Το μυστικό του Μυστικού

Μόλις τελείωσα ένα βιβλίο που μου πρότειναν με ιδιαίτερη θέρμη, το Mυστικό της Byrne. Δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα, κάπως κλισέ μου φαίνονταν τα συμπεράσματα στα οποία κατέληγε κάθε φορά, πολλές επαναλήψεις, άλλες τόσες υπερβολές.. Παρόλα αυτά το διάβασα, για να δω προς τι ο τόσος ντόρος με το συγκεκριμένο βιβλίο. Φτάνοντας στην τελευταία τελεία το έκλεισα και το άφησα να έρθει ξανά σε μένα. Προσπαθούσα να σκεφτώ χωρίς προκατάληψη, με ανοιχτό μυαλό, τι ήθελε να μου πει τόσες μέρες που το διάβαζα και διαπίστωσα πως όλες αυτές οι σελίδες κατέληγαν τελικά σε μία φράση - ένα ερώτημα μάλλον, που επισκίαζε όλες τις άλλες: "Πού είναι η χαρά μου;"

Στάθηκα σε αυτή τη διαπίστωση και άρχισα να τη σκέφτομαι λίγο περισσότερο. Γιατί είχε τόση σημασία να ξέρω πού είναι η χαρά μου; Τι σήμαινε να είμαι χαρούμενη; Τι σήμαινε να ξέρει κάποιος τι τον κάνει χαρούμενο; Θυμήθηκα πριν από λίγα χρόνια, στην ενότητα του πολιτισμού, όταν διάβαζα ένα κεφάλαιο σχετικά με τα διάφορα φιλοσοφικά ρεύματα της κλασικής αρχαιότητας στην Ελλάδα. Θυμάμαι πως αυτό που μου είχε κάνει τότε εντύπωση ήταν το ότι όλοι ανεξαιρέτως με όσους καταπιάστηκα έψαχναν την απάντηση στο πώς μπορεί ο άνθρωπος να φτάσει στην ευδαιμονία. Όλοι οι φιλόσοφοι αναζητούσαν την ευδαιμονία. Έψαχναν να βρουν πού κρύβεται και πώς μπορεί κανείς να φτάσει ως αυτήν. Ευδαιμονία σημαίνει χαρά, καλή διάθεση. Και άρα, όπου βρίσκεται η καλή διάθεση και η χαρά, κάπου εκεί κοντά θα βρίσκεται και η ευτυχία, αφού ευ-δαιμονία και ευ-τυχία, ουσιαστικά σημαίνουν το ίδιο πράγμα.

Διαπίστωσα με έκπληξη ότι ποτέ μου δεν είχα σταθεί για λίγο να αναρωτηθώ: Πού είναι η χαρά μου; Όχι γενικά και αόριστα, συγκεκριμένα: Πού είναι ακριβώς. Είναι εντυπωσιακό το πώς οι απαντήσεις δεν είναι τόσο εύκολες όσο οι ερωτήσεις, ούτε και έρχονται πάντα από εκεί που ίσως θα περιμέναμε. Αν είχε κάποια αξία λοιπόν το διάβασμα αυτού του βιβλίου, δεν θα έλεγα ότι είναι όλες οι συνταγές που σου δίνει για να αποκτήσει κάποιος όσα θέλει να αποκτήσει, ήταν ότι έβαζε το ερώτημα στο τραπέζι. Κι αυτό, νομίζω ότι είναι ένα πολύ καλό βήμα προς την αναζήτηση της απάντησης που αντιστοιχεί στον κάθε έναν μας ξεχωριστά.