31.5.12

Το Ξυπόλητο Κολέγιο

Κι ενώ αυτά συμβαίνουν στην Ινδία του τρίτου κόσμου:

αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα του πρώτου:
Πρόκειται για το πρόγραμμα του δημοτικού σχολείου του γιου μου για τον μήνα Ιούνιο.
Μου φάνηκε τόσο τραγικό που έβαλα τα γέλια. Ακόμα γελάω.
Διαβάστε το και μετά αν θέλετε, αφιερώστε τα επόμενα 19 λεπτά της ζωής σας να παρακολουθήσετε το βιντεάκι για συγκρίσεις....
---
Ελληνική Δημοκρατία
Υπουργείο Εθν. Παιδείας δια βίου μάθησης & Θρησκευμάτων
Περιφερειακή Δ/νση Π.& Δ. Εκπ/σης Αττικής
() Δημοτικό Σχολείο δήμου () Αθήνας

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Σάββατο 2 Ιουνίου:
Εκδρομή Συλλόγου Γονέων στην Επίδαυρο

Δευτέρα 4 Ιουνίου:
Αργία Αγίου Πνεύματος

Τετάρτη 6 Ιουνίου
Το σχολείο δε θα λειτουργήσει λόγο Γενικής Συνέλευσης Εκπαιδευτικών

Τρίτη 12 Ιουνίου
Εκδρομή όλων των τάξεων για αθλοπαιδιές

Πέμπτη 14 Ιουνίου
Λήξη διδακτικού έτους

Παρασκευή 15 Ιουνίου
Δευτέρα 18 Ιουνίου
Το σχολείο θα είναι κλειστό λόγω εκλογών
---

Θα μπορούσε να λέγεται και πρόγραμμα διακοπών, οι μαθητές τουλάχιστον έτσι το είπαν με το που το είδαν και ποιος να τους δώσει άδικο.. Για τον οποίο Ιούνιο βέβαια οι εκπαιδευτικοί θα πληρωθούν κανονικά ως δημόσιοι υπάλληλοι για τις υπηρεσίες που θα προσφέρουν στην παιδεία για το συγκεκριμένο διάστημα, σα να τις πρόσφεραν στ' αλήθεια.

Βλέπω το βίντεο και σκέφτομαι: Σκέψου τώρα να πεις στους δικούς μας ότι θα πληρώνονται μόνο μέχρι 100 ευρώ για τον μήνα τους όπως συμβαίνει στο Ξυπόλητο Κολλέγιο της Τιλόνια, που δουλεύει, δεν μας δουλεύει, παράγοντας έργο κυριολεκτικά με το τίποτα. Και που ξεκίνησε από το όραμα ενός ανδρός, ο οποίος απέδειξε με το έργο της ζωής του την αλήθεια στα λόγια του Μαχάτμα Γκάντι:


"Πρώτα σε αγνοούν
Μετά σε κοροϊδεύουν
Μετά σε πολεμούν
Και μετά νικάς."

Ινδία γίναμε; Χα! Κι άλλο αστείο.
Η Ινδία, αγάπη μου, φαίνεται πως μας έχει προσπεράσει εδώ και καιρό..

...



4 σχόλια:

maria είπε...

Ευα, έμεινα κατάπληκτη απο το υπέροχο βίντεο που ανέβασες.
Πως να συγκρίνεις πόρτες με παράθυρα, δεν συγκρίνονται, είναι ανόμοια. Η εκπαιδευτική κόινότητα της πατρίδας μας είναι βαριά ασθενής.Η θεραπεία είναι η απεξάρτηση απο τον συντεχνιακό συνδικαλισμό. Τότε μπορούμε να ελπίζουμε ότι κάτι μπορεί να αλλάξει.
σε φιλώ

Μαρία είπε...

Εύα μου,δεν μπορεί,νομίζω να γίνει σύγκριση ανάμετα στο κίνημα των ξυπόλητων και τα εκπαιδευτικό σύστημα κάθε χώρας...Υπάρχει τεράστια διαφορά στη φιλοσοφία τους,στο τι είδους ανθρώπους θέλουμε να δημιουργήσουμε...στο ποιοι άνθρωποι είναι σημαντικότεροι για την κοινωνία...Πάντως αν με ρωτήσεις είμαι υπέρ των εμπειρικών ανθρώπων ως των σημαντικότερων και πιο ισορροπημένων και πιο χρήσιμων στην κοινωνία μας...Είμαι λοιπόν και υπέρ του κολεγίου των ξυπόλητων...Πολλά φιλιά...

Eva Psarrou είπε...

@ maria
Κι όμως αυτό κάνουμε, συγκρίνουμε πόρτες με παράθυρα.. Θα σου πω μόνο ότι η τάξη του γιου μου (έκτη δημοτικού) κλείνει 2η εβδομάδα που χάνει το μάθημα της φυσικής, επειδή η δασκάλα τους δεν βρίσκει κόκκινο λάχανο για να κάνουν το πείραμα στο κεφάλαιο με τα άλατα. Και επειδή δεν έχουν το λάχανο ...δεν κάνουν φυσική!!...
Καλό σου βράδυ, Μαρία μου

Eva Psarrou είπε...

@ Όστρια
Αυτό που έχει καταφέρει το ξυπόλητο κολέγιο ανταποκρίνεται στις εκεί συνθήκες, σε ανθρώπους πάμφτωχους και αναλφάβητους που ζουν σε χωριά χωρίς τις αυτονόητες για τις δικές μας εκσυγχρονισμένες κοινωνίες παροχές. Ίσως να είναι αυτό τελικά.. το ότι θεωρούμε αυτονόητα πολλά και πολύ εύκολα που μας έχει αποχαυνώσει και μας κάνει να ζητάμε τις εύκολες λύσεις, το εύκολο χρήμα, την εύκολη ζωή.. τι να πω δεν ξέρω...
Καλό σου βράδυ, Όστρια