12η μέρα σήμερα που νηστεύω και πρέπει να ομολογήσω ότι είναι η πρώτη φορά που κρατάω νηστεία για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Για μένα, που συνήθως νηστεύω Μ. Παρασκευή μόνο και αυτό με δυσκολία, είναι πολύ.Τα αποτελέσματα έχουν αρχίσει ήδη να φαίνονται, τόσο στη ζυγαριά όσο και στην υγεία αλλά και τη διάθεσή μου.
Το θέμα είναι ότι για να το κάνω, ζήτησα για πρώτη φορά άνωθεν βοήθεια. Προσευχήθηκα κατά το χριστιανικό πρότυπο 'προσευχή και νηστεία' για αντοχή και αντίσταση απέναντι στους πειρασμούς και, όπως δείχνουν τα πράγματα, μάλλον πρέπει να εισακούστηκα. Επίσης, αυτό που άλλαξε από τις προηγούμενες φορές είναι ότι αποφάσισα να ιχνηλατίσω τους λόγους που έπρεπε να γίνει, μια αναζήτηση που δεν με ενδιέφερε προηγούμενες φορές να κάνω. Αυτή τη φορά το έψαξα, αναζήτησα κείμενα, διαλογίστηκα. Όλα μαζί συνέβαλαν και συνεχίζουν να συμβάλουν στην τήρηση της νηστείας με μεγάλη αυτοπειθαρχία, χωρίς να αισθάνομαι στέρηση, χωρίς να επηρεάζομαι από τα καλούδια και τις λιχουδιές που βρίσκονται τριγύρω. Καθόλου. Η θέλησή μου είναι για κάποιον λόγο ισχυρή. Ευελπιστώ να την κρατήσω μέχρι την Ανάσταση, να ολοκληρώσω δηλαδή για πρώτη φορά στη ζωή μου τη μεγάλη νηστεία της Σαρακοστής με ακλόνητη αφοσίωση και επιτυχία. Θα είναι μια νίκη του πνεύματος απέναντι στις αδυναμίες της σάρκας, που είναι και το ζητούμενο. Αμήν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου