31.12.22

Αντίο, 2022

Αυτή είναι η τελευταία δύση του έτους βγαλμένη από τη βεράντα του σπιτιού μου.

Καληνύχτα, 2022. Σε ευχαριστώ για όλα όσα μου έφερες

με τα καλά και τις προκλήσεις σου, 

με τις νίκες και τα μαθήματά σου, 

με την εμπειρία και τη σοφία σου.


Σε ευχαριστώ για όλα.



Καλή Πρωτοχρονιά! 


Με αγάπη,

Εύα 💗


23.10.22

Χριστός και Παλαιά Διαθήκη

Ξέρω τι θα μου πείτε, ποιος κάθεται να ασχοληθεί με την Παλαιά Διαθήκη, όταν καλά καλά δεν γνωρίζουμε την Καινή; Άσε που Παλαιά Διαθήκη ίσον Εβραίοι και Τορά και εμείς είμαστε Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Επειδή όμως είμαστε Ορθόδοξοι, και επειδή η Ορθοδοξία δογματίζει ότι η Παλαιά Διαθήκη είναι κατ' ουσίαν Χριστολογική, και επειδή η Παλαιά Διαθήκη αποτελεί ένα μεγάλο μέρος της Αγίας Γραφής, το μεγαλύτερο, μιας γραφής άγιας δηλαδή και θεϊκής και θεόπνευστης, νομίζω ότι δεν είναι πρέπον να την αναθεματίζουμε τόσο επιπόλαια και αψυχολόγητα. 

Γιατί η Παλαιά Διαθήκη έχει πολλά κρυμμένα πετράδια να μας αποκαλύψει, φτάνει να τα αναζητήσουμε με έρευνα, με υπομονή και με προσευχή. Και το πολυτιμότερο πετράδι εντός της, το πιο φωτεινό, είναι ο Χριστός. Τον Χριστό αναζητούμε και στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη, όλη η Αγία Γραφή είναι Χριστός. Πώς το ξέρω αυτό; Το είπε ο ίδιος, όταν έλεγε ότι κανείς δεν έχει δει τον Θεό (Πατέρα) πλην εμού, και ότι κανένας δεν περνάει από τον Πατέρα αν πρώτα δεν περάσει από τον Υιό. Ο δρόμος είναι ο Χριστός. Άρα δεν είναι ο Θεός Πατέρας που συνομιλεί με τον Αβραάμ, τον Μωυσή, τον Δαβίδ, τους προφήτες σε όλη την Παλαιά Διαθήκη, αλλά ο Υιός, τουτέστιν, ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, όταν δεν είχε ακόμα ενανθρωπιστεί, δεν είχε γίνει ακόμα δικός μας, ένας από εμάς. Δεν είχε γίνει ακόμα Υιός του ανθρώπου όπως τον ξέρουμε στην Καινή Διαθήκη, γιατί πρώτα υπήρξε Υιός του Πατέρα Θεού.

Η δημιουργία του κόσμου, όπως μας λέει ο Ιωάννης στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, είναι Χριστός. Τα Σόδομα και Γόμορρα, με τη συνομιλία Κυρίου και Αβραάμ για την τύχη των δύο πόλεων είναι Χριστός. Οι εντολές του Μωυσή είναι Χριστός. Η έξοδος των Ισραηλιτών είναι Χριστός. Το μάννα είναι Χριστός, που μετά, στην Καινή Διαθήκη έγινε άρτος. Και τα δύο ήταν ζωή για τους ανθρώπους, του πριν και του μετά, που σήμερα είναι ο άρτος ημών ο επιούσιος. 

Εγώ είμαι η ζωή, μας λέει ο Χριστός. Τότε και τώρα. Και πάντα. Τότε ήταν οι Ισραηλίτες, τώρα είμαστε εμείς, άπιστοι όπως κι εκείνοι, άφρονες, ασεβείς, έκφυλοι, βιαστές, παιδεραστές, κλέφτες, αρνητές Θεού, άδικοι, συκοφάντες, δολοφόνοι. Δεν έχουν αλλάξει και πολλά, όσο μελετάς Αγία Γραφή αρχίζεις και αναγνωρίζεις το μοτίβο. Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Οργή Θεού επήλθε τότε, οργή Θεού θα επέλθει και τώρα. Στα Σοδο-Γόμορρα δεν σώθηκε κανείς γιατί δεν βρέθηκε ούτε ένας δίκαιος για να σωθεί η πόλη. Στη Νινευή όμως σώθηκαν, γιατί ο προφήτης τους προειδοποίησε ότι θα επέλθει η καταστροφή αν δεν μετανοήσουν. Οι κάτοικοι τότε μετανόησαν, είχαν φόβο Θεού, και από τον κορυφαίο άρχοντα βασιλέα μέχρι τον τελευταίο υπήκοο έκαναν όλοι τους υπακοή στον Θεό και η καταστροφή αποφεύχθηκε και οι άνθρωποι γλίτωσαν, βρήκαν τη σωτηρία. 

Αυτός είναι ο δρόμος. Εμείς σήμερα τι ξέρουμε για τον δρόμο αυτό, που μας έχει δοθεί και εμείς αρνούμαστε να ασχοληθούμε ούτε καν εγκυκλοπαιδικά, από περιέργεια, για ένα θέμα τόσο σοβαρό όσο η σωτηρία της ψυχής μας; Όλα τα άλλα ωστόσο, τα ξέρουμε και με το παραπάνω, για όλα έχουμε άποψη και γνώμη και χρόνο και διάθεση να ασχοληθούμε, σε όλα είμαστε ειδικοί και παντογνώστες και πανεπιστήμονες. Έρχονται, όμως, προφήτες και σήμερα και μας λένε για αυτόν το δρόμο και μας προειδοποιούν. Δεν είναι όλοι τους αληθινοί και ο Χριστός μας έχει προειδοποιήσει και γι' αυτό, ότι στους έσχατους καιρούς που διανύουμε ο κόσμος θα γεμίσει από ψευδοπροφήτες, και η ψευτιά και η ατιμία θα μεγαλώσουν και θα τον σκεπάσουν τον δρόμο με πονηριές, ψέματα και απάτες, αλλά εμείς να έχουμε διάκριση, να μένουμε σε Αυτόν και να αγρυπνούμε. Πώς διακρίνει κανείς την αλήθεια από το ψέμα; Ο Χριστός μας βοηθάει σε αυτό, γιατί ο Χριστός είναι η αλήθεια. Και πού την βρίσκεις την αλήθεια; Μέσα στον λόγο Του, την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Όταν είσαι μέσα στην Αγία Γραφή μπορείς πολύ εύκολα να διακρίνεις την αλήθεια από το ψέμα.

Όλη η Αγία Γραφή είναι λόγος Θεού, και υπήρξε λόγος και αιτία που δωρίστηκε στην ανθρωπότητα: να μελετούμε συστηματικά για να μπορέσουμε κάποια στιγμή να φτάσουμε να αρχίσουμε να διακρίνουμε τα σημάδια στον χάρτη που σκιαγραφούν αυτόν τον δρόμο και οδηγούν στη σωτηρία μας. Ό,τι συνέβαινε τότε, συμβαίνει τώρα. Όποιοι πρωταγωνίστησαν τότε, πρωταγωνιστούν και τώρα, ό,τι επιπτώσεις δέχτηκαν οι αρνούμενοι τον Θεό τότε, θα δεχτούμε συνεπακόλουθα και τώρα. Έτσι λειτουργεί το πράγμα. Ο χρόνος κύκλους κάνει και η ιστορία επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά και ξανά, μέχρι ο Χριστός να πάρει σάρκα και οστά μέσα μας, και να αρχίσει να ζει μέσα μας Χριστός, να ζούμε και να αναπνέουμε Χριστό, ώστε να γίνουμε κι εμείς χρηστοί (χρήσιμοι) όσο μπορούμε από τη μεριά μας, να ακολουθούμε τα ίχνη που μας άφησε, να ακούμε τη φωνή Του, να αναγνωρίζουμε το σχέδιο που έχει χαράξει για εμάς, ώστε να μπορούμε να διακρίνουμε το καλό και το κακό μέσα στην καθημερινότητά μας, ώστε να κάνουμε τις επιλογές μας και να προχωρούμε διακριτά και με ασφάλεια και φόβο Θεού πάνω στον δρόμο του Χριστού, ο οποίος φωτίζεται μέρα με τη μέρα, προσπάθεια την προσπάθεια, νίκη τη νίκη, μέχρι να φτάσουμε στην οδό της σωτηρίας. Γιατί ο Χριστός γι' αυτό κατέβηκε στη γη, γι΄αυτό λερώθηκε στον βούρκο αυτού του έκπτωτου κόσμου, γι' αυτό λοιδορήθηκε και βασανίστηκε και σταυρώθηκε πάνω στον Σταυρό από τους κωφούς και τυφλούς πνευματικά αυτού του κόσμου: για εμάς. Γιατί το σχέδιο του Θεού είναι να σωθούμε όλοι, μέχρι και τον τελευταίο που θα δει και θα ακούσει και θα καταλάβει.

Έτσι τα βλέπω τα πράγματα και, όσο πιο πολύ μελετώ τα Ιερά Γράμματα, τόσο πιο ευκρινή τα βλέπω να διαδραματίζονται στην σημερινή εποχή με τους ίδιους πρωταγωνιστές όπως στην εποχή του Νώε, στην εποχή του Λωτ, στην εποχή των προφητών, στην εποχή του ενανθρωπίσαντα Χριστού, με τους ίδιους αγίους και τους ίδιους δημίους, με την ίδια θεία οργή και την ίδια θεία χάρη. Κάπου εκεί μέσα, είπε ένα φωτισμένο μυαλό, στις σελίδες της Αγίας Γραφής, θα βρείτε και τον εαυτό σας. Είστε ο Ηρώδης; Είστε η Μαγδαληνή; Είστε η Μάρθα; Ο λεπρός; Ο τυφλός; Ο Ρωμαίος δήμιος που έδωσε το ξύδι; Κάποιος από το πλήθος που φώναζε Ωσαννά ή από το πλήθος που αλάλαζε σταύρωσον αυτόν; Ο Πέτρος που Τον αρνήθηκε τρεις φορές; Ή ο Πέτρος που έκλαψε με μαύρο δάκρυ όταν μετανόησε; Εσύ, ποιος είσαι; Και τόσοι, τόσοι άλλοι που έχουν μία ιστορία να πουν σε αυτές τις ιερές σελίδες της Αγίας Γραφής, και μία διδαχή να μας διδάξουν. 

Όσο ζούμε σε αυτό τον κόσμο, υπάρχει χρόνος ακόμα να αλλάξουμε τον ρόλο μας εάν δεν μας ικανοποιεί. Προσωπικά, όλη μου τη ζωή χωρίς να το ξέρω ήμουν η Μάρθα, η αδελφή του αναστημένου Λαζάρου. Νύχτα μέρα για χρόνια πνιγμένη ως το λαιμό με δουλειές, τρεχάματα, φούριες, υποχρεώσεις, μέριμνες, μέσα στα πράγματα του κόσμου, την οικογένεια, τα προσωπικά μου θέλω και στόχους που ήθελα να κατακτήσω, χωρίς καθόλου χρόνο για Χριστό, που μόνο ακουστά τον είχα, δεν τον γνώριζα. Μέχρι που η ζωή μου γύρισε τούμπα αιφνίδια και οριστικά, όλα στη ζωή μου ανατράπηκαν σα να αναποδογύρισε καράβι και έπρεπε να διαλέξω τώρα ή θα χανόμουν για πάντα. Άφησα τον ρόλο της Μάρθας στην άκρη και επέλεξα να γίνω η αδελφή της, η Μαρία. Έβαλα τον Χριστό σε κυρίαρχη θέση στη ζωή μου και μέσα στην καρδιά μου, άρχισα να μελετώ τον λόγο Του και όλη μου η ζωή μεταμορφώθηκε. Ο εαυτός μου άλλαξε, γιατί άλλαξε σταδιακά η ματιά μου, άρχισα να βλέπω τον κόσμο, τους ανθρώπους, τον εαυτό μου και τον Θεό από ένα διαφορετικό πρίσμα, άγνωστο σε μένα ως τότε, από το πρίσμα του Χριστού. Τίποτα δεν μένει το ίδιο όταν συναπαντηθείς με τον Χριστό.

Μετά από τη μετάνοια, που είναι η επίσημη ορολογία της Εκκλησίας, και η πιο συχνή μέσα στην Αγία Γραφή, όλα είναι ιστορία. Την ιστορία την ξέρουμε, την έκβαση την ξέρουμε, όλα μας τα έχει δώσει ο Χριστός, η γνώση είναι εκεί και είναι προσβάσιμη σε όποιον θέλει να την αναζητήσει. Όταν βρεις τον ρόλο της ζωής σου, ξέρεις αυτόματα και την έκβασή της, γιατί το σχέδιο του Θεού είναι προδιαγεγραμμένο από τον Κύριό μας μέσα από την Αγία Γραφή για όλους τους ανθρώπους όλων των εποχών, με Εκείνον στο πλάι μας, αρωγό και οδηγό και διδάσκαλο και φίλο και πατέρα και αδελφό, μέχρι συντέλειας του κόσμου. 

Αμήν.


Με αγάπη,

Εύα 💗


14.10.22

Λόγος Θεού

1 - Γιε μου, να μη λησμονείς τους νόμους μου, και η καρδιά σου ας τηρεί τις εντολές μου.

2 - Επειδή, θα σου προσθέσουν μακρότητα ημερών, και χρόνια ζωής, και ειρήνη.

3 - Έλεος και αλήθεια ας μη σε εγκαταλείπουν. Να τις δέσεις γύρω από τον λαιμό σου. Χάραξέ τες στην πλάκα της καρδιάς σου.

4 - Έτσι θα βρεις χάρη και εύνοια μπροστά στον Θεό και στους ανθρώπους.

5 - Έλπιζε στον Κύριο με όλη σου την καρδιά, και μη επιστηρίζεσαι στη σύνεσή σου.

6 - Σε όλους τους δρόμους σου να γνωρίζεις αυτόν, και αυτός θα διευθύνει τα βήματά σου.


~ Παροιμίες, 3: 1-6


******

----  Αγία Γραφή, εκδ. Πέργαμος

12.10.22

Λόγος Θεού

32 - Φέρθηκε σαν πρόβατο σε σφαγή, και σαν αρνί άφωνο μπροστά σ' αυτόν που το κουρεύει, έτσι δεν ανοίγει το στόμα του.

33 - Μέσα στην ταπείνωσή του η κρίση του αφαιρέθηκε. Και τη γενεά του, ποιος θα τη διηγηθεί; Επειδή, η ζωή του σηκώνεται από τη γη.


~ Πράξεις Αποστόλων, 8:32-33


******

----  Αγία Γραφή, εκδ. Πέργαμος

5.10.22

Λόγος Θεού

14 - Γνώρισα ότι, όλα όσα έκανε ο Θεός, τα ίδια θα είναι για πάντα. δεν είναι δυνατόν να προσθέσει κανείς σ' αυτά ούτε να αφαιρέσει απ' αυτά. και ο Θεός το έκανε αυτό, για να έχουν φόβο μπροστά του.

15 - Ό,τι έγινε, ήδη υπάρχει. και ό,τι θα γίνει, ήδη έγινε. και ο Θεός ανακαλεί τα περασμένα.


~ Εκκλησιαστής, 3:14-15 


******

----  Αγία Γραφή, εκδ. Πέργαμος

1.10.22

ΑΕΚ

 
 

Είμαι ΑΕΚ για την ιδεολογία, για την ιδέα. Για τις αλησμόνητες πατρίδες. Για το αίμα που χύθηκε. Για τα χώματα που αρπάχθηκαν. Για την Ελλάδα που συρρικνώθηκε. Για την Αγια-Σοφιά που σίγησε. 

Αλλά και για την προσφυγιά που, όχι μόνο αναστήθηκε από τις στάχτες της, αλλά που συνεχίζει να χαρίζει τα φώτα και τις αξίες της στην Ελλάδα του σήμερα.

Είμαι ακόμη ΑΕΚ για τον πόλεμο μεταξύ κακού και καλού, μεταξύ αδικίας και δικαιοσύνης μεταξύ βαρβαρότητας και πολιτισμού, μεταξύ πολέμου και ειρήνης, και για την ελπίδα της επικράτησης των δεύτερων, που η ομάδα της ΑΕΚ εκπροσωπεί.

Γι' αυτό είμαι ΑΕΚ, γι' αυτό που εκπροσωπεί. Για την ιδέα. 

Κι ας μην παρακολουθώ ποδόσφαιρο.

Για μένα, όλοι μας θα έπρεπε να ήμασταν ΑΕΚ.  


Καλό μας μήνα.


Με αγάπη,

Εύα 💗


******

---  φωτό από εδώ.

---  για τα εγκαίνια του νέου γηπέδου της ΑΕΚ χθες βράδυ, διαβάστε εδώ.

23.9.22

Φθινοπωρινή ισημερία

Το ημερολόγιο σήμερα δείχνει 23 Σεπτεμβρίου. Φθινοπωρινή ισημερία. Ναι, από σήμερα μπήκαμε και επίσημα στο φθινόπωρο! Δροσερά απογεύματα! Βροχερά πρωινά! Εντυπωσιακοί ουρανοί! Παλέτες από πλούσια, μεστά, ζεστά και λατρεμένα χρώματα της φύσης ό,που και να γυρίσει το βλέμμα σου τριγύρω. Τα πρώτα μακρυμάνικα πουλόβερ αρχίζουν σιγά σιγά να βγαίνουν από τις ντουλάπες, οι ανεμιστήρες αποθηκεύονται για την επόμενη χρονιά, απαλά σκεπάσματα παίρνουν τη θέση τους στην άκρη του καναπέ για τις ήσυχες βραδιές μπροστά στην τηλεόραση με μια αχνιστή κούπα κακάο στα χέρια και να χουζουρεύει, να γλυκαίνει, να μελώνει το μέσα σου. 

Όλα γίνονται πιο όμορφα το φθινόπωρο. Όλα γίνονται πιο όμορφα για μένα.

Νωρίτερα σήμερα το απόγευμα βγήκα με ένα καλάθι και μάζεψα λίγα δώρα φθινοπωρινά από τον κήπο με τα χίλια χρώματα, φύλλα, σπόρους, άνθη, καρπούς. Τα έφερα μέσα και έφτιαξα την πρώτη μου φθινοπωρινή σύνθεση στο τραπέζι του σαλονιού του κάτω ορόφου όπου μας αρέσει να χουχουλιάζουμε τώρα που τα παιδιά λείπουν. Δεν βλέπω την ώρα να στολίσω και το υπόλοιπο σπίτι με υφές και χρώματα φθινοπωρινά, να ψήσω μήλα στο φούρνο, να τακτοποιήσω τα ξυλάκια της κανέλας και τις βανίλιες σε περίοπτη θέση στην κουζίνα μου για τα απογευματινά μας ροφήματα όταν οι εργασίες στον κήπο έχουν τελειώσει με το τέλος της ημέρας.

Έχει μιαν άλλη αίσθηση το φθινόπωρο, δε έχει ταίρι η έμπνευση και η αυθεντικότητα που μου χαρίζει. Είναι η εποχή που με αναζωογοννεί, με αναπτερώνει, με εμπνέει. Έχει μια μελαγχολία και μια γλύκα που μου ταιριάζει, αλλά και μια ανανεωμένη διάθεση για ξεκινήματα γεμάτα από αισιοδοξία που πυροδοτεί το φθινόπωρο μέσα μου για νέα όνειρα, για τολμηρά σχέδια, για μεγάλα ταξίδια, φυσικά και νοητά. 

Η ψυχική μου σύνθεση, το βιολογικό μου ρολόι ξεκίνησε και φέτος την έναρξη της χρονιάς μου αυτήν ακριβώς την εποχή. Όλο μου το είναι ευθυγραμμίζεται για άλλη μια φορά σε αυτήν ακριβώς την μέρα. Το ρολόι της ψυχής μου άρχισε ήδη να χτυπάει με έναν ανόθευτο, παιδικό ενθουσιασμό στους ρυθμούς του λατρεμένου φθινοπώρου που αγαπώ τόσο, τόσο πολύ. Η χρονιά ξεκίνησε. Φθινοπωρινή ισημερία σήμερα και είμαι χαρούμενη.






Καλό φθινόπωρο, φίλοι μου.

Με αγάπη,

Εύα 💗


15.7.22

Λόγος Θεού

Το μεγαλύτερο όπλο που ο διάβολος έχει εξαπολύσει εναντίον των ανθρώπων είναι ο ίδιος ο Λόγος του Θεού. Το είχε χρησιμοποιήσει με τον Χριστό στους Πειρασμούς εκείνες τις σαράντα μέρες στην έρημο, συνεχίζει να το χρησιμοποιεί και σήμερα, που ο κόσμος έχει έρθει τα πάνω κάτω, πράγμα που σημαίνει ότι το όπλο αυτό δουλεύει, αλλιώς δεν θα το χρησιμοποιούσε αν δεν του έφερνε αποτελέσματα.

Προσωπικά πιστεύω ότι το κάνει αυτό από εγωισμό πρώτα. Θέλει να αποδείξει στον Θεό ότι, μέσα από την πλάνη, την αποστασία και την απιστία μέσα στην οποία ζουν οι άνθρωποι σήμερα, εκείνος (ο διάβολος) έχει δίκιο, ενώ ο Θεός έχει άδικο που μας υποστηρίζει ακόμα, και ότι αξίζουμε να καταλήξουμε στην κόλαση, αφού με τους τρόπους, τις συμπεριφορές και τα πιστεύω μας έχουμε ήδη επιλέξει και στρατόπεδο και αρχηγό.

Η ατυχία του, βέβαια, είναι ότι ποτέ δεν θα φτάσει να καταλάβει το μέγεθος της αγάπης του Θεού για μας. Ο Χριστός δεν θα αφήσει ποτέ τα πρόβατά του απροστάτευτα, όσο ατίθασα κι αν είναι και εναντιώνονται μαζί Του. Ακόμα κι αν ένα από αυτά πλανηθεί και γυρέψει περιπέτειες σε άλλες πλαγιές να (περι)πλανηθεί, η ματιά του είναι εκεί, πάνω του, διακριτικά και ευγενικά, μέχρι να έρθει η ώρα να του πει: "Πατέρα, μάτωσα, έπαθα και δεν έμαθα, πληγώθηκα, κινδύνεψα, πλανεύτηκα, χάθηκα και θέλω τώρα να γυρίσω πίσω σε σένα, ξανά στη ζεστασιά, τη θαλπωρή και την ασφάλεια που ζούσα όσο ήμουν μαζί Σου υπό την προστασία Σου."

Ο σκοτεινός δεν θα μπορούσε να το κάνει ποτέ του αυτό σε κανέναν άνθρωπο, γιατί δεν ξέρει τι θα πει αγάπη, λόγω εγωισμού και υπερηφάνειας του. Αυτό που ξέρει, ωστόσο, να κάνει είναι να παραπλανά, να μοιράζει καμουφλαρισμένες αλήθειες, να σκορπίζει τη διχόνοια, να προκαλεί χάος και αναστάτωση, να πείθει με ψέματα, να χαρίζει κάλπικες ελπίδες, να υπόσχεται γήινους ουρανούς. 

Όλα αυτά τα κάνει γιατί πρώτα και πάνω από όλα ξέρει τον Λόγο του Θεού. Τον έχει μάθει απ' έξω κι ανακατωτά και πιστεύει απόλυτα σε αυτόν και τη δύναμη που κρύβει, και τον φοβάται. Έχει γνώση για το τι μπορεί να επιφέρει η γνώση του λόγου του Θεού στον άνθρωπο, και τη δύναμη που μπορεί να αποκτήσει μέσα από τη μελέτη του Ευαγγελίου και την αποκάλυψη των μυστικών του που θα του δοθούν με τη χάρη του Κυρίου όταν οι ιερές θείες λέξεις αρχίσουν να χαράζονται επάνω στην καρδιά του ανθρώπου που πιστεύει στον Υιό του Θεού και μένει πιστός στον λόγο Του και τις εντολές Του. Ότι θα του ανοιχτεί η πόρτα της βαθύτερης γνώσης, ότι θα του δοθούν τα κλειδιά να ξεκλειδώσει τον παράδεισο, ότι θα γευτεί τη σωτηρία και την αιώνια ζωή από αυτήν εδώ τη ζωή, όσο είναι ακόμη εδώ σε αυτό τον κόσμο που περπατά και αναπνέει.

Ο σκοτεινός όλα αυτά τα γνωρίζει καλά και, επειδή τα γνωρίζει, κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του να μπλοκάρει τον άνθρωπο και να τον αποπροσανατολίσει προκειμένου να τον εξοντώσει, να του κλέψει την ψυχή, ει δυνατόν, και τη ζωή του ακόμα αν το καταφέρει. Σκοτεινιάζει την αλήθεια, τη μουτζουρώνει, δημιουργεί παράπλευρους δρόμους, παρόμοιους αλλά όχι ακριβώς τους ίδιους, φτιάχνει εφέ που να παραπλανούν και να θολώνουν, αλλά όχι να τυφλώνουν, ξεγελά τους ανθρώπους ότι αυτή η δύναμη του θείου λόγου είναι παραμύθια και μη δίνετε βάση σε αυτά τα κουραφέξαλα, ελάτε σε μένα, στις δικές μου ανακαλύψεις, τα δικά μου επιτεύγματα, τις δικές μου επιστήμες και τεχνολογίες, τη δική μου δόξα που θα γίνει και δική σου, τα δικά μου χρήματα που θα γίνουν και δικά σου, το δικό μου βασίλειο που θα έχουμε από κοινού επί της γης, που είναι, δυστυχώς, της κόλασης, της υποταγής χωρίς έλεος και της αιώνιας καταδίκης, αλλά φυσικά αυτό δεν το λέει σε κανέναν υποψήφιο ακόλουθο, αυτό το κρατάει για τον εαυτό του. 

Κι όσο οι άνθρωποι πλανεύονται από αυτά τα ωραία και τα εφήμερα του κόσμου τούτου, χάνουν τον κόσμο του ουρανού, εκεί που ο Θεός έχει τοποθετήσει τα κλειδιά της αληθινής γνώσης, που είναι η γνώση του Θεού, και είναι εκεί και σε περιμένουν, θησαυρός που δεν φθείρεται ούτε μπορεί να σου τον κλέψει κανείς, μέχρι να καταλάβεις ότι αυτό που ζεις δεν είναι η αλήθεια, αλλά μια ψευδαίσθηση που σου έχει φτιάξει ο εχθρός σου, προκειμένου να σε παγιδέψει με τις απάτες του και να καταστραφείς χωρίς καν να το καταλάβεις, παρά μόνο όταν θα είναι πλέον αργά.

Γι' αυτό και οι Απόστολοι στο Ευαγγέλιο γράφουν παντού: αγρυπνείτε, προσεύχεσθε, ελέγχετε τα πνεύματα του κόσμου, ελέγχετε τον εαυτό σας, μελετάτε τις γραφές και έχετε φόβο Θεού, για να έχετε προστασία και να ευημερείτε στη ζωή σας, ακόμα κι αν το σύμπαν όλο αρχίσει να καταρρέει γύρω σας. Εσείς, μη φοβάστε τίποτα, είναι εντολή Θεού αυτό. Γιατί, όπως είπε και ο Απόστολος Παύλος: 

"Αν ο Θεός είναι μαζί μας, ποιος θα είναι εναντίον μας;"

~ Προς Ρωμαίους Επιστολή, κεφ. 8: 31


Μείνετε, λοιπόν, στον λόγο του Θεού, προσκολληθείτε, γαντζωθείτε πάνω στον Χριστό, πιστέψτε στην αλήθεια Του, τη μόνη αλήθεια. Και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει.


Με αγάπη,

Εύα 💗


11.7.22

Προσγειώσεις

 
.......   σήμερα ένα σπουργίτι πέταξε

                                                                                                                        για έναν άλλον ουρανό   .......



Με αγάπη,

Εύα 💗


******

----  φωτό λίγο 'πειραγμένη' από εδώ.

28.4.22

Τιτιβίσματα


Τι όμορφα να έχεις έφηβα κορίτσια φιλοξενούμενα στο σπίτι για τις γιορτές! Σαν τιτιβίσματα ακούγονται οι γελαστές ψιλοκουβέντες, τα ντροπαλά γελάκια τους, κι έτσι μπλεγμένα όπως είναι με τα μεθυστικά τους μυστικά αρώματα από τα αποσμητικά, τις πούδρες και τα αφρόλουτρα λες πως, ναι! έτσι πρέπει να είναι η χαρούμενη, η ανέμελη πλευρά της ζωής και ότι, ναι!, η ζωή είναι ωραία όταν είναι λουσμένη στις φωτεινές αποχρώσεις του ροζ και του λιλά της βιολέτας, της πασχαλιάς και της λεβάντας.

Χριστός Ανέστη!

Με αγάπη,

Εύα 💗


******

----  φωτό από εδώ.

1.4.22

Πλάνο Αγίας Γραφής, το Ορθόδοξο

Κάθε αρχή του μήνα συνήθιζα να κάνω μια ανάρτηση πάνω σε ένα πλάνο αντιγραφής Αγίας Γραφής σε κάποια συγκεκριμένη θεματική. Από αυτό τον μήνα είπα να κάνω μια αλλαγή, λίγο πιο ορθόδοξη. Βλέπεις, αυτά τα πλάνα της Αγίας Γραφής με τους στίχους να στοιχίζονται κάτω από τις ημέρες του μήνα και να είναι αφιερωμένοι σε κάποιο συγκεκριμένο θέμα κάθε φορά, τα βρήκα στο διαδίκτυο σε ξενόγλωσσα κανάλια και ιστοσελίδες, που θα πει ότι μάλλον πρόκειται για μια ξενόφερτη ιδέα, πλην ευρέως διαδεδομένη. Την υιοθέτησα, γιατί γενικά αγαπώ την οργάνωση στα διαβάσματά μου και ήταν μια ιδέα που ταίριαζε στα γούστα μου.

Όμως, με το ξεκίνημα της νέας χρονιάς, είδα ότι υπάρχει και άλλος ένας τρόπος να μένεις συγκεντρωμένος στη διαδικασία της καθημερινής ανάγνωσης, μελέτης και αντιγραφής των ιερών κειμένων, αλλά με καθαρά ορθόδοξο προσανατολισμό, κάτι που με χαροποίησε πάρα πολύ. Το σύστημα στηρίζεται στα μικρά αυτοκόλλητα παραδοσιακά ημερολογιάκια - κύβους, αυτά που αφαιρείς ένα φυλλαράκι την ημέρα και που στο πίσω μέρος τους είναι γραμμένα στιχάκια, παροιμίες, συνταγές, αποφθέγματα ή σοφά λόγια αγίων. Για πρώτη φορά φέτος 'έπεσα' πάνω στα ημερολογιάκια των εκδόσεων Σαΐτη, όπου στην πίσω όψη τους έχουν αποσπάσματα από κείμενα αγίων και Πατέρων της Ορθοδοξίας. 

Αυτό όμως που έκανε για μένα τη διαφορά ήταν άλλο: η προσθήκη ενός επιπρόσθετου στοιχείου που διαθέτει η συγκεκριμένη έκδοση έναντι των υπολοίπων στο μπροστινό μέρος του ημερήσιου φύλλου, όπου υπάρχει αναφορά στο Άγιο Ανάγνωσμα της κάθε ημέρας! 

Εκεί, λοιπόν, βρίσκει κανείς τα βιβλία της Αγίας Γραφής με τα συγκεκριμένα εδάφια που μπορεί να μελετήσει κάποιος που επιθυμεί να μελετάει καθημερινά κάτι από την Αγία Γραφή. 

Προσωπικά, το έχω εφαρμόσει από τον προηγούμενο μήνα δοκιμαστικά και είδα ότι μου άρεσε ιδιαίτερα αυτό το σύστημα, αφού πλέον ασχολούμαι με ένα σύστημα αμιγώς ορθόδοξο. Έχω έναν μπούσουλα να μελετώ πιο οργανωμένα τα κείμενα, αλλά περισσότερο γιατί, ειδικά σε εμάς τους Ορθοδόξους όπου η κάθε μέρα του χρόνου τιμάται λόγω κάποιου αγίου ή χριστιανικής εορτής ή Θείας Λειτουργίας της Κυριακής, αυτά τα άγια αναγνώσματα στο ημερήσιο ημερολογιάκι, επειδή συνδέονται με τις εορτές αυτές, μπορούν να συμβαδίσουν με τις ημέρες του χρόνου και τη λειτουργική ζωή της ορθόδοξης εκκλησίας.

Θα μου πεις, τώρα το ανακάλυψες, Εύα; Τι να πω, παιδιά.. τώρα το ανακάλυψα. Γιατί τώρα έπεσε στα χέρια μου η συγκεκριμένη εκδοτική εταιρεία, δεν το είχα προσέξει ότι υπάρχουν διαφορές μεταξύ τους. Πουθενά αλλού δεν είδα να καταγράφονται τα ιερά αναγνώσματα κάθε μέρα και όχι μόνο στο ανάγνωσμα της Κυριακής όπως συνηθίζεται στην συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών ημερήσιων ατζεντών και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας, γιατί για μένα έκανε τη διαφορά. 

Πώς τα αξιοποιώ: Στο τέλος της εβδομάδας αποσπώ όλα τα φυλλαράκια της εβδομάδας που έρχεται και τα κολλάω πάνω στο σημειωματάριο πίστης που έχω για να γράφω τα διάφορά μου περί πίστης. Έτσι όπως τα έχω συγκεντρωμένα στο ίδιο σημείο, μπορώ και προγραμματίζω τι έχω να μελετήσω μέσα στην εβδομάδα που έρχεται, πέρα από τα ραντεβού, τις γιορτές και τις προγραμματισμένες εργασίες που πρέπει να γίνουν. 

Βλέπω π.χ. ότι σήμερα 1η Απριλίου είναι νηστεία (Σαρακοστή), άρα ξέρω προς τα πού να κατευθύνω το μαγείρεμα της ημέρας. Κάτω από την 1η βλέπω ότι είναι η Ακολουθία των Δ' Χαιρετισμών, άρα ξέρω ότι υπάρχει τέλεση Ακολουθίας στην εκκλησία και ξέρω ότι υπάρχει η δυνατότητα αν μπορώ ή αν θέλω να πάω ή να την ακούσω λίγο από την τηλεόραση έστω ή το διαδίκτυο. Από κάτω είναι οι άγιοι που τιμούνται σήμερα, η οσία Μαρία η Αιγυπτία και ο Άγιος Μακάριος ο ομολογητής, άρα μπορώ να ζητήσω τις πρεσβείες τους σε μια σύντομη προσευχή ή να ανατρέξω στον βίο τους για να αναθαρρήσω και να παρηγορηθώ από τα στεφάνια που εκείνοι κατάφεραν να κερδίσουν με την πίστη και τον αγώνα τους προς την τελείωσή τους. Και ακριβώς από κάτω βρίσκεται το άγιο ανάγνωσμα της ημέρας: 

α)  Αγία Γραφή, βιβλίο Ησαΐας, κεφ. κθ' (29), εδάφια από 13 έως 23.

β)  Αγία Γραφή, βιβλίο Γένεσις, κεφ. ιβ' (12), εδάφια από 1 έως 7.

γ)  Αγία Γραφή, βιβλίο Παροιμίες, κεφ. ιδ' (14), εδάφια από 15 έως 26. 

Έτοιμο το ορθόδοξο πλάνο μου της ημέρας! Αν βέβαια αυτό συνδυαστεί με κάτι από τους Ψαλμούς, το Θεοτοκάριο, το Προσευχητάρι, τις Ώρες ή την Ιερά Σύνοψη, γενικά με την Καινή Διαθήκη στο σύνολό της, που πρέπει να μελετάται σε καθημερινή βάση, Διδαχές Πατέρων και Βίους Αγίων, τόσο το καλύτερο. Ό,τι χρειάζεται για να μένει κανείς εστιασμένος στη σωτηρία της ψυχής του προς δόξαν Κυρίου, αντί να αναλώνεται όλο το εικοσιτετράωρο της μέρας του απερίσκεπτα στα του κόσμου τα εφήμερα και τα μάταια που βλάπτουν την ψυχή του ανθρώπου περισσότερο παρά την ωφελούν.

Καλό μήνα Απρίλη, φίλοι μου, και χωρίς ψέματα μέρα που είναι, γιατί ξέρουμε όλοι ότι το ψέμα δεν το θέλει ούτε ο Θεός ούτε ο άνθρωπος του Θεού.


Με αγάπη,

Εύα 💗


8.2.22

Εντολές Θεού και ελευθερία ανθρώπου

Πώς γίνεται να υπάρχει αυτή η αντίθεση ανάμεσα στις εντολές που μας δίνει ο Θεός από τη μία και η χωρίς όρια αγάπη Του από την άλλη; Θέλω να πω, όταν εσύ αγαπάς κάποιον τόσο πολύ, πώς μπορείς να του δίνεις εντολές, να του περιορίζεις δηλαδή την ελευθερία του; Δεν είναι οξύμωρο, αφού στην ουσία το ένα καταργεί το άλλο;

Ναι, δεν είναι έτσι και το καταλαβαίνει κανείς όσο περισσότερο μαθαίνει ποιος είναι ο δημιουργός μας και πώς λειτουργεί σε σχέση με εμάς, τους ανθρώπους. Όταν ο Θεός μας δίνει τις εντολές του δεν είναι επειδή μας έχει ανάγκη. Κάθε εντολή είναι και μια θυσία αν το σκεφτεί κανείς, έτσι δεν είναι; Όταν μας ζητάει να νηστεύουμε, δεν στερούμαστε μια ευχαρίστηση; δεν είναι μια θυσία; Γιατί λοιπόν ο Θεός μας ζητάει να κάνουμε θυσίες, όταν υπάρχει αγάπη ανάμεσα σε εμάς και Εκείνον;

Τις εντολές νομίζω ότι μας τις έχει δώσει για να μας προστατεύει. Από τι; Από τον διάβολο. Πού κολλάει ο διάβολος τώρα σ' αυτό; Θα σας πω τι αισθάνομαι πάνω σε αυτό και όποιος θέλει, έχει το ελεύθερο της άποψής του.

Στην εποχή που ζούμε, αλλά και σε κάθε εποχή της ανθρώπινης πορείας, περισσότερο όμως στη σημερινή που είναι πιο τρανταχτό το φαινόμενο, υπάρχει πληθώρα φωνών που μας βομβαρδίζουν επίμονα για το τι πρέπει να υιοθετούμε σαν πιστεύω, σαν τρόπο ζωής, σαν επιλογές καθημερινότητας για εμάς, το πώς θα ντυθούμε, πώς θα διασκεδάσουμε, πώς θα μεγαλώσουμε τα παιδιά μας, τι εικόνα θα παρουσιάσουμε στον περίγυρο, τι θα ψηφίσουμε, ποιο προϊόν θα αγοράσουμε και πάει λέγοντας. Όμως, στην ουσία - και κατά την άποψή μου πάντα - στο βάθος βάθος όλες αυτές οι φωνές συνοψίζονται μοναχά σε δύο: στη φωνή του Θεού και στη φωνή του διαβόλου. 

Στην Αγία Γραφή γίνεται συχνά αναφορά στον διάβολο και τα χαρακτηριστικά του. Είναι εκείνος που έβαλε τον Ιησού Χριστό στη διαδικασία των πειρασμών, εκείνος που διαβάλλει (εξ' ου και η λέξη διάβολος), που αλλοιώνει δηλαδή την αλήθεια του Θεού με το να επιτίθεται στο δημιούργημά Του και γι' αυτό το φθονεί θανάσιμα. Ο διάβολος κλέβει, ψεύδεται, συγχίζει, τροφοδοτεί ό,τι είναι ασθενές μέσα μας, ενισχύει τα ευάλωτα σημεία μας και χτυπά εκεί που μας πονάει όταν η στιγμή θα το ορίσει για να γίνει όσο το δυνατό μεγαλύτερο κακό. Ο διάβολος δεν ησυχάζει μέχρι να μας καταστρέψει, αυτός είναι ο σκοπός του. Και το κάνει με τρόπο απεγνωσμένο γιατί ξέρει και ποιος είναι ο Θεός, και ποια είναι η δύναμή Του, και ποια είναι η κατάληξη της μάχης ανάμεσα στο καλό και το κακό. Γιατί τα μελλούμενα δεν τα ξέρει μόνο ο Θεός, αλλά και ο διάβολος και άρα γνωρίζει πολύ καλά ποια είναι η κατάληξή του.

Όλα αυτά βέβαια δεν είναι κύημα της φαντασίας της γράφουσας, είναι γραμμένα στα ιερά κείμενα της Αγίας Γραφής και των Πατέρων της Εκκλησίας και καλό είναι σε όλο αυτό τον ακατάπαυστο κυκεώνα ανθρωπίνων αναγνωσμάτων και επιτευγμάτων, να ρίχνει ο άνθρωπος και μια ματιά στα γράμματα και τα επιτεύγματα του Θεού, ώστε να μπορεί να συγκρίνει, αλλιώς κρίνει χωρίς να διαθέτει κανένα μέτρο σύγκρισης, κρίνει στα τυφλά, σωστά; Όταν ο διάβολος επιχειρεί να διαβάλει την ανθρωπότητα εξαφανίζοντας αθέατα κάθε τι που να συνδέει τον άνθρωπο με τον αληθινό Θεό, γνωρίζει κι εκείνος τι έχει ειπωθεί μέσα στην Αγία Γραφή για τις ψυχές των ανθρώπων και την αξία τους. Δεν θα σου πει ότι είσαι το παιδί του Θεού και δημιουργού σου, δεν θα σου πει ότι είσαι ο μοναδικός κληρονόμος της βασιλείας των ουρανών και της αιώνιας ζωής, ότι είσαι αθάνατος όσο βρίσκεσαι στα χέρια του Θεού. Αντιθέτως, θα σου δημιουργήσει σύγχιση, σκοταδισμό, ακαταστασία, ανασφάλεια, φόβο, άγχος για το αύριο, θα σε βάλει στο τριπάκι της ταχύτητας, γιατί όταν τρέχουμε και δεν προλαβαίνουμε, χάνουμε την επαφή με τον Δημιουργό, την σύνδεση με το ζωοποιό Πνεύμα, αυτό που μας δίνει τη δύναμη, την ελπίδα, τη χαρά της ζωής, την αισιοδοξία και την ασφάλεια του αύριο. 

Όλα αυτά, κάθε τι καλό που υπάρχει μέσα μας, ο διάβολος προσπαθεί να το διαβάλει, να το καταστρέψει, να το κλέψει και να το αφανίσει. Όταν νιώθουμε απελπισία, θυμό, εκδικητικότητα, όταν αγχωνόμαστε, όταν μας κυριεύουν πάθη λαγνείας, εξουσίας, εκμετάλλευσης, όταν νομίζουμε ότι είμαστε καλύτεροι από τους άλλους, ανώτεροι, και ό,τι κάνουμε το κάνουμε από μόνοι μας γιατί είμαστε αυτεξούσιοι και όλα τα ορίζουμε και τα καθορίζουμε, μη γελιέστε. Μην ξεγελιέστε. Παρακολουθήστε τους καρπούς της ζωής σας και αναρωτηθείτε ποια από τις δύο φωνές είναι αυτή που ακολουθείτε; ποια είναι η φωνή πίσω από την άκρη του αυτιού σας που σας καθοδηγεί; που καθορίζει τις καλές ή κακές επιλογές σας, τις αφετηρίες σας, το παρόν και το μέλλον σας; τις προοπτικές σας; Όταν μπορούμε να τις ξακαθαρίζουμε μέσα στην ψυχή μας αυτές τις δύο φωνές και να επιλέξουμε ποια από τις δύο θα ακολουθούμε συνειδητά (γιατί και τα δύο μαζί δεν γίνεται, αφού ακυρώνουν το ένα το άλλο), τότε η ζωή μας γίνεται πιο εύκολη και σίγουρα πολύ πιο αυθεντική.

Παραμυθάκια της Χαλιμάς; Πολλοί είναι αυτοί που το πιστεύουν, ίσως οι περισσότεροι. Η μεγαλύτερη, ωστόσο, επιτυχία του διαβόλου είναι ακριβώς αυτό: το να φέρνει αποτελέσματα όντας αόρατος. Και έρχονται οι προστριβές, οι πειρασμοί που εξοντώνουν τον άνθρωπο οδηγώντας τον σε καταστροφή, διαλύονται οικογένειες, καταστρέφονται έργα ζωής, διαλύεται ο άνθρωπος από τις ουσίες, πέφτει στα ψυχοφάρμακα, απελπίζεται, αισθάνεται κενός, άχρηστος, περιττός, αυτοκτονεί. Κι αν δεν αυτοκαταστρέφεται, καταστρέφει. Κι αν δεν αυτοκτονεί, σκοτώνει. Με μια κουβέντα, έχει καταφέρει να στρέψει επιδέξια και με σαγηνευτικά ψέματα και πλάνες τον άφρονα άνθρωπο στο δικό του καταστροφικό δρόμο, τον δρόμο χωρίς επιστροφή, αυτό δηλαδή που επιθυμούσε από την αρχή και γι' αυτό άλλωστε ασχολούταν μαζί του. Είναι μέχρι να κάνεις την επιλογή.

Και εδώ, έρχονται οι εντολές. Όταν ο Θεός μας λέει "στάσου ακίνητος και ξέρε ότι είμαι ο Θεός", δεν μας διατάζει γιατί μας κάνει καψόνια, αλλά μας ωθεί στη διατήρηση της σχέσης μας με Εκείνον. Γιατί; Γιατί εκείνος είναι η άμπελος και εμείς το κλήμα. Αν κόψουμε το κλήμα από τον κορμό, ο καρπός θα αφυδατωθεί από τους χυμούς του, θα μαραζώσει και θα πέσει νεκρό στο χώμα. Χωρίς Θεό έτσι είμαστε κι εμείς, μαραζωμένοι και αφυδατωμένοι από κάθε τι καλό που υπάρχει μέσα μας. Και μη νομίζετε ότι είναι έργο δικό μας η κατάκτηση της ευτυχίας και της επιτυχίας στη ζωή. Είναι ο Θεός που τα τροφοδοτεί αυτά και μέσα από τις εντολές Του φροντίζει να τα διατηρούμε και να τα καλλιεργούμε, αρκεί να το έχεις επιλέξει. Ο Θεός δεν σου λέει αν δεν τηρήσεις τις εντολές θα σε καταστρέψω, σου λέει αν δεν τηρήσεις τις εντολές θα καταστραφείς. Υπάρχει διαφορά.

Μέσα από τις εντολές του Θεού παραμένουμε θωρακισμένοι απέναντι στις επιθέσεις που δεχόμαστε. Στην προς Εφεσίους επιστολή του αποστόλου Παύλου, μια φανταστική επιστολή που περιγράφει αναλυτικά τις επιθέσεις που δέχεται ο άνθρωπος από παντού, αναφέρεται στο πώς ο Θεός μας δίνει τα εφόδια προκειμένου να προστατευτούμε. Ο Θεός μας έχει δώσει πανοπλία, έχω ξανακάνει αναφορά στο θέμα. Όταν η μάχη γίνεται ανάμεσα σε δυνάμεις και εξουσίες αόρατες, ανάμεσα στον ουρανό και τη γη, ο Θεός έχει φροντίσει να μας θωρακίζει και να μας εκπαιδεύει σε πολεμικό καθεστώς. Γινόμαστε οι στρατιώτες του Χριστού που μάχονται αντιστεκόμενοι ενάντια στο κακό και τον διάβολο. Κάθε μας απόφαση είναι το αποτέλεσμα αυτής της μάχης. Είναι αυτό που έχουμε επιλέξει να κάνουμε και αυτό που έχουμε επιλέξει να είμαστε. Είναι το στρατόπεδο στο οποίο επιλέξαμε να ανήκουμε. Είναι ο αρχηγός τον οποίο επιλέξαμε να ακολουθούμε. Κι αν δεν τα πιστεύετε όλα αυτά, δείτε τα αποτελέσματα, από όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Χθες ήταν ο Άλκης, προχθές η κοπέλα που βιάστηκε, παραπροχθές η γυναίκα που ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου και πάει λέγοντας.  Το καλό ή το κακό δέντρο από τον καρπό φαίνονται. Όταν ο καρπός είναι σάπιος, όταν το αποτέλεσμα είναι διχόνιες, κλεψιές, φόνοι, διαζύγια, βία, λαγνεία, ανασφάλεια, φθόνος, μιζέρια, πόλεμοι, αρρώστιες, όλεθρος και καταστροφή, τότε δεν μιλάμε για το βασίλειο του Θεού, αλλά για το βασίλειο του κόσμου. Και πρίγκιπας αυτού του κόσμου που ζούμε, όπως είναι γραμμένο από τον ίδιο τον Χριστό στην Καινή Διαθήκη, είναι ο διάβολος.

Όταν λοιπόν υπάρχουν φωνές που μας βάζουν σε αμφιβολία και σε δίλημμα για το τι πρέπει να κάνουμε με τη ζωή μας και το μέλλον μας, σταθείτε για λίγο και αναρωτηθείτε: πίσω από την αυλαία ποιος είναι αυτός που κρύβεται στην ουσία, τι θέλει από εμάς και τι επιδιώκει; Το καλό μας ή το κακό μας; Το παρόν μας ή το μέλλον μας; Την εφήμερη απόλαυση ή την αιώνια ζωή; Την καλοπέραση του κατήφορου ή τον αγώνα της αναρρίχησης; Την κατ' επίφασιν ελευθεριότητά μας ή την ουσιαστική ελευθερία μας; Γιατί τώρα μπορεί να περνάμε ζάχαρη, ο κατήφορος όμως οδηγεί στην ολική καταστροφή σου και μέσα σου, πιστεύω ότι το ξέρεις αυτό, αν ψάξεις μέσα σου καλά, αν αφυπνιστείς. Δεν έχεις γεννηθεί για την καταστροφή, αλλά για τη σωτηρία σου. Και ποτέ δεν είναι αργά να μετανοήσεις. Γιατί ο Θεός είναι πάντα εκεί όσο ζούμε και μας περιμένει να γυρίσουμε στην αγκαλιά Του και στην προστασία Του. Γιατί με τις εντολές που μας έχει χαρίσει, παραμένουμε μακριά από τα βέλη του κακού. Κι αν το καλοσκεφτούμε λίγο ακόμα περισσότερο, αυτή η ασφάλεια που μας παρέχει, είναι τελικά η πραγματική ελευθερία στη ζωή μας, και όχι η ψευδαίσθησή της.


Με αγάπη,

Εύα 💗


*******

----  (φωτό από εδώ.)

27.1.22

Η "Ελπίδα" που πεθαίνει τελευταία


Χιόνι στην περιοχή που ζω δεν είδαμε στην υπερβολή του, ούτε δέντρα έπεσαν, ούτε αυτοκίνητα ακινητοποιήθηκαν, και το ρεύμα κόπηκε μόνο για δυο ώρες αργά το επίμαχο βράδυ του ιετού. Είχα τρομάξει από το κακό που έβλεπα από την τηλεόραση να κλιμακώνεται στην Αττική και ευρύτερα, κι έλεγα από μέσα μου τώρα θα χτυπήσει κι εμάς η κακοκαιρία, και πού 'ναι την επιτέλους να 'ρθει να τελειώνουμε να ησυχάσουμε.

Η χιονοκαταιγίδα "Ελπίδα" όμως δεν χτύπησε το σπιτικό μας, δεν έθαψε τον δρόμο μας στο χιόνι, δεν ξερίζωσε τα δέντρα της γειτονιάς, δεν εγκλώβισε φίλους κι αγαπημένους, όπως συνέβη με τόσους άλλους που βρέθηκαν σε δεινή θέση εξαιτίας της ακραίας μεν, αλλά αναμενόμενης, κακοκαιρίας. 

Αυτή τη φορά σταθήκαμε τυχεροί. Η "Ελπίδα" ήρθε σαν επισκέπτης, ίσα που πασπάλισε τα χωράφια και τις κεραμοσκεπές με ένα λαμπερό άσπιλο λευκό, μόνο για να ομορφύνει το τοπίο ακόμη περισσότερο, να το εξαγνίσει και να κατεβάσει αισθητά τη θερμοκρασία σε βαθμούς που δεν έχουμε συνηθίσει να βιώνουμε τακτικά. Ήρθε να μας δείξει πόσο όμορφη και ευεργετική είναι η φύση όταν τη σεβόμαστε και εναρμονιζόμαστε λειτουργικά μαζί της και πόσο εκδικητική και καταστροφική μπορεί να αποβεί όταν επιλέγουμε να την πληγώσουμε κακόβουλα και συστηματικά. 




Ένα καμπανάκι προειδοποίησης ήταν αυτός ο χιονάς, ένα από τα πολλά που έχουν ήδη προηγηθεί τα τελευταία χρόνια από τη φύση που είναι πληγωμένη εξαιτίας μας και έχει θυμώσει πολύ μαζί μας. Οι οικολογικές θεομηνίες έχουν πλέον αποκτήσει όνομα και το όνομα, όσο οξύμωρο ή ειρωνικό κι αν ακούγεται κάθε φορά, εξακολουθεί να παραμένει το ίδιο: Φύση. Περιβάλλον. Το Σπίτι μας. Το να εθελοτυφλούμε ως ανθρωπότητα και να αποποιούμαστε των όποιων ευθυνών πετώντας το μπαλάκι από εδώ και από εκεί, όταν την ίδια στιγμή καταστρέφουμε όλο και πιο ολέθρια την Φύση, δεν έχουν φέρει όπως δείχνουν τα πράγματα κανένα αποτέλεσμα, και όσο όλα αυτά συνεχίζουν να συμβαίνουν, η λύση για τη σωτηρία της φύσης και της ανθρωπότητας ως αλληλένδετοι κρίκοι θα παραμένει θαμμένη κάτω από το χιόνι της αναλγησίας και της υπεκφυγής.

Με αγάπη,

Εύα 💗


17.1.22

Τόνγκα, ποίηση και Αλέκος Φασιανός


Ένα θηρίο βρυχάται ακόμη 

μες στης αβύσσου τους σκοτεινούς ωκεανούς 

αρματωμένο κι έτοιμο

από καιρούς αλήσμονους και βάθη ξεχασμένα 

πίσω στον κόσμο των γιορτών της πλάσης και των ζώντων 

να κατακτήσει απαιτεί με βιάση αδικημένη με βία ανεκτική και με οργή 

τα πρωτοτόκια που από πάντα δικαιούταν 

σαν από χρόνια και αιώνες αθέμιτα αρπαγμένα

τη θέση την κυρίαρχη την πρώτη 

την προσωπική 

για μια στερνή αμετάκλητη φορά

πάνω στο θυσιαστήριο της ερημώσεως.


~ Εύα


*****

----  φωτό από εδώ.


*****

"Πολλές φορές έκλαιγα, κρυφά, γιατί δεν μπορούσα να καταλάβω τι είναι ζωγραφική." 

~ Αλέκος Φασιανός

       ~ Αλέκος Φασιανός, χθες έφυγε ένας ακόμη μεγάλος Έλληνας ζωγράφος.


*****

 ---- φωτό από εδώ.


*****

Τόνγκα και Αλέκος Φασιανός, τα δύο μεγάλα γεγονότα της ημέρας. Το πρώτο, ένα γεωλογικό θαύμα της  φύσης. Το δεύτερο, ένα εικαστικό θαύμα της ανθρώπινης φύσης.  Και τα δύο ήρθαν για να αλλάξουν τον κόσμο. 

Και τον άλλαξαν. 

Αντίο, κ. Φασιανέ.


Με αγάπη,

Εύα 💗


4.1.22

Ενδοσκόπηση 2021-2022


 Ένας παράξενος χρόνος έφτασε στο τέλος του κι εγώ, αντί για ανασκόπηση, όπως συνηθίζεται να γίνεται, προτιμώ να κάνω την ενδοσκόπηση του εαυτού μου. Μετά από έναν χρόνο περιήγησης εκεί έξω, επιστρέφω πίσω στη βάση, στο μέσα μου. Θέτω εκ νέου τα βασικά ερωτήματα, ποια είμαι στη φάση που βρίσκομαι, αν παραμένω αληθινή, ποιος είναι ο σκοπός μου σε αυτή τη ζωή κι αν εξακολουθώ να είμαι συνεπής προς αυτό, αν εξακολουθώ να διακρίνω τον λόγο που υπάρχω, που περπατώ και αναπνέω. 

Αποσαφηνίζω τα ερωτηματολόγιά μου τι έχει πάει καλά ως τώρα, τι δούλεψε, τι δεν δούλεψε, τι θέλω να αλλάξω, αν μπορώ να τα αλλάξω ή να τα αποδεχτώ, ακόμη και να τα απορρίψω και να συνεχίσω παρακάτω. Από ποιες αφετηρίες έφτασα ως εδώ που είμαι τώρα, αν υπάρχει απόκλιση στην πορεία μου ή όχι, αν το έχω διακρίνει, αν είμαι ευχαριστημένη με τον μέχρι τώρα ρυθμό της πορείας μου ή όχι τόσο όσο θα ήθελα ή θα μπορούσα. Προς τα πού θέλω να κατευθυνθώ, συνεχίζω ως έχει ή χρειάζεται να κάνω αλλαγές, και τι αλλαγές χρειάζεται να κάνω να καθαρίσει ο δρόμος και να συνεχίσω την πορεία μου αδιάλλειπτα και με τον στόχο διαυγή και ξεκάθαρο μπροστά μου. Αγαπώ αρκετά; Συγχωρώ αρκετά; Προσφέρω αρκετά; Αγωνίζομαι αρκετά; Προσεύχομαι αρκετά; Ωριμάζω, αναπτύσσομαι αρκετά; Ή μπορώ και περισσότερο; Και, αν μπορώ και περισσότερο, γιατί δεν το κάνω; Τι με εμποδίζει;

Να, τέτοια πράγματα, υπαρξιακά και ενδοσκοπικά. Και όλα αυτά χρειάζομαι να τα κάνω με ειλικρίνεια απέναντι στον εαυτό μου, ακόμα κι αν οι απαντήσεις που προκύπτουν πονάνε, ενοχλούν ή ξεβολεύουν. 

Μια ενδοσκόπηση μια στο τόσο - κάθε αρχή ή τέλος εποχής για μένα, ή σε μεγάλες αλλαγές - με βοηθάει να ξεκαθαρίζω πράγματα, όπως όταν κάνεις γενική καθαριότητα στο σπίτι πριν τις γιορτές, που καθαρίζεις κάθε σπιθαμή του σπιτιού και ξεκαθαρίζεις ό,τι πρέπει να πεταχτεί και τι πρέπει να μείνει και να οργανωθεί όμορφα και λειτουργικά. Έτσι κάνω και με το καθάρισμα και το ξεκαθάρισμα στις ενδοσκοπήσεις μου, μέσα από την σχέση μου με τον εαυτό μου, με την οικογένεια, το περιβάλλον και τους γύρω μου και, κυρίως, με τον Θεό, που είναι και το σταθερό σημείο αναφοράς μου για όλα. 

Είναι μια διεργασία σε συνεχή εξέλιξη που κοιτάζει ταυτόχρονα και πίσω και μπροστά, γι' αυτό χρειάζεται αυτή η ενδοσκόπηση κάθε τόσο, μια παύση, ώστε να μπορώ να ελέγχω τον εαυτό μου και να τον ανακατευθύνω όταν και ό,που χρειάζεται. Κι αν διαπιστώνω εξουθένωση ή εγκατάλειψη πίστης και προσπάθειας στην πορεία μου ως τώρα, να μπορώ να αναρωτηθώ για όλα τα γιατί και να αποσαφηνίσω για όλα τα πώς. Μετά το δύσκολο γιατί, ακολουθεί το πώς που είναι πλέον μια δρομολογημένη διαδικασία, που επίσης χρειάζεται να γίνει. Πώς θα ξαναγεμίσω τις μπαταρίες, πώς θα διορθώσω τα λάθη μου, πώς θα φτάσω εκεί που θέλω να είμαι, πώς θα κρατήσω ζωντανό το όραμά μου για τη ζωή μου και τον λόγο που υπάρχω, πώς θα της δώσω νόημα και ομορφιά και αρμονία και έμπνευση και συνύπαρξη και ευθυγράμμιση και σωστή λειτουργία, ώστε όλα τα γρανάζια να είναι καλοδουλεμένα, καλοσυντηρημένα, γυαλιστερά και αψεγάδιαστα σαν καινούργια. 

Βάζω προτεραιότητες, κάνω ξεσκαρτάρισμα τι μένει, τι φεύγει. Συνδέομαι με την πηγή συνειδητά, με πρόθεση και ενσυναίσθηση, με τον Κύριο και Θεό μου, την άγκυρα και πυξίδα μου, και μέσα από εκεί βρίσκω εμένα στη σχέση μου με τον εαυτό μου, με Εκείνον και τους άλλους. Και γίνομαι καινούργια. Το μυαλό καθαρίζει, η καρδιά ζυγοσταθμίζεται, η πρόθεση επανέρχεται επαναπροσδιορισμένη και ανανεωμένη. Όπως γίνεται σε μια ανανέωση μισθωτηρίου. Ή μια ανανέωση συνθήκης. Μια νέα συμφωνία, ένα νέο ξεκίνημα, μια νέα αρχή καθάρια, εξαγνισμένη, έτοιμη να κατακτήσει τους στόχους της με τόλμη και αρετή. Με αγιοσύνη.


Χριστός γεννάται σήμερον,

όπως κάθε χρόνο, 

όπως κάθε μέρα, 

για εμάς.


Καλή μας χρονιά!


Με αγάπη,

Εύα 💗