Πού χάθηκες, Μπερναντέτ;

Το βιβλίο έγινε best seller και έμεινε στους χάρτες για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Χαρακτηρίστηκε ως το ιδανικό διάβασμα για διακοπές δίπλα στη θάλασσα ή για ένα ταξίδι με το αεροπλάνο, ως ένα εύκολο διάβασμα δηλαδή. Έτοιμη πρώτη ύλη για σενάριο ταινίας, όπως και έγινε. Η Κέιτ Μπλάνσετ θύμισε κάτι από τους γυναικείους χαρακτήρες του Γούντι Άλεν, λίγο νευρωτική αλλά με αιτία, κι αυτό είναι που με τραβάει όταν βλέπω τέτοιους χαρακτήρες: πολυπρισματικούς και πολυδιάστατους, λίγο αδικημένους από τη ζωή, λίγο βυθισμένους μέσα στην παχύρευστη και ταραχώδη λίμνη των πλατιών συναισθημάτων τους που το εύρος τους δεν χωρά στη στενότητα της πραγματικότητας, με μια ταραχή που διαφαίνεται μέσα από τις εκδηλώσεις στο φέρσιμο, στην όψη και στη συμπεριφορά αυτού του ξεχωριστού είδους των γυναικών. 

Για όλα υπάρχει λόγος, φτάνει κάποιος να τον αναγνωρίσει. Αν δε συμβεί αυτό, τότε χάνεσαι για πάντα, κυρίως από τον ίδιο σου τον εαυτό, και καταλήγεις να γίνεσαι το φάντασμά αυτού που ήσουν κάποτε και κανείς δεν σε αναγνωρίζει πια. Μην αναρωτιέσαι πού χάθηκε η Μπερναντέτ. Εδώ ήταν πάντα, μόνο που σταμάτησες να την βλέπεις.

Με αγάπη,

Εύα 💗

*** φωτό.