Μια φίλη πρόσφατα μου εμπιστεύθηκε ένα πρόβλημα που αφορούσε κάτι με την οικογένειά της. Το πρόβλημα αυτό την ταλάνιζε καιρό, της είχε στοιχίσει την ηρεμία της και την είχε γεμίσει από άγχος και εκνευρισμό.
Σκεφτόμουν πόσο εύκολα μπορούμε να βρούμε απαντήσεις στα θέματα που μας απασχολούν μέσα από το ιερό κείμενο όταν το διαβάζουμε, ενώ ταυτόχρονα, πόσο δύσκολο γίνεται να βρίσκουμε το θάρρος, πρώτα να το δεχτούμε, κι ύστερα, αφού το έχουμε δεχτεί, (άρα έχουμε επιδείξει εμπιστοσύνη στον Θείο Λόγο, άρα στον Θεό), πώς να το εφαρμόζουμε στη ζωή μας ώστε να έρθει το πολυπόθητο για μας αποτέλεσμα.
"Μείνε ακίνητος και ξέρε ότι είμαι ο Θεός", ανάρτηση που είχα κάνει πρόσφατα πάνω στο συγκεκριμένο εδάφιο, γιατί μέσα μου αισθανόμουν τόσο μακριά από την εντολή και που με απασχόλησε πολύ. Γενικά οι εντολές που έρχονται από τον Θεό προαπαιτούν πίστη από σένα προκειμένου να τεθεί κάτι σε εφαρμογή. Πρώτα κάνε το, κι ύστερα να περιμένεις το αποτέλεσμα. Αυτό το "κάνε το" είναι που προϋποθέτει το άλμα της πίστης που συχνά αυτό το άλμα είναι άλμα στο κενό, κάτι ιδιαιτέρως δύσκολο μέσα στα κοσμικά δεδομένα που όλοι μας γνωρίζουμε και υπηρετούμε. Μου φαινόταν αδιανόητο σε αντίστοιχες περιπτώσεις να μην αναλαμβάνω δράση, έστω και λεκτική. Με θίγουν; Θα αφηνιάσω, θα φωνάξω, θα τσακωθώ. Με αδικούν; Θα επαναστατήσω. Με πληγώνουν; Θα πληγώσω. Θα εκδικηθώ.
Συμπεριφορές τόσο ανθρώπινες, που όμως ο Θεός δεν σιγοντάρει σε αυτές, ζητάει άλλα πράγματα από εμάς, άλλες αντιδράσεις, πιο δύσκολες και πιο ανατρεπτικές. Μας λέει, όχι, δεν θέλω να εκδικείστε, δεν θέλω να φωνάζετε, να τσακώνεστε, να φιλονικείτε, κυρίως, δεν θέλω να αναλαμβάνετε δράση αντί εμού. Γιατί εγώ είμαι ο Θεός, κι αυτό είναι το μόνο που πρέπει να ξέρεις. Που σημαίνει, τυφλή εμπιστοσύνη σ' Εκείνον (και άρα, όχι στον εαυτό σου;!;), ο κόσμος να χαλάει γύρω σου.
Ευκολάκι; που λέει και ο γιος μου ο μικρός;
Ε.. δεν θα το' λεγα.
Δεν είναι "ευκολάκι" να μπορέσω να φτάσω, να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι τελικά μόνο έτσι σπάει κανείς τον φαύλο κύκλο της δράσης και της αντίδρασης. Μου έκανες κάτι; Θα σου κάνω κι εγώ; Και μετά; Θα μου απαντήσεις εσύ. Και μετά; Θα ξαναπαντήσω εγώ και έτσι ο κύκλος της αντιμαχίας, όχι μόνο διαιωνίζεται αλλά διογκώνεται, ασχημαίνει και οδηγεί σε δυσάρεστα, συχνά-πυκνά, μονοπάτια με οδυνηρές επιπτώσεις, τόσο για μας όσο και για τους γύρω μας.
Αυτό μόνο εμείς μπορούμε να το κάνουμε να σταματήσει.
Δεν είναι λίγες οι φορές που πάνω στα νεύρα μας λέμε πράγματα που αργότερα μετανιώνουμε ότι τα είπαμε, ή αντιδρούμε με τρόπο που δεν μας χαρακτηρίζει. Όλα αυτά θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν σταματούσαμε το ξεκίνημα του εκτροχιασμού .. εμείς!
Μου είπες κάτι;
Άστο να το πάρει το ποτάμι!
Δώσε το στον Θεό!
Κι εσύ μείνε γαλήνιος.
Καμία αντεκδίκηση δεν μας γεμίσει ηρεμία, μόνο ο Θεός μπορεί να το κάνει αυτό, αρκεί να Τον αφήσουμε. Μόνο με την παρουσία Του μπορεί να γεμίσει το μέσα μας γαλήνη, ακόμα κι όταν ο κόσμος γύρω μας συνταράσσεται από τρικυμίες και θύελλες.
Μη τη φοβάσαι την τρικυμία, φίλη, δεν είσαι μόνη σου στη δοκιμασία. Υπάρχει καπετάνιος! Εκείνος θα σε οδηγήσει σε ήρεμα νερά, μόνο Εκείνος μπορεί. Μείνε ακίνητη και όλα θα πάνε καλά!
Για τον μήνα Μάρτιο που είναι προ των πυλών διάλεξα το πλάνο με θέμα την ειρήνη του Θεού. Για μένα η ειρήνη του Θεού σημαίνει η ειρήνη του Θεού μέσα μου, η ηρεμία και η γαλήνη που μου φέρνει και το πόσο ζωτικής σημασίας είναι για μένα να υπάρχει στη ζωή μου με τρόπο συνειδητό, ως επιλογή και ως επιδίωξη.
* Το πλάνο αντιγραφής Γραφής Μαρτίου βρίσκεται στο site:
Καλόν αγώνα!
Με αγάπη,
Εύα 💗
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου