Στην Κύμη, την πατρίδα του λατινικού αλφαβήτου

Μετά από τις απανωτές αποδράσεις μου που η χαρά τους όλη ήταν στο απροσδόκητο του πράγματος, επέστρεψα με τις αποσκευές γεμάτες υπέροχες αναμνήσεις. Σας δίνω μια γεύση από Κύμη, την πόλη που ανακαλύφθηκαν οι πρώτοι λατινικοί χαρακτήρες! Τα αρχαιολογικά ευρήματα που βρέθηκαν στην αρχαία πόλη της Κύμης (περιοχή Βιγλατούρι) έχουν οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι το ιδιότυπο χαλκιδικό αλφάβητο, στο οποίο το Σ γραφόταν ως C, το Δ ως D, το Ξ ως Χ, το Ρ ως R και το Υ ως U, εξήχθη από τους Ευβοείς αποίκους στην Ιταλία, για να αποτελέσει αργότερα το λατινικό αλφάβητο.

Στα ανατολικά του νομού δεν είχε τύχει να ξαναπάω και η αίσθηση του ανοιχτού Αιγαίου ξύπνησε όλες τις αισθήσεις. Ανταριασμένο από τα αυγουστιάτικα μελτέμια με τα αφρισμένα κύματα να χτυπούν βίαια πάνω στην προκυμαία ήταν χάρμα οφθαλμών..

Αφού τελειώσαμε με τις δουλειές στο λιμάνι, χάρη στις οποίες κάναμε αυτή τη διαδρομή αυθής εξαρχής, ανηφορίσαμε τον φιδίσιο δρόμο προς την πόλη της Κύμης. Βόρεια Εύβοια μπορεί να μην ήταν (αν δεν παινέψεις το σπίτι σου.. :)) είχε ωστόσο τον δικό της ιδιαίτερο χαρακτήρα.

Συνωστισμένα σπίτια και υπηρεσίες σε άτακτη ρυμοτομία ολόγυρα στην κεντρική πλατεία που φαινόταν πως ήταν το κέντρο δραστηριοποίησης των κατοίκων της.

Αγροτόσπιτα πνιγμένα στο πράσινο...

Προσεγμένες πέτρινες προσόψεις και πολλά αρχοντικά του προηγούμενου αιώνα που έδιναν ιδιαίτερο χαρακτήρα στην πόλη

Και στο κεντρικότερο σημείο της πόλης ο μεγαλοπρεπής ναός του Αγίου Αθανασίου, μια τρίκλιτη βασιλική χτισμένη στα τέλη του 19ου αιώνα και σε άριστη κατάσταση.

Ο εσωτερικός διάκοσμος ιδιαίτερα προσεγμένος και καλαίσθητος

Εδώ, μια λεπτομέρεια του πανύψηλου τρούλου με τον Παντοκράτορα που όλα τα βλέπει και όλα τα συγχωρεί..

Λιβάδια και χαμηλοί λόφοι στεφανωμένοι από μισογκρεμισμένα πέτρινα απομεινάρια άλλων εποχών και τρεχούμενα νερά, ποταμάκια που έρρεαν ήσυχα παράλληλα με τον δρόμο, κυπαρρίσια και καλλιεργήσιμες εκτάσεις - με ελιές κυρίως - και ρεματιές γεμάτες πλατάνια.. Τίποτα δεν συνηγορούσε με τις πληροφορίες που είχα ότι από Χαλκίδα και κάτω η Εύβοια είναι ξερότοπος. Δεν είχε την πυκνή χλωρίδα που υπάρχει στα βόρεια, ξερότοπο όμως δεν μπορείς να την χαρακτηρίσεις.

Δεν καθίσαμε τελικά στο λιμάνι της Κύμης για μεσημεριανό, μιας και τελικά δεν βρήκαμε την ταβέρνα του Σπανού.. άσε που ήταν και νωρίς βέβαια :)  

Βρήκαμε παρόλα αυτά τον Λούη με τα ωραιότατα καλαμαράκια του στην πόλη της Αμαρύνθου!

Κερνάω λίγο Αιγαίο ακόμα, μιας και σήμερα είναι τα γενέθλιά μου :)

***

Καλό φθινόπωρο σε όλους!