Χαλκίδα και.. 'τρελά νερά'

Η Χαλκίδα έχει μια ιδιαίτερη σχέση με το φεγγάρι. Φτάνει να σκύψεις πάνω από το κικλίδωμα της ξύλινης γέφυρας για να το διαπιστώσεις. Νερά που τρέχουν με ορμή εναλλάξ έξι ώρες προς τη βόρεια κατεύθυνση του Ευβοϊκού και έξι προς την νότια, δημιουργώντας ένα ρεύμα τόσο ορμητικό που ούτε καρχαρίας δεν μπορεί να το νικήσει αν κολυμπήσει κόντρα του, όπως λέν' οι ντόπιοι.

Το φαινόμενο, που οφείλεται στην παλιρροιακή επίδραση της σελήνης πάνω στο υγρό στοιχείο, κορυφώνεται στο σημείο της παλιάς ανοιγόμενης γέφυρας, σήμα κατατεθέν της πόλης. 

Πολλοί σημερινοί Χαλκιδαίοι το αξιοποιούν αθλητικά με τον καλύτερο τρόπο. Στη γέφυρα και γύρω από αυτή με μαθήματα κανώ, 

στη Λιανή Άμμο, λίγο πιο πέρα, με σκάι σέρφινγκ..  

Για πολλούς αιώνες παρέμενε η σπαζοκεφαλιά του επιστήμονα και φυσιοδίφη. Πολλοί ήταν εκείνοι που αφιέρωσαν μεγάλο κομμάτι της έρευνάς τους να εξηγήσουν το φαινόμενο. 

Κάποιοι, μάλιστα, έχασαν και τη ζωή τους από αυτό τους το πάθος. 

Ανάμεσά τους, ο σοφότερος όλων: ο Αριστοτέλης.

Γιατί, ο Αριστοτέλης, ο μεγαλύτερος φιλόσοφος που περπάτησε ποτέ πάνω σε αυτή τη γη, ο δάσκαλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου και, φυσικά, όλης της ανθρωπότητας έκτοτε και νυν και αεί, από την πλευρά της μητέρας του, ήταν Ευβοιώτης. Όταν η δημοκρατική Αθήνα αρνήθηκε να τον δεχτεί (και εύλογα, αφού ο ίδιος ήταν φιλομοναρχικός), εκείνος βρήκε καταφύγιο στη γενέτειρά του, όπου και έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του.

Τρελά νερά, λοιπόν, τρέχαν στις φλέβες του Αριστοτέλη, όπως τρελά νερά τρέχουν στις φλέβες όλων όσων κατάγονται από αυτόν τον τόπο. 

Γιατί, λίγο ως πολύ, μια δόση 'τρέλας' την κουβαλούμε όλοι οι Ευβοιώτες από τα γεννοφάσκια μας, 

άλλος λίγο, άλλος λίγο περισσότερο. 

Είναι ένας από τους αμέτρητους θρύλους που έχουν γεννηθεί χάρη στο παλιρροιακό φαινόμενο που έχει ταυτιστεί με την πόλη  της Χαλκίδας και τους ανθρώπους της Εύβοιας, γενικότερα. 

Έτσι, το προσωνύμιο 'Τρελά Νερά' που έχει δοθεί στη νύμφη του Ευβοϊκού..

..δεν μπορεί να είναι τυχαίο!

Συνεχίζεται...