Με τα πάνω-κάτω και την Αγία Γραφή να πηγαινοέρχεται Αθήνα Περαχώρα κάθε τόσο, την είχα χιλιοταλαιπωρήσει είναι η αλήθεια. Μαζί στα ταξίδια μου, στις εκδρομές, στο εξοχικό. Οι σελίδες της άρχισαν να φυραίνουν, το εξώφυλλο άρχισε να αποδομείται από μόνο του. Το τύλιξα με το αυτοκόλλητο που βάζουν τα παιδιά για να ντύσουν τα σχολικά τους βιβλία, αλλά πλέον πρόσεχα να μη μου διαλυθεί τελείως.
Σεπτέμβριος του 2016 ήταν όταν αποφάσισα για πρώτη φορά να μπω σε ένα βιβλιοπωλείο και να αγοράσω την Αγία Γραφή. Δεν ήξερα τι θα έβρισκα μπροστά μου, όλα άγνωστα, αν και οικεία. Διάλεξα το μικρό μέγεθος για να μπορώ να τη μεταφέρω εύκολα μαζί μου. Στην πορεία κατάλαβα ότι παρόλο το βολικό της μέγεθος, η μικροσκοπική γραμματοσειρά μου δημιουργούσε πρόβλημα στο να μπορώ να τη διαβάζω με ευκολία.
Το πρώτο διάβασμά της το ολοκλήρωσα σε περίπου ένα χρόνο και κάτι, περισσότερο από βιασύνη για το τι θα γίνει παρακάτω και σίγουρα χωρίς να καταλαβαίνω και πολλά. Διάβαζα πιο πολύ για να διαβάσω, για να πω στον εαυτό μου ότι, ξέρεις; εγώ την Αγία Γραφή την έχω διαβάσει από την αρχή ως το τέλος και μπράβο μου!
Όμως, παρόλο που την είχα τελειώσει, με έτρωγε μέσα μου ότι κάτι δεν είχα κάνει σωστά. Καταλάβαινα ότι δεν ήταν το διάβασμά μου έτσι όπως θα έπρεπε να είναι. Έτρεχα βιαστικά πάνω στις σελίδες, επιπόλαια όπως όταν ανυπομονείς να δεις τη συνέχεια (το κάνω συχνά αυτό), όμως δεν τη μελετούσα. Οι αλήθειες της μου ξέφευγαν. Δεν ήμουν ευχαριστημένη. Έτσι, αποφάσισα να τη διαβάσω ξανά από την αρχή, πιο προσεκτικά αυτή τη φορά. Και η συγκυρία δεν θα μπορούσε να είναι ιδανικότερη.
Φέτος τον Αύγουστο στα γενέθλιά μου ήρθε μια καινούργια Αγία Γραφή στο σπίτι, δώρο έκπληξη από τη μαμά μου. Τη λάτρεψα! Προσεγμένη έκδοση με χρυσό φινίρισμα στις σελίδες, κανονικό μέγεθος, πολύ πιο ξεκούραστη γραμματοσειρά στο διάβασμα, χορταστική στο κράτημά της, να γεμίζει η αγκαλιά σου. Είναι το καινούργιο μου κοσκινάκι και πού να το κρεμάσω, θέλω να την κρατάω συνέχεια στα χέρια μου, ακόμα κι όταν είναι κλειστή, δεν θέλω να την αποχωρίζομαι.
Ήταν ο απόλυτος συγχρονισμός στην απάντηση που ζητούσα και η απόφαση πάρθηκε, εννοείται, ακαριαία: από τον φετινό Σεπτέμβριο θα ξεκινούσα και πάλι από την αρχή με την καινούργια μου Βίβλο, αλλά πιο σωστά αυτή τη φορά.
Αυτό και έκανα. Βρίσκομαι ακόμα στα πρώτα κεφάλαια του βιβλίου της Γένεσης, αλλά το προχωράω πάρα πολύ αργά, με την ησυχία μου. Δεν βιάζομαι όπως τότε, δεν προσπερνάω απορίες, δεν παραλείπω να ψάχνω για περισσότερες παράπλευρες πληροφορίες που αφορούν ένα θέμα, να παρακολουθώ βιντεάκια στο you tube από προσκυνήματα στο Άγιον Όρος, από γέροντες που μοιράζουν τη σοφία τους, από διδαχές με θέματα που με ενδιαφέρουν και γενικά από ό,τι μου κεντρίζει το ενδιαφέρον που να με προχωρά λίγο παρακάτω. Όλα τους, ωστόσο, είναι περιφερειακά, ο κεντρικός άξονας της πορείας μου εξακολουθεί να παραμένει η Αγία Γραφή.
Αυτή τη φορά όμως, ήθελα η καινούργια μου Αγία Γραφή να είναι προστατευμένη, να ξέρω ότι δεν θα έχω πρόβλημα με τα πηγαινέλα της, να μη φοβάμαι να την ταλαιπωρήσω. Άρχισα να σκαλίζω τις ντουλάπες και τα συρτάρια μήπως βρω κάτι που να μου κάνει γι' αυτό που ήθελα. Κατέληξα σε αυτό το κάλυμμα, το εξωτερικό ντύσιμο μιας παλιάς ατζέντας του 2016 που βρισκόταν στο ράφι της βιβλιοθήκης μου. 2016! έκανα αμέσως τον συνειρμό, αφού αυτή ήταν η χρονιά που ξεκίνησα την πρώτη μου γνωριμία με τον Λόγο του Θεού. Μου άρεσε ο συμβολισμός και είπα ωραία, εδώ είμαστε.
Το υλικό είναι φτιαγμένο από δερματίνη σε βαθύ σκούρο κόκκινο χρώμα που πλησιάζει στην απόχρωση του κεραμιδιού. Ευτυχώς διατηρείται ακόμα σε αρκετά καλή κατάσταση, η φθορά της προηγούμενης χρήσης στάθηκε ευγενική απέναντί του. Πάνω δεξιά αναγράφεται το έτος 2016 μαζί με τη λέξη Calendar, που σημαίνει ημερολόγιο.
Της αφαίρεσα το περιεχόμενο και τη δοκίμασα στην καινούργια μου Αγία Γραφή. Ταίριαζαν γάντι! Το μόνο που χρειάστηκε να κάνω ήταν να την καθαρίσω με οινόπνευμα και να της προσθέσω λίγα χρωματιστά αυτοκόλλητα λουλουδάκια που βρήκα να κυκλοφορούν στο συρτάρι, για το γούστο μου.
Τέλεια! Η Αγία Γραφή βρήκε προς το παρόν το κάλυμμά της. Και λέω προς το παρόν γιατί μου αρέσει να αλλάζω τα πράγματα, να τα πειράζω και να δημιουργώ κάτι διαφορετικό κάθε φορά. Είναι αυτό που λέω συνήθως στον άντρα μου όταν με βλέπει να μαζεύω χαρτάκια και εφήμερα ανακυκλώσιμα πραγματάκια της ημέρας, να συλλέγω, να κόβω και να κολλάω, ότι πρέπει να καταστρέψεις πρώτα για να δημιουργήσεις, να χαλάσεις για να φτιάξεις (κι αυτό το κάνω συχνά).
Για την ώρα και με αυτά που είχα διαθέσιμα, νομίζω ότι είμαι πολύ ευχαριστημένη από το αποτέλεσμα, τι λέτε;
Μια όμορφη μέρα ξημέρωσε σήμερα. Εύχομαι σε όλους ένα καλό σαββατοκύριακο!
Με αγάπη,
Εύα 💗
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου