Χριστός και Παλαιά Διαθήκη

Ξέρω τι θα μου πείτε, ποιος κάθεται να ασχοληθεί με την Παλαιά Διαθήκη, όταν καλά καλά δεν γνωρίζουμε την Καινή; Άσε που Παλαιά Διαθήκη ίσον Εβραίοι και Τορά και εμείς είμαστε Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Επειδή όμως είμαστε Ορθόδοξοι, και επειδή η Ορθοδοξία δογματίζει ότι η Παλαιά Διαθήκη είναι κατ' ουσίαν Χριστολογική, και επειδή η Παλαιά Διαθήκη αποτελεί ένα μεγάλο μέρος της Αγίας Γραφής, το μεγαλύτερο, μιας γραφής άγιας δηλαδή και θεϊκής και θεόπνευστης, νομίζω ότι δεν είναι πρέπον να την αναθεματίζουμε τόσο επιπόλαια και αψυχολόγητα. 

Γιατί η Παλαιά Διαθήκη έχει πολλά κρυμμένα πετράδια να μας αποκαλύψει, φτάνει να τα αναζητήσουμε με έρευνα, με υπομονή και με προσευχή. Και το πολυτιμότερο πετράδι εντός της, το πιο φωτεινό, είναι ο Χριστός. Τον Χριστό αναζητούμε και στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη, όλη η Αγία Γραφή είναι Χριστός. Πώς το ξέρω αυτό; Το είπε ο ίδιος, όταν έλεγε ότι κανείς δεν έχει δει τον Θεό (Πατέρα) πλην εμού, και ότι κανένας δεν περνάει από τον Πατέρα αν πρώτα δεν περάσει από τον Υιό. Ο δρόμος είναι ο Χριστός. Άρα δεν είναι ο Θεός Πατέρας που συνομιλεί με τον Αβραάμ, τον Μωυσή, τον Δαβίδ, τους προφήτες σε όλη την Παλαιά Διαθήκη, αλλά ο Υιός, τουτέστιν, ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, όταν δεν είχε ακόμα ενανθρωπιστεί, δεν είχε γίνει ακόμα δικός μας, ένας από εμάς. Δεν είχε γίνει ακόμα Υιός του ανθρώπου όπως τον ξέρουμε στην Καινή Διαθήκη, γιατί πρώτα υπήρξε Υιός του Πατέρα Θεού.

Η δημιουργία του κόσμου, όπως μας λέει ο Ιωάννης στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, είναι Χριστός. Τα Σόδομα και Γόμορρα, με τη συνομιλία Κυρίου και Αβραάμ για την τύχη των δύο πόλεων είναι Χριστός. Οι εντολές του Μωυσή είναι Χριστός. Η έξοδος των Ισραηλιτών είναι Χριστός. Το μάννα είναι Χριστός, που μετά, στην Καινή Διαθήκη έγινε άρτος. Και τα δύο ήταν ζωή για τους ανθρώπους, του πριν και του μετά, που σήμερα είναι ο άρτος ημών ο επιούσιος. 

Εγώ είμαι η ζωή, μας λέει ο Χριστός. Τότε και τώρα. Και πάντα. Τότε ήταν οι Ισραηλίτες, τώρα είμαστε εμείς, άπιστοι όπως κι εκείνοι, άφρονες, ασεβείς, έκφυλοι, βιαστές, παιδεραστές, κλέφτες, αρνητές Θεού, άδικοι, συκοφάντες, δολοφόνοι. Δεν έχουν αλλάξει και πολλά, όσο μελετάς Αγία Γραφή αρχίζεις και αναγνωρίζεις το μοτίβο. Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Οργή Θεού επήλθε τότε, οργή Θεού θα επέλθει και τώρα. Στα Σοδο-Γόμορρα δεν σώθηκε κανείς γιατί δεν βρέθηκε ούτε ένας δίκαιος για να σωθεί η πόλη. Στη Νινευή όμως σώθηκαν, γιατί ο προφήτης τους προειδοποίησε ότι θα επέλθει η καταστροφή αν δεν μετανοήσουν. Οι κάτοικοι τότε μετανόησαν, είχαν φόβο Θεού, και από τον κορυφαίο άρχοντα βασιλέα μέχρι τον τελευταίο υπήκοο έκαναν όλοι τους υπακοή στον Θεό και η καταστροφή αποφεύχθηκε και οι άνθρωποι γλίτωσαν, βρήκαν τη σωτηρία. 

Αυτός είναι ο δρόμος. Εμείς σήμερα τι ξέρουμε για τον δρόμο αυτό, που μας έχει δοθεί και εμείς αρνούμαστε να ασχοληθούμε ούτε καν εγκυκλοπαιδικά, από περιέργεια, για ένα θέμα τόσο σοβαρό όσο η σωτηρία της ψυχής μας; Όλα τα άλλα ωστόσο, τα ξέρουμε και με το παραπάνω, για όλα έχουμε άποψη και γνώμη και χρόνο και διάθεση να ασχοληθούμε, σε όλα είμαστε ειδικοί και παντογνώστες και πανεπιστήμονες. Έρχονται, όμως, προφήτες και σήμερα και μας λένε για αυτόν το δρόμο και μας προειδοποιούν. Δεν είναι όλοι τους αληθινοί και ο Χριστός μας έχει προειδοποιήσει και γι' αυτό, ότι στους έσχατους καιρούς που διανύουμε ο κόσμος θα γεμίσει από ψευδοπροφήτες, και η ψευτιά και η ατιμία θα μεγαλώσουν και θα τον σκεπάσουν τον δρόμο με πονηριές, ψέματα και απάτες, αλλά εμείς να έχουμε διάκριση, να μένουμε σε Αυτόν και να αγρυπνούμε. Πώς διακρίνει κανείς την αλήθεια από το ψέμα; Ο Χριστός μας βοηθάει σε αυτό, γιατί ο Χριστός είναι η αλήθεια. Και πού την βρίσκεις την αλήθεια; Μέσα στον λόγο Του, την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Όταν είσαι μέσα στην Αγία Γραφή μπορείς πολύ εύκολα να διακρίνεις την αλήθεια από το ψέμα.

Όλη η Αγία Γραφή είναι λόγος Θεού, και υπήρξε λόγος και αιτία που δωρίστηκε στην ανθρωπότητα: να μελετούμε συστηματικά για να μπορέσουμε κάποια στιγμή να φτάσουμε να αρχίσουμε να διακρίνουμε τα σημάδια στον χάρτη που σκιαγραφούν αυτόν τον δρόμο και οδηγούν στη σωτηρία μας. Ό,τι συνέβαινε τότε, συμβαίνει τώρα. Όποιοι πρωταγωνίστησαν τότε, πρωταγωνιστούν και τώρα, ό,τι επιπτώσεις δέχτηκαν οι αρνούμενοι τον Θεό τότε, θα δεχτούμε συνεπακόλουθα και τώρα. Έτσι λειτουργεί το πράγμα. Ο χρόνος κύκλους κάνει και η ιστορία επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά και ξανά, μέχρι ο Χριστός να πάρει σάρκα και οστά μέσα μας, και να αρχίσει να ζει μέσα μας Χριστός, να ζούμε και να αναπνέουμε Χριστό, ώστε να γίνουμε κι εμείς χρηστοί (χρήσιμοι) όσο μπορούμε από τη μεριά μας, να ακολουθούμε τα ίχνη που μας άφησε, να ακούμε τη φωνή Του, να αναγνωρίζουμε το σχέδιο που έχει χαράξει για εμάς, ώστε να μπορούμε να διακρίνουμε το καλό και το κακό μέσα στην καθημερινότητά μας, ώστε να κάνουμε τις επιλογές μας και να προχωρούμε διακριτά και με ασφάλεια και φόβο Θεού πάνω στον δρόμο του Χριστού, ο οποίος φωτίζεται μέρα με τη μέρα, προσπάθεια την προσπάθεια, νίκη τη νίκη, μέχρι να φτάσουμε στην οδό της σωτηρίας. Γιατί ο Χριστός γι' αυτό κατέβηκε στη γη, γι΄αυτό λερώθηκε στον βούρκο αυτού του έκπτωτου κόσμου, γι' αυτό λοιδορήθηκε και βασανίστηκε και σταυρώθηκε πάνω στον Σταυρό από τους κωφούς και τυφλούς πνευματικά αυτού του κόσμου: για εμάς. Γιατί το σχέδιο του Θεού είναι να σωθούμε όλοι, μέχρι και τον τελευταίο που θα δει και θα ακούσει και θα καταλάβει.

Έτσι τα βλέπω τα πράγματα και, όσο πιο πολύ μελετώ τα Ιερά Γράμματα, τόσο πιο ευκρινή τα βλέπω να διαδραματίζονται στην σημερινή εποχή με τους ίδιους πρωταγωνιστές όπως στην εποχή του Νώε, στην εποχή του Λωτ, στην εποχή των προφητών, στην εποχή του ενανθρωπίσαντα Χριστού, με τους ίδιους αγίους και τους ίδιους δημίους, με την ίδια θεία οργή και την ίδια θεία χάρη. Κάπου εκεί μέσα, είπε ένα φωτισμένο μυαλό, στις σελίδες της Αγίας Γραφής, θα βρείτε και τον εαυτό σας. Είστε ο Ηρώδης; Είστε η Μαγδαληνή; Είστε η Μάρθα; Ο λεπρός; Ο τυφλός; Ο Ρωμαίος δήμιος που έδωσε το ξύδι; Κάποιος από το πλήθος που φώναζε Ωσαννά ή από το πλήθος που αλάλαζε σταύρωσον αυτόν; Ο Πέτρος που Τον αρνήθηκε τρεις φορές; Ή ο Πέτρος που έκλαψε με μαύρο δάκρυ όταν μετανόησε; Εσύ, ποιος είσαι; Και τόσοι, τόσοι άλλοι που έχουν μία ιστορία να πουν σε αυτές τις ιερές σελίδες της Αγίας Γραφής, και μία διδαχή να μας διδάξουν. 

Όσο ζούμε σε αυτό τον κόσμο, υπάρχει χρόνος ακόμα να αλλάξουμε τον ρόλο μας εάν δεν μας ικανοποιεί. Προσωπικά, όλη μου τη ζωή χωρίς να το ξέρω ήμουν η Μάρθα, η αδελφή του αναστημένου Λαζάρου. Νύχτα μέρα για χρόνια πνιγμένη ως το λαιμό με δουλειές, τρεχάματα, φούριες, υποχρεώσεις, μέριμνες, μέσα στα πράγματα του κόσμου, την οικογένεια, τα προσωπικά μου θέλω και στόχους που ήθελα να κατακτήσω, χωρίς καθόλου χρόνο για Χριστό, που μόνο ακουστά τον είχα, δεν τον γνώριζα. Μέχρι που η ζωή μου γύρισε τούμπα αιφνίδια και οριστικά, όλα στη ζωή μου ανατράπηκαν σα να αναποδογύρισε καράβι και έπρεπε να διαλέξω τώρα ή θα χανόμουν για πάντα. Άφησα τον ρόλο της Μάρθας στην άκρη και επέλεξα να γίνω η αδελφή της, η Μαρία. Έβαλα τον Χριστό σε κυρίαρχη θέση στη ζωή μου και μέσα στην καρδιά μου, άρχισα να μελετώ τον λόγο Του και όλη μου η ζωή μεταμορφώθηκε. Ο εαυτός μου άλλαξε, γιατί άλλαξε σταδιακά η ματιά μου, άρχισα να βλέπω τον κόσμο, τους ανθρώπους, τον εαυτό μου και τον Θεό από ένα διαφορετικό πρίσμα, άγνωστο σε μένα ως τότε, από το πρίσμα του Χριστού. Τίποτα δεν μένει το ίδιο όταν συναπαντηθείς με τον Χριστό.

Μετά από τη μετάνοια, που είναι η επίσημη ορολογία της Εκκλησίας, και η πιο συχνή μέσα στην Αγία Γραφή, όλα είναι ιστορία. Την ιστορία την ξέρουμε, την έκβαση την ξέρουμε, όλα μας τα έχει δώσει ο Χριστός, η γνώση είναι εκεί και είναι προσβάσιμη σε όποιον θέλει να την αναζητήσει. Όταν βρεις τον ρόλο της ζωής σου, ξέρεις αυτόματα και την έκβασή της, γιατί το σχέδιο του Θεού είναι προδιαγεγραμμένο από τον Κύριό μας μέσα από την Αγία Γραφή για όλους τους ανθρώπους όλων των εποχών, με Εκείνον στο πλάι μας, αρωγό και οδηγό και διδάσκαλο και φίλο και πατέρα και αδελφό, μέχρι συντέλειας του κόσμου. 

Αμήν.

Με αγάπη,

Εύα 💗