Την ώρα που μια μερίδα ανθρώπων αμφισβητεί ακόμα και την ιστορικότητα του Ιησού υποστηρίζοντας λίγο ως πολύ ότι είναι ένα πρόσωπο που δεν υπήρξε ποτέ, κάπου σε μια βιβλιοθήκη της Ρώμης και μακριά από τα δημόσια βλέμματα υπάρχει μία επιστολή που φυλάσσεται ως κόρη οφθαλμού. Γράφτηκε στα χρόνια του Ιησού, στην Ιερουσαλήμ. Αποστολέας της είναι ο Πούπλιος Λέντουλος, ο οποίος τελούσε κυβερνήτης της Ιουδαίας για χάρη της Ρώμης επί εποχής του Ιησού, πριν από τον Πόντιο Πιλάτο. Παραλήπτης της επιστολής είναι ο αυτοκράτορας της Ρώμης Τιβέριος.
Είναι ένα γράμμα επαγγελματικής φύσεως, μια αναφορά ενός υφιστάμενου προς τον προϊστάμενό του. Θέλετε να δούμε τι γράφει;
Πάμε, λοιπόν:
"Άκουσα, ω Καίσαρα, ότι επιθυμείς να μάθεις για τον Ιησού. Πρόκειται για άνθρωπο πολύ ενάρετο, τον οποίο ο λαός θεωρεί προφήτη και οι μαθητές του Θεό, δημιουργό των ουρανών και της γης και όλων όσων υπάρχουν σε αυτή. Αλήθεια, ω Καίσαρα, κάθε μέρα ακούγονται πράγματα θαυμάσια για τον Χριστό, ανασταίνει νεκρούς και θεραπεύει αρρώστους με έναν μόνο λόγο του.
Είναι άνδρας μετρίου αναστήματος, καλός στην όψη, περιβεβλημένος με μεγαλοπρέπεια κυρίως στο πρόσωπο, ώστε όσοι τον κοιτάζουν αναγκάζονται να τον αγαπούν και να τον σέβονται.
Τα μαλλιά του έχουν χρώμα ώριμου καρυδιού, φτάνουν μέχρι τους ώμους και χωρίζονται στο μέσω άνωθεν, κατά το σύστημα των Ναζαρηνών. Το μέτωπό του είναι λείο, γαλήνιο, χωρίς ρυτίδες, η μύτη και τα χείλη κανονικότατα. Τα γένια του είναι πυκνά και έχουν το ίδιο χρώμα με τα μαλλιά του. Το βλέμμα του είναι σοβαρό και εμπνέει φόβο, έχει τη δύναμη ηλιακής ακτίνας. Κανείς δεν μπορεί να τον κοιτάζει ατενώς (προσηλωμένα, κατάματα).
Όταν επιτιμά φοβίζει, όταν το πράττει αυτό κλαίει.
Είναι αξιαγάπητος και χαρίεις μετά σοβαρότητος. Λέγεται ότι κανείς δεν τον είδε να γελά, πολλές φορές όμως τον είδαν να κλαίει.
Έχει ωραία χέρια και βραχίονες (μαραγκός, γαρ). Στη συνομιλία του ευχαριστεί τους πάντες.
Είναι μετριόφρων και έχει το ωραιότερο παράστημα του κόσμου.
Είναι ωραίος, όπως η μητέρα του, η οποία είναι η ωραιότερη γυναίκα που εθεάθει ποτέ σε αυτά τα μέρη.
Αν η μεγαλειότητά σου επιθυμεί να τον δει, πληροφόρησέ με να στον στείλω.
Πάντως στην Ιερουσαλήμ τον θαυμάζουν για τη σοφία του, αν και ουδέποτε σπούδασε κάτι είναι κάτοχος πάσης επιστήμης.
Περιπατεί ανυπόδητος και ασκεπής. Πολλοί τον βλέπουν και γελούν, όταν όμως βρεθούν κοντά του, τρέμουν και τον θαυμάζουν.
Λέγεται πως ουδέποτε φάνηκε άνθρωπος στα μέρη αυτά όπως αυτός. Ουδέποτε κηρύχθηκε διδασκαλία σαν τη δική του.
Πολλοί τον θεωρούν Θεό. Άλλοι εχθρό σου. Πολλές φορές με ενοχλούν μοχθηροί εβραίοι.
Λέγεται ότι ουδέποτε δυσαρέστησε κάποιον. Μόνο καλό έκανε. Όλοι όσοι τον γνώρισαν ευεργετήθηκαν από αυτόν. Όμως, ό,τι θελήσει η μεγαλειότητά σου, ω Καίσαρα, θα εκτελεστεί πρόθυμα.
Εν Ιερουσαλήμ, Ινδικτιώνος 7, Σελήνη 11
Τη Ση μεγαλειότητι πιστότατος και ευπειιθέστατος
ΠΟΥΠΛΙΟΣ ΛΕΝΤΟΥΛΟΣ
Κυβερνήτης της Ιουδαίας"
(πηγή: Τ. Κιλίφης, Ο Χριστός, Ι.Μ.Πεντέλης, Αθήνα 1996)
Υπάρχουν πολλοί που αμφισβητούν την πιστότητα και αυτής της επιστολής. Πρέπει εδώ να πω ότι δεν είμαι θεολόγος, ούτε αναλύτρια ώστε να μπορώ να πω τι ισχύει και τι όχι πάνω σε αυτό. Ξέρω πάντως ότι αυτή είναι η δουλειά της επιστήμης, να αμφισβητεί και να τεκμηριώνει, το διαπίστωσα από πρώτο χέρι κατά τη φοίτησή μου στο ΕΑΠ.
Πώς όμως τεκμηριώνει κανείς το θείο; Μπορεί κανείς να βάλει τον Θεό μέσα σε ένα πλαίσιο, σε ένα καλούπι, έστω και επιστημονικό; Μπορεί κανείς να τον φτάσει; Αν με ρωτήσετε, θα πω κατηγορηματικά πως όχι. Ούτε καν να τον ορίσει δεν μπορεί. Γιατί τόσο μικροί είμαστε και τόσο μεγάλος, απέραντος, απροσμέτρητος είναι.
Για μένα, επί του συγκεκριμένου, αυτό που δεν μπορεί να φτάσει η επιστήμη, μπορεί να το φτάσει η πίστη. Μέσα από τα μάτια της πίστης, ο Θεός γίνεται προσιτός, οικείος και προσβάσιμος. Αυτό είναι το κλειδί για να ανοίξει η επικοινωνία και η πρόσβαση. Η πίστη είναι το ζητούμενο.
Στην Αγία Γραφή, συγκεκριμένα στο ευαγγέλιο του Ιωάννη, ο Χριστός μετά την Ανάστασή του από τους νεκρούς (πώς εξηγείται άραγε αυτό από την επιστήμη;) εμφανίζεται στον μαθητή του Θωμά και του λέει το εξής:
Στο τέλος της ημέρας όλα είναι θέμα επιλογών, ακόμα και στα θέματα της πίστης - ίσως κυρίως στα θέματα αυτά. Επομένως, το τι επιλέγει ο καθείς να πιστέψει και τι βάζει γνώμονα στη ζωή του είναι προσωπικό θέμα του καθενός και αφορά εκείνον αποκλειστικά και κανέναν άλλο.
Αυτή είναι η ελευθερία της θρησκείας μας έναντι των υπολοίπων, η ελευθερία του να μπορούμε να επιλέγουμε. Και μπορούμε να καυχηθούμε γι' αυτό.
Με αγάπη,
Εύα 💗
Είναι ένα γράμμα επαγγελματικής φύσεως, μια αναφορά ενός υφιστάμενου προς τον προϊστάμενό του. Θέλετε να δούμε τι γράφει;
Πάμε, λοιπόν:
"Άκουσα, ω Καίσαρα, ότι επιθυμείς να μάθεις για τον Ιησού. Πρόκειται για άνθρωπο πολύ ενάρετο, τον οποίο ο λαός θεωρεί προφήτη και οι μαθητές του Θεό, δημιουργό των ουρανών και της γης και όλων όσων υπάρχουν σε αυτή. Αλήθεια, ω Καίσαρα, κάθε μέρα ακούγονται πράγματα θαυμάσια για τον Χριστό, ανασταίνει νεκρούς και θεραπεύει αρρώστους με έναν μόνο λόγο του.
Είναι άνδρας μετρίου αναστήματος, καλός στην όψη, περιβεβλημένος με μεγαλοπρέπεια κυρίως στο πρόσωπο, ώστε όσοι τον κοιτάζουν αναγκάζονται να τον αγαπούν και να τον σέβονται.
Τα μαλλιά του έχουν χρώμα ώριμου καρυδιού, φτάνουν μέχρι τους ώμους και χωρίζονται στο μέσω άνωθεν, κατά το σύστημα των Ναζαρηνών. Το μέτωπό του είναι λείο, γαλήνιο, χωρίς ρυτίδες, η μύτη και τα χείλη κανονικότατα. Τα γένια του είναι πυκνά και έχουν το ίδιο χρώμα με τα μαλλιά του. Το βλέμμα του είναι σοβαρό και εμπνέει φόβο, έχει τη δύναμη ηλιακής ακτίνας. Κανείς δεν μπορεί να τον κοιτάζει ατενώς (προσηλωμένα, κατάματα).
Όταν επιτιμά φοβίζει, όταν το πράττει αυτό κλαίει.
Είναι αξιαγάπητος και χαρίεις μετά σοβαρότητος. Λέγεται ότι κανείς δεν τον είδε να γελά, πολλές φορές όμως τον είδαν να κλαίει.
Έχει ωραία χέρια και βραχίονες (μαραγκός, γαρ). Στη συνομιλία του ευχαριστεί τους πάντες.
Είναι μετριόφρων και έχει το ωραιότερο παράστημα του κόσμου.
Είναι ωραίος, όπως η μητέρα του, η οποία είναι η ωραιότερη γυναίκα που εθεάθει ποτέ σε αυτά τα μέρη.
Αν η μεγαλειότητά σου επιθυμεί να τον δει, πληροφόρησέ με να στον στείλω.
Πάντως στην Ιερουσαλήμ τον θαυμάζουν για τη σοφία του, αν και ουδέποτε σπούδασε κάτι είναι κάτοχος πάσης επιστήμης.
Περιπατεί ανυπόδητος και ασκεπής. Πολλοί τον βλέπουν και γελούν, όταν όμως βρεθούν κοντά του, τρέμουν και τον θαυμάζουν.
Λέγεται πως ουδέποτε φάνηκε άνθρωπος στα μέρη αυτά όπως αυτός. Ουδέποτε κηρύχθηκε διδασκαλία σαν τη δική του.
Πολλοί τον θεωρούν Θεό. Άλλοι εχθρό σου. Πολλές φορές με ενοχλούν μοχθηροί εβραίοι.
Λέγεται ότι ουδέποτε δυσαρέστησε κάποιον. Μόνο καλό έκανε. Όλοι όσοι τον γνώρισαν ευεργετήθηκαν από αυτόν. Όμως, ό,τι θελήσει η μεγαλειότητά σου, ω Καίσαρα, θα εκτελεστεί πρόθυμα.
Εν Ιερουσαλήμ, Ινδικτιώνος 7, Σελήνη 11
Τη Ση μεγαλειότητι πιστότατος και ευπειιθέστατος
ΠΟΥΠΛΙΟΣ ΛΕΝΤΟΥΛΟΣ
Κυβερνήτης της Ιουδαίας"
(πηγή: Τ. Κιλίφης, Ο Χριστός, Ι.Μ.Πεντέλης, Αθήνα 1996)
Υπάρχουν πολλοί που αμφισβητούν την πιστότητα και αυτής της επιστολής. Πρέπει εδώ να πω ότι δεν είμαι θεολόγος, ούτε αναλύτρια ώστε να μπορώ να πω τι ισχύει και τι όχι πάνω σε αυτό. Ξέρω πάντως ότι αυτή είναι η δουλειά της επιστήμης, να αμφισβητεί και να τεκμηριώνει, το διαπίστωσα από πρώτο χέρι κατά τη φοίτησή μου στο ΕΑΠ.
Πώς όμως τεκμηριώνει κανείς το θείο; Μπορεί κανείς να βάλει τον Θεό μέσα σε ένα πλαίσιο, σε ένα καλούπι, έστω και επιστημονικό; Μπορεί κανείς να τον φτάσει; Αν με ρωτήσετε, θα πω κατηγορηματικά πως όχι. Ούτε καν να τον ορίσει δεν μπορεί. Γιατί τόσο μικροί είμαστε και τόσο μεγάλος, απέραντος, απροσμέτρητος είναι.
Για μένα, επί του συγκεκριμένου, αυτό που δεν μπορεί να φτάσει η επιστήμη, μπορεί να το φτάσει η πίστη. Μέσα από τα μάτια της πίστης, ο Θεός γίνεται προσιτός, οικείος και προσβάσιμος. Αυτό είναι το κλειδί για να ανοίξει η επικοινωνία και η πρόσβαση. Η πίστη είναι το ζητούμενο.
Στην Αγία Γραφή, συγκεκριμένα στο ευαγγέλιο του Ιωάννη, ο Χριστός μετά την Ανάστασή του από τους νεκρούς (πώς εξηγείται άραγε αυτό από την επιστήμη;) εμφανίζεται στον μαθητή του Θωμά και του λέει το εξής:
"Πείστηκες επειδή με είδες με τα μάτια σου. Μακάριοι εκείνοι που πιστεύουν χωρίς να μ' έχουν δει!"
~ Κατά Ιωάννην 20:29
~ Κατά Ιωάννην 20:29
Αυτή είναι η ελευθερία της θρησκείας μας έναντι των υπολοίπων, η ελευθερία του να μπορούμε να επιλέγουμε. Και μπορούμε να καυχηθούμε γι' αυτό.
Με αγάπη,
Εύα 💗
* φωτό από εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου