρικές
για όνειρα που υφαίνει ο καθένας
κι έχουν το χρώμα της σιένας...
12 σχόλια:
Ξέρω...με χρυσαφένιες ανταύγειες...
Αισιόδοξα όνειρα, που ε΄θε να επαληθεύονται
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
..όταν τη ζωή μας διέπει φαντασία,
υπάρχει δημιουργία, υπάρχει αισιοδοξία.
Πολυ καλό το ποίημα σου :)
Καλο απόγευμα :)
Ευαγγελία μου,
το πέρασμα σου στον κήπο μου..
άφησε το άρωμά σου..ένα άρωμα
που δύσκολα ξεχνάς!!Σ'ευχαριστώ!!!
Οι στίχοι σου υπέροχοι,
κι εγώ πιστεύω πως τα όνειρα
έχουν τα χρώματα του ουράνιου
τόξου..αποχρώσεις από τα
χρώματα της καρδιάς!!
:)) Καλό σου βράδυ***
Κάθε σου βόλτα στη γωνιά μου μια χρυσαφένια βροχή αισιοδοξίας, Γλαρένια μου. Να' σαι καλά!:))
Ηλία μου, έπαινος από ποιητή διπλός έπαινος για μένα. Παίρνω θάρρος από την ενθάρρυνσή σου στα πρώτα μου ποιητικά πειράματα και σ' ευχαριστώ από καρδιάς!:)
Γλυκιά Μαργαρίτα, ζωή χωρίς φαντασία κήπος χωρίς λουλούδια, ουρανός χωρίς φεγγάρι, ακτή χωρίς κοχύλια. Καλώς ήρθες!:))
:)) Ευαγγελία, όμορφοι οι στίχοι σου!Σιένα... Χμμ.. Μήπως ασχολείσαι με αυγοτέμπερα;;
Καληνύχτα! :))
Τον παλιό καλό καιρό, Νίκο μου, τότε που υπήρχε χρόνος... Δεν είμαι ποιήτρια, ούτε ζωγράφος, μια καλλιτεχνική ψυχή είμαι σε διαρκή αναζήτηση. Τιμή μου τα λόγια σου! Καλημέρα!:))
Κι οσο κι αν ονειρευονται οι ανθρωποι...
οσα χρωματα κι αν εχουν τα ονειρα τους...
γυρω απο το χρωμα της αγαπης...
παλλονται ολα...
πολλα φιλια
καλο απογευμα ευαγγελια
Αγάπης αγώνας άγονος, faraona μου... Όσες φορές κι αν νικηθείς, βρίσκεις το κουράγιο και ξανασηκώνεσαι, για να συνεχίσεις από κει που σταμάτησες.
Καλό σου απόγευμα!
Αυτή η φαντασία Ευαγγελία, τι πανέμορφες αποχρώσεις που μπορεί να πλάσει... ασύλληπτες!
Παντα νομίζω πως ό,τι ο νους πλάθει είναι πολύ ανώτερο από κάθε πραγματικότητα.
Καλό σου βράδυ:)
Πόσο πολύχρωμα πρέπει να γίνουν τα όνειρά μας, για ν' αντέξουμε το γκρίζο της πραγματικότητας; Ποιας φαντασίας ζωγραφιές μπορούν να σκεπάσουν τη σήψη που υπάρχει παντού; Πώς να την αποφύγεις όταν είναι εκεί και σου ξεριζώνει τα σωθικά;...
ονειροϋφαντό χρωμολέξεων...
Χάθηκες, Δόγη, σε σκοτεινές χαράδρες και είχα αρχίσει να ανησυχώ για το αν το τραμπολίνο σου κατάφερε να αντέξει την ορμή. Ο λυγμός είχε ήδη ακουστεί, το ίδιο και οι σκέψεις, παρά τις παρεμβολές. Καλώς επανήλθες στον ονειροκόσμο των χρωμάτων!
Δημοσίευση σχολίου