Μια χειμωνιάτικη βόλτα στους δρόμους της Αθήνας

City spirits, a photo by Eva Psarrou on Flickr.

Θα μπορούσε να είναι μια πόλη προσεγμένη, το μπιμπελό της Ευρώπης

Να φοράει τα πλουμιστά της ρούχα και τα πολύτιμα πετράδια της

Και να βρίσκεται ισότιμη κοσμοπολίτισσα

ανάμεσα στις κοσμοπολίτισσες πόλεις του κόσμου

Όμως η Αθήνα δεν χρειάζεται πετράδια για να λάμψει

είναι πετράδι από μόνη της, ένα 'μικρό γαλάζιο κρίνο', ακόμη και τώρα

που της έχουμε φορέσει κουρέλια..

Η Αθήνα είναι η πόλη του φυσικού φωτός, η πόλη που ποτέ δεν κοιμάται

και η αιώνια πόλη μαζί. Μια πριγκίπισσα που περιμένει το χτύπημα από το μαγικό ραβδάκι που θα της λύσει τα μάγια των μαύρων ημερών που της έχουν ξημερώσει.

Όταν λάμπει ο ήλιος του χειμώνα λούζεται σαν νύμφη και σαν νεράιδα

στις ολόχρυσες ακτίνες του κάτω από τον αττικό ουρανό

και τότε, για λίγες μαγικές στιγμές

παίρνει την πραγματική της μορφή. Αυτή που έχει λείψει σε όλους μας...

Σεργιανίζω στα σοκάκια που πλαισιώνονται από αγέρωχα νεοκλασικά

Το χτες με το σήμερα άρρηκτα δεμένα, μια πόλη γεμάτη αντιθέσεις

και ομορφιές κρυμμένες και αθέατες από το βιαστικό μάτι

Η ζωή συνεχίζεται με όλες τις δυσκολίες και όλες τις μικρές και μεγάλες χαρές 

στη σκιά του Ιερού Βράχου

Μικρομάγαζα με χιλιάδες μικροαντικείμενα σε όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου

Παλαιοπωλεία που δείχνουν τα vintage αποκτήματά τους

που κάποτε διακοσμούσαν αρχοντικά και νοικοκυριά μιας άλλης εποχής

Τι όμορφη μηχανή! Πολύ την ζήλεψα, ήταν πολύ ακριβή για να την πάρω...

Ξύλινα αλογάκια, εκκρεμή και χειροποίητα μπαούλα ζωγραφισμένα στο χέρι

Και δυο γραφομηχανές πραγματικά κοσμήματα.. Klein - Adler: ο μικρός αετός

Μια καταπληκτική γραφομηχανή του 1920. Πόσοι λογοτέχνες, πεζογράφοι, ποιητές

χρησιμοποίησαν τάχα ένα τέτοιο εργαλείο για να αποτυπώσουν τις σκέψεις τους... 

Βιβλία κατά χιλιάδες, ένας πραγματικός χάρτινος παράδεισος

με ελάχιστους δυστυχώς ενδιαφερόμενους

Το Τζαμί όπως φιλοτεχνήθηκε από έναν πλανόδιο ηλικιωμένο ζωγράφο

Τα έργα του ακουμπισμένα μπροστά από τα κλειστά ρολλά του καταστήματος

που διατηρούσε ο ίδιος για πάνω από σαράντα χρόνια.

Θύμα της κρίσης και αυτός, τώρα έχει κάνει γκαλερί τον πλακιώτικο πεζόδρομο...

Στάθηκα για λίγο στο κέντρο του πεζόδρομου, ήθελα να βγάλω φωτογραφία τη Βουλή

Θυμήθηκα αυτή τη συγκλονιστική φωτογραφία με τον δακρυσμένο εύζωνα

Ποιος την είχε τραβήξει; Ποτέ δεν θα μάθω το όνομά του

Ένας ανώνυμος φωτογράφος ανάμεσα στο πλήθος

που αιχμαλώτισε όλη τη δύναμη της στιγμής με ένα μαγικό κλικ.

Η σκέψη πέταξε αμέσως μακριά στο κλικ του περαστικού μπροστά μου

Με έβγαζε φωτογραφία την ώρα που φωτογράφιζα τη Βουλή

σκεφτόμενη τον δακρυσμένο εύζωνα...

Αυτή είναι η φωτογραφία που συνδέθηκε όσο καμιά με τον Γολγοθά
που καλούμαστε να διανύσουμε
Ο Εύζωνας που δακρύζει...

Μια πόλη που έχει πληγωθεί βαθιά, από εμάς, τα παιδιά της

σιωπηλή και αγέρωχη, περήφανη πάντα

μας περιμένει να την αγαπήσουμε από την αρχή

και να την φροντίσουμε, όπως πραγματικά της αξίζει.

Μια πόλη που λατρεύω...

Καλή Σαρακοστή!