Κι αρχή καλός μας χρόνος

Μια μικροεπέμβαση συγγενικού προσώπου μας έφερε αργά το απόγευμα στο Αρεταίειο.  Μέσα από το τζάμι του θαλάμου διακρίνεται το Μέγαρο Μουσικής, το οποίο έχει ήδη ξεκινήσει τις εορταστικές του εκδηλώσεις, που φιγουράρουν διαδοχικά στις τεράστιες αφίσες της πρόσοψης.  

Οι έρημοι διάδρομοι του νοσοκομείου θυμίζουν σκηνικό από τη Φωλιά του κούκου.

Το θάμπος του λαμπτήρα ζωντανεύει τις σκιές του άδειου θαλάμου δημιουργώντας μια ιδιαίτερα άβολη, απόκοσμη σχεδόν, ατμόσφαιρα.

Όταν βγήκαμε είχε ήδη σκοτεινιάσει για τα καλά. Μία μίμος έλκει το βλέμμα κάποιων περαστικών που περπατούν βιαστικά χωρίς να σταματούν. Το κορίτσι με το μωβ πανωφόρι αφήνει το χέρι της μητέρας του και ρίχνει ένα κέρμα στο κυπελάκι. Αμέσως η μίμος ανταποκρίνεται με ένα πλατύ χαμόγελο και με μια χορευτική κίνηση γεμάτη χάρη.  

Η βραδιά είναι πανέμορφη, σαγηνευτική. Αποφασίζουμε να περπατήσουμε ως το κέντρο. 

Ο Δρομέας πάντα εκεί, ακοίμητος φρουρός μπροστά στο ξενοδοχείο Χίλτον, δείχνει τόσο ζηλευτά αποστασιοποιημένος από τα τεκτενόμενα που συμβαίνουν γύρω του.

Θαυμάζω τα γυάλινα μέρη του που λαμπυρίζουν από το φως των προβολέων των οχημάτων που πέφτουν κάθε τόσο πάνω του. Τον φωτογραφίζω για πολλοστή φορά.

Κατηφορίζουμε την Βασιλίσσης Σοφίας, η οποία είχε κατακλιστεί από ολόλαμπρα αστέρια που στολίζουν το μαύρο του ουρανού ως εκεί που βλέπει το μάτι.

Περνάμε μπροστά από το μεγαλόπρεπο κτήριο του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, ένα πραγματικό στολίδι για την πρωτεύουσα που αξίζει κανείς να επισκεφθεί, τόσο για την αρχιτεκτονική του ομορφιά, όσο και για τις εκπληκτικές, διεθνούς φήμης, συλλογές του.

Ει, ψιτ! Μη φοβάσαι γατούλα, μια φωτογραφία θα σε βγάλω και θα φύγω.

Μάλλον με πρόλαβε για μερικά κλάσματα δευτερολέπτου.

Βουλή των Ελλήνων, φωταγαγωγημένη και επιβλητική μέσα στη λιτότητα των όγκων της.

Λεωφόρος Πανεπιστημίου και οι στολισμένες βιτρίνες των καταστημάτων δημιουργούν μια υπέροχα εορταστική ατμόσφαιρα, θυμίζοντας κάτι από τις πρωτεύουσες της Εσπερίας.

Κόσμος πάει κι έρχεται, όχι βιαστικά, απολαμβάνει, όπως κι εμείς, τον περίπατό του στη φωταγωγημένη πρωτεύσουσα που έχει ντυθεί τα γιορτινά της.

Σηκώνεις το βλέμμα και...

Ιλίου Μέλαθρον, κατοικία του Σλήμαν κάποτε, Νομισματικό Μουσείο σήμερα. Το καμάρι του Τσίλερ εξακολουθεί να μαγεύει όπως και τότε.

Απαραίτητη στάση στο ιστορικό πλέον Αιγαίον επί των οδών Πανεπιστημίου και Χαριλάου Τρικούπη. Το μεθυστικό άρωμα του μελιού και της κανέλλας σε υποδέχεται πολύ πριν κατεβείς τα μαρμάρινα σκαλοπάτια του καταστήματος, το οποίο κλείνει σχεδόν έναν αιώνα γλυκειάς παράδοσης.

Ανηφορίζουμε ξανά προς το Σύνταγμα. Δεν έχουμε διάθεση να γυρίσουμε ακόμα στο σπίτι. Η πρωτεύουσα, φωταγωγημένη και ολοστόλιστη, γιορτάζει τις Άγιες Ημέρες. Ένας Θεός γεννήθηκε και φέτος για μας, δεν είναι και λίγο! 

Ο κόσμος πολύς, νεολαία κυρίως, αλλά και πολλοί τουρίστες, σεργιανίζουν στην πλατεία Συντάγματος, στον πεζόδρομο της Ερμού, στο Μοναστηράκι. Μπλεκόμαστε κι εμείς ανάμεσά τους, περπατούμε ανέμελα, μιλάμε, γελάμε, αφήνοντας εικόνες και ήχους να ορμήσουν μέσα μας και να εκτοπίσουν έγνοιες και άγχη έξω από την παρένθεση που φτιάχτηκε από μια απόφαση της στιγμής. Από μια αυθόρμητη ερώτηση "πάμε;" και από την εξίσου αυθόρμητη απάντηση "πάμε!" 

Σαν κάτι να αλλάζει στην πολύπαθη πρωτεύουσα, ένας άλλος αέρας πνέει αυτή τη βραδιά, διαφορετικός, που σε κάνει να ελπίζεις, να αισιοδοξείς, να ονειρεύεσαι..

Τούτες οι μέρες, ωστόσο, δεν είχαν μόνο βόλτες στο κέντρο της Αθήνας, είχαν και ανταμώματα με πρόσωπα αγαπημένα και τραπέζια γιορτινά

Είχαμε και στιγμές που τα καταφέραμε να απολαύσουμε τη θαλπωρή του σπιτιού μας, που μας βλέπει όλο και πιο λίγο έτσι, όλους μαζί σε απαρτία, όλο και πιο σπάνια.. κύκλοι ζωής με τα παιδιά να ανοίγουν φτερά και να πετάνε, ένα-ένα, διαδοχικά, το καθένα με τη σειρά του.

Το βλέμμα ταξιδεύει στην αναμμένη εστία. Η αρχή έχει ήδη γίνει, είναι εδώ...

  Πάει ο παλιός ο χρόνος

ας γιορτάσουμε παιδιά

και του χωρισμού ο πόνος

ας μη μείνει στην καρδιά...

 Ένας νέος χρόνος μόλις γεννήθηκε, ολοκαίνουργιος, λαμπερός! 

Κληροδοτώντας όλη τη γνώση του πριν και όλη τη λαχτάρα του μετά.

~ 2 0 1 5 ~

Καλωσόρισες!

Καλή Χρονιά σε όλους!