Το αγαπημένο μου απόσπασμα που μου έχει μείνει από τα λόγια του ίδιου του Χριστού και που μου γέμισε με δάκρυα τα μάτια όταν το διάβασα για πρώτη φορά, γιατί άγγιξαν την καρδιά μου, βρίσκονται στο, πάλι αγαπημένο μου βιβλίο της Αγίας Γραφής, το Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο. Είναι κάτι που είπε ο Ιησούς απευθυνόμενος στους μαθητές Του για τελευταία φορά, λίγο πριν τον συλλάβουν μετά την προδοσία του Ιούδα, τον βασανίσουν και τον σταυρώσουν στο Γολγοθά. Υπό συνθήκες επικείμενης χιονοστιβάδας εξελίξεων και γεγονότων από τους διώκτες του, ο Χριστός μιλούσε για ειρήνη. Το χωρίο γράφει:
"Φεύγω και σας αφήνω την ειρήνη. Τη δική μου ειρήνη σας δίνω. Δε σας τη δίνω όπως τη δίνει ο κόσμος. Μην ανησυχείτε και μη δειλιάζετε. Ακούσατε αυτό που σας είπα, φεύγω, αλλά θα ξανάρθω κοντά σας."
~ Κατά Ιωάννην 14: 27-28
Η αγαπημένη Shanon από το SweetBlessings.com έχει αφιερώσει πολύ χρόνο και κόπο για να φτιάξει αυτά τα μικρά μηνιαία πλάνα-αφιερώματα και μου αρέσει πολύ να τη διαβάζω, όχι για την αγάπη της για τον Χριστό τόσο, όσο για το ότι μιλάει εκ των έσω. Έχει πάθει, έχει κλονιστεί, έχει κινδυνέψει η ζωή της (έχει επιβιώσει από καρκίνο), βγήκε νικήτρια και βρίσκεται εδώ σήμερα και μας μοιράζεται την ιστορία της. Μου αρέσουν οι άνθρωποι που μιλούν (ή γράφουν) όταν έχουν ζήσει κάποια πράγματα και καταστάσεις που τους έχουν σπρώξει στα όρια του εαυτού τους, να αναθεωρήσουν κάποια δεδομένα, κάποια στεγανά στην όποια κοσμοθεωρία τους που μέχρι τότε ήταν μόνο θεωρία ή ιδεολογία ή ό,τι άλλο, με αποτέλεσμα να εξελιχθούν στα άτομα εκείνα που πρώτα βιώνουν και μετά μιλούν (ή γράφουν), αντί για το αντίστροφο, όπως γίνεται συνήθως. Το ίδιο συμβαίνει και με τους μοναχούς και αγίους της ορθοδοξίας μας. Μου αρέσουν οι μαρτυρίες των ανθρώπων που έχουν κάτι να πουν από εμπειρία ζωής, γιατί από αυτές μπορεί να αποκομίσει κανείς πράγματα, να εμπνευστεί και να μεταλαμπαδεύσει ίσως λίγο φως λίγο παραπέρα, λίγο πιο έξω από τον μικρόκοσμο του εαυτού μας, προς τον διπλανό, προς τον απέναντι, που και αυτός με τη σειρά του, ποιος ξέρει, ίσως να κάνει το ίδιο για τον εαυτό του και για τους γύρω του και να ξημερώσει μια μέρα που ο κόσμος μας θα είναι, δεν ξέρω, κατά τι λίγο πιο διαφορετικός, λίγο πιο φωτεινός, λίγο καλύτερος.
΄Οπως λέει λοιπόν η αγαπητή Shanon, για να επανέλθω, η ειρήνη δεν είναι η απουσία των προβλημάτων, αλλά η παρουσία του Χριστού εν μέσω των προβλημάτων αυτών. Βαθύ και στοχαστικό το σχόλιό της που με προβλημάτισε, γιατί το θέμα της αναζήτησης της ειρήνης είναι κάτι που αποζητώ και επιδιώκω σε προσωπικό επίπεδο, αλλά και σε οικογενειακό και ευρύτερο κοινωνικό. Σύμφωνα με τα ιερά κείμενα της χριστιανοσύνης και της ορθοδοξίας, χωρίς Χριστό δεν υπάρχει ειρήνη, γιατί ο Χριστός είναι ειρήνη. Είναι ο ορισμός της ειρήνης, όπως και της αγάπης και της συγχώρεσης και τόσα άλλα πολύ πολύ βαθιά χριστιανικά ιδανικά και αρχές για να ζει κανείς. Πάρτε για παράδειγμα το απόσπασμα που σας ανέφερα. Αν καθίσετε να διαβάσετε όλο το βιβλίο και μάλιστα προς το τέλος του, θα δείτε έναν Χριστό τόσο κοντά στη δική μας ανθρώπινη ψυχοσύνθεση που λίγοι θα μπορέσουν να μείνουν ασυγκίνητοι. Σκέφτομαι μάλιστα να κάνω μια ξεχωριστή ανάρτηση μόνο για αυτό. Το αγαπώ πολύ το Ευαγγέλιο του Ιωάννη, είναι γραμμένο από τον αγαπημένο μαθητή του Ιησού, ήταν αυτόπτης μάρτυρας μπροστά σε όλη τη μαρτυρική πορεία του Ιησού ως τον Σταυρό και, ως εκ τούτου, μιλάει - και πάλι - ως μάρτυρας. Δε βαριέμαι να το διαβάζω και να το ξαναδιαβάζω και κάθε φορά, κάτι καινούργιο θα αποκομίσω, κάτι που θα με ωφελήσει ή θα με διδάξει. Φοβερό βιβλίο, γεμάτο δύναμη και γνώση Χριστού, το συστήνω ανεπιφύλακτα, ακόμα και για όποιον ίσως δεν πιστεύει. Και ειρήνη. Προπαντός ειρήνη. Ειρήνη Χριστού που ξεχειλίζει από παντού.
Αγαπώ την ειρήνη ως γνώμονα και ως αξία γενικώς, θέλω να βλέπω τον κόσμο να ευημερεί και να προκόβει, κάτι που μόνο με ειρήνη μπορεί να γίνει εφικτό, αλλά αγαπώ και να έχω την ειρήνη μέσα μου, γιατί με βοηθά να ευημερώ και να προκόβω κι εγώ. Αυτό δεν είναι νομίζω χάρισμα, ίσως και να είναι, αλλά πιστεύω πως μάλλον είναι κάτι που μαθαίνεται και που κατακτιέται. Πώς; Έχουμε έναν ολόκληρο μήνα να το διαπιστώσουμε! Τουλάχιστον, να κάνουμε την αρχή.
Το πλάνο του μήνα Ιουλίου βασίζεται σε αποσπάσματα της Αγίας Γραφής που μιλούν για το θέμα της ειρήνης και από την πρώτη του μήνα θα το ξεκινήσω, κι ας έρχονται καύσωνες, πολέμοι και πλημμύρες στο διάβα μας. Όμως, δεν πτοούμαστε. Όπως είπε κι ο Χριστός, δεν ανησυχούμε και δε δειλιάζουμε, σωστά; Σωστά! Σκέφτομαι να το ακολουθήσω μαζί σας, πώς σας φαίνεται; Δεν ξέρω, βέβαια, αν θα μπορέσω να είμαι εδώ όλες τις μέρες του Ιουλίου για να μπορώ να κάνω τις αναρτήσεις μου συστηματικά, αλλά ίσως με το instagram που είναι πιο άμεσο και γρήγορο μέσο δικτύωσης που δουλεύω αρκετά συχνά, μπορέσω να καλύψω το πλάνο μου με συνέπεια. Διαφορετικά, θα τα αναρτήσω ή κατά διαστήματα ή συγκεντρωτικά όταν ολοκληρωθεί και σας ξαναδώ με μία συγκεντρωτική συνοπτική ανάρτηση.
Όποιος θέλει να με ακολουθήσει πάντως στο instagram και να δει το πλάνο του Ιουλίου στην πράξη, μπορείτε να επισκεφτείτε τη σελίδα μου *εδώ*. Θα χαρώ να σας δω και να δω και τις δικές σας ιδέες.
Για αρχή, έχω ξεκινήσει να φτιάχνω ένα αυτοσχέδιο τετραδιάκι από αναλώσιμα χαρτιά που έχω συλλέξει, τύπου junk journal, τα έχω συρράψει και παραποιήσει ελαφρώς για να φαίνεται κάπως, ας πούμε, πιο του χαρακτήρα μου. Θα αναφερθώ σε αυτό σε επόμενη ανάρτηση, είναι πολύ εύκολο να το φτιάξει κανείς και σχεδόν δεν κοστίζει τίποτα, πέρα από αυτά που υπάρχουν στο σπίτι. Θα μιλήσουμε πιο αναλυτικά γι' αυτό σύντομα.
Μέχρι τότε, την καλησπέρα μου σε όλους και ειρήνη σε εσάς και στον κόσμο.
Με αγάπη,
Εύα 💗
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου