Το πρώτο πράγμα που έκανα όταν πήρα την απόφαση να ασχοληθώ πιο συστηματικά με τη θρησκεία μου ήταν να αγοράσω μία Αγία Γραφή. Διάλεξα μια μικρόσχημη έκδοση από τις εκδόσεις Ελληνική Βιβλική Εταιρεία σε σύγχρονη νεοελληνική απόδοση των πρωτότυπων κειμένων. Το προτίμησα έτσι για να είναι βολική στη χρήση της, λόγω μεγέθους, και εύληπτη ως προς το διάβασμά της, λόγω γλώσσας. Νομίζω ότι για έναν αρχάριο σαν κι εμένα είναι μια πολύ καλή επιλογή για να ξεκινήσεις.
Μαζί με την Αγία Γραφή προμηθεύτηκα ένα τετράδιο για σημειώσεις και λοιπά χρήσιμα που πέφτουν στην αντίληψή μου από διάφορες πηγές, καθώς και πολλά χρωματιστά στυλό και μαρκαδόρους υπογράμμισης τύπου stabilo για σημειώσεις και υπογραμμίσεις μέσα στη Βίβλο. Πολύς κόσμος έχει αντίρρηση ως προς τις παρεμβάσεις πάνω στο κείμενο, όμως εγώ θέλω τα βιβλία μου να έχουν την προσωπική μου σφραγίδα. Έτσι γίνονται δικά μου και η σχέση μου μαζί τους παύει να είναι απρόσωπη και αποκτά οικειότητα και χαρακτήρα. Δεν μπορώ να μην υπογραμμίσω, να μη κάνω μια σημείωση, ακόμα και ένα σκαρίφημα σε κάποιο κενό που να συνδέεται με αυτό που έχω διαβάσει. Δεν το θεωρώ βεβήλωση, αντίθετα το βλέπω ως επικοινωνία με το ίδιο το κείμενο, αλλά και τον συγγραφέα του κειμένου. Εκείνος μου λέει κι εγώ αντιδρώ. Είναι ένα μοίρασμα, ένας διάλογος.
Ποιος όμως είναι ο συγγραφέας της Αγίας Γραφής; Είναι πολλοί, ο Μωυσής, ο Δαβίδ, ο Σολομώντας, αμέτρητοι προφήτες που έζησαν πριν από την έλευση του Χριστού προμηνύοντας τον ερχομό του Μεσσία, καθώς και μαθητές του Χριστού και Απόστολοι, χάρη στους οποίους έχουμε σήμερα τα Ευαγγέλια, τις Πράξεις των Αποστόλων, τις Επιστολές (ένας θησαυρός μαθητείας κι ένα εξαιρετικό σημείο για να ξεκινήσει κανείς τη μελέτη του, όπως και τα Ευαγγέλια βέβαια) και φυσικά την περίφημη Αποκάλυψη που προβληματίζει μέχρι και σήμερα, αφού προμηνύει το τέλος των καιρών και την έλευση του Ιησού για δεύτερη φορά, αυτή τη φορά για να κρίνει ζώντες και νεκρούς. Είναι γραμμένη από τον Ιωάννη, τον αγαπημένο μαθητή του Χριστού, στα τελευταία χρόνια της ζωής του στο νησί της δικής μας Πάτμου.
Παρόλο όμως που υπάρχουν τόσοι συγγραφείς, ουσιαστικά ένας είναι ο πραγματικός συγγραφέας. Ο εμπνευστής της Αγίας Γραφής, η πνοή και η αλήθεια της πηγάζουν από τον ίδιο τον Θεό. Τα κείμενα της Αγίας Γραφής είναι θεόπνευστα, αυτή είναι η μαγεία τους. Ο λόγος είναι ζωντανός και είναι εκεί για να καθοδηγήσει, να εμπνεύσει, να παρηγορήσει. Όταν διαβάζεις τον Απόστολο Παύλο ή τους ψαλμούς του Δαβίδ είναι ο Θεός που μιλάει δια της Τριαδικότητάς του. Και μιλάει στον καθέναν μας ξεχωριστά.
Ο Θεός λοιπόν, μας έχει αφήσει αυτό το εκπληκτικό βοήθημα, έναν οδηγό ζωής, έναν χάρτη. Είναι το γράμμα αγάπης Του σε εμάς, τα παιδιά Του. Μέσα από τις σελίδες της Αγίας Γραφής αποκαλύπτει τον εαυτό Του, και μέσα από αυτή την αποκάλυψη, μας δείχνει πώς μπορούμε να πορευτούμε στη ζωή. Πέρα από αυτό όμως, μας αποκαλύπτει ποιος είναι και πόσο απροσμέτρητη είναι η αγάπη Του για εμάς. Διαβάζοντας κανείς την Αγία Γραφή, διαβάζει για τον δημιουργό του. Τον μαθαίνει, μαθαίνει πώς σκέφτεται, πώς αντιδρά, πώς μιλάει, με τι αρέσκεται, τι τον εξοργίζει, τι ζητάει από εμάς, τι μας προσφέρει. Είναι μια επικοινωνία, ένα δούναι και λαβείν, μία διάδραση. Όσο μπαίνεις στο κείμενο και εξοικειώνεσαι με τον τρόπο γραφής, τόσο αυτό ζωντανεύει και πλέον παύει να είναι ένα απλό ανάγνωσμα, γίνεται βιωματικό. Αρχίζεις να αναγνωρίζεις τη φωνή πίσω από τις λέξεις, να διακρίνεις το μήνυμα που περνάει, που δεν είναι πάντα πράξεις, είναι και αισθήματα που σε αγγίζουν στον πυρήνα της ύπαρξής σου. Είναι η αγάπη που διαχέεται και αγκαλιάζει τα πάντα. Είναι σα να επιστρέφεις σπίτι σου...
Δεν ξέρω... Προσπαθώ να μιλήσω για κάτι που δεν εξηγείται με λόγια, που δεν μπορεί να περιγραφεί. Τα είχα ξανακούσει όλα αυτά, αλλά δεν πέρασαν στο πετσί μου παρά μόνο όταν ασχολήθηκα προσωπικά. Είναι πράγματα που δεν μπορεί να στα περιγράψει ένας τρίτος. Πρέπει να το ζήσεις εσύ ο ίδιος, μόνος σου. Πρέπει να κάνεις το βήμα της πίστης, που ανέφερα στην προηγούμενη ανάρτηση.
Αυτό που μπορώ ωστόσο να μοιραστώ είναι η διαπίστωση πως, με το που γεύεσαι ένα ψήγμα αυτής της αλήθειας, αυτής της αγάπης, τίποτα δεν μένει το ίδιο. Η αλήθεια Του σε αλλάζει. Το καταλαβαίνεις μέσα σου. Καταλαβαίνεις την αλλοίωση να έρχεται πολύ διακριτικά και πολύ γλυκά, σαν θαλασσινό αεράκι. Παίρνει από πάνω σου όλη τη σκόνη της κοσμικότητας και αφήνει τον ήλιο να λάμψει. Τον δικό σου ήλιο, το φως που κρύβεις, που κρύβουμε όλοι μας μέσα μας, τόσο βαθιά θαμμένο που πολλές φορές δεν θυμόμαστε καν ότι υπάρχει.
Έτσι λοιπόν ξεκίνησε αυτό το ταξίδι, που θα μπορούσε να το πει κανείς και ταξίδι αυτογνωσίας, αφού μέσα από τον Δημιουργό σου, θέλοντας και μη, αρχίζεις να μαθαίνεις σταδιακά και τον εαυτό σου. Αυτό που είσαι και αυτό που μπορείς να γίνεις. Αρκεί να το επιλέξεις. Όλα στη ζωή μας είναι θέμα επιλογής, από το τι θα φορέσουμε μέχρι το πώς θα βαδίσουμε στη ζωή. Μου δόθηκαν μέσα στα χρόνια ευκαιρίες πολλές που ήρθαν και έφυγαν. Πάντα έρχονται ευκαιρίες. Αυτή τη φορά επέλεξα να μην προσπεράσω. Πιστεύω ότι ήταν η καλύτερη επιλογή της ζωής μου.
Μαζί με την Αγία Γραφή προμηθεύτηκα ένα τετράδιο για σημειώσεις και λοιπά χρήσιμα που πέφτουν στην αντίληψή μου από διάφορες πηγές, καθώς και πολλά χρωματιστά στυλό και μαρκαδόρους υπογράμμισης τύπου stabilo για σημειώσεις και υπογραμμίσεις μέσα στη Βίβλο. Πολύς κόσμος έχει αντίρρηση ως προς τις παρεμβάσεις πάνω στο κείμενο, όμως εγώ θέλω τα βιβλία μου να έχουν την προσωπική μου σφραγίδα. Έτσι γίνονται δικά μου και η σχέση μου μαζί τους παύει να είναι απρόσωπη και αποκτά οικειότητα και χαρακτήρα. Δεν μπορώ να μην υπογραμμίσω, να μη κάνω μια σημείωση, ακόμα και ένα σκαρίφημα σε κάποιο κενό που να συνδέεται με αυτό που έχω διαβάσει. Δεν το θεωρώ βεβήλωση, αντίθετα το βλέπω ως επικοινωνία με το ίδιο το κείμενο, αλλά και τον συγγραφέα του κειμένου. Εκείνος μου λέει κι εγώ αντιδρώ. Είναι ένα μοίρασμα, ένας διάλογος.
Ποιος όμως είναι ο συγγραφέας της Αγίας Γραφής; Είναι πολλοί, ο Μωυσής, ο Δαβίδ, ο Σολομώντας, αμέτρητοι προφήτες που έζησαν πριν από την έλευση του Χριστού προμηνύοντας τον ερχομό του Μεσσία, καθώς και μαθητές του Χριστού και Απόστολοι, χάρη στους οποίους έχουμε σήμερα τα Ευαγγέλια, τις Πράξεις των Αποστόλων, τις Επιστολές (ένας θησαυρός μαθητείας κι ένα εξαιρετικό σημείο για να ξεκινήσει κανείς τη μελέτη του, όπως και τα Ευαγγέλια βέβαια) και φυσικά την περίφημη Αποκάλυψη που προβληματίζει μέχρι και σήμερα, αφού προμηνύει το τέλος των καιρών και την έλευση του Ιησού για δεύτερη φορά, αυτή τη φορά για να κρίνει ζώντες και νεκρούς. Είναι γραμμένη από τον Ιωάννη, τον αγαπημένο μαθητή του Χριστού, στα τελευταία χρόνια της ζωής του στο νησί της δικής μας Πάτμου.
Παρόλο όμως που υπάρχουν τόσοι συγγραφείς, ουσιαστικά ένας είναι ο πραγματικός συγγραφέας. Ο εμπνευστής της Αγίας Γραφής, η πνοή και η αλήθεια της πηγάζουν από τον ίδιο τον Θεό. Τα κείμενα της Αγίας Γραφής είναι θεόπνευστα, αυτή είναι η μαγεία τους. Ο λόγος είναι ζωντανός και είναι εκεί για να καθοδηγήσει, να εμπνεύσει, να παρηγορήσει. Όταν διαβάζεις τον Απόστολο Παύλο ή τους ψαλμούς του Δαβίδ είναι ο Θεός που μιλάει δια της Τριαδικότητάς του. Και μιλάει στον καθέναν μας ξεχωριστά.
Ο Θεός λοιπόν, μας έχει αφήσει αυτό το εκπληκτικό βοήθημα, έναν οδηγό ζωής, έναν χάρτη. Είναι το γράμμα αγάπης Του σε εμάς, τα παιδιά Του. Μέσα από τις σελίδες της Αγίας Γραφής αποκαλύπτει τον εαυτό Του, και μέσα από αυτή την αποκάλυψη, μας δείχνει πώς μπορούμε να πορευτούμε στη ζωή. Πέρα από αυτό όμως, μας αποκαλύπτει ποιος είναι και πόσο απροσμέτρητη είναι η αγάπη Του για εμάς. Διαβάζοντας κανείς την Αγία Γραφή, διαβάζει για τον δημιουργό του. Τον μαθαίνει, μαθαίνει πώς σκέφτεται, πώς αντιδρά, πώς μιλάει, με τι αρέσκεται, τι τον εξοργίζει, τι ζητάει από εμάς, τι μας προσφέρει. Είναι μια επικοινωνία, ένα δούναι και λαβείν, μία διάδραση. Όσο μπαίνεις στο κείμενο και εξοικειώνεσαι με τον τρόπο γραφής, τόσο αυτό ζωντανεύει και πλέον παύει να είναι ένα απλό ανάγνωσμα, γίνεται βιωματικό. Αρχίζεις να αναγνωρίζεις τη φωνή πίσω από τις λέξεις, να διακρίνεις το μήνυμα που περνάει, που δεν είναι πάντα πράξεις, είναι και αισθήματα που σε αγγίζουν στον πυρήνα της ύπαρξής σου. Είναι η αγάπη που διαχέεται και αγκαλιάζει τα πάντα. Είναι σα να επιστρέφεις σπίτι σου...
Δεν ξέρω... Προσπαθώ να μιλήσω για κάτι που δεν εξηγείται με λόγια, που δεν μπορεί να περιγραφεί. Τα είχα ξανακούσει όλα αυτά, αλλά δεν πέρασαν στο πετσί μου παρά μόνο όταν ασχολήθηκα προσωπικά. Είναι πράγματα που δεν μπορεί να στα περιγράψει ένας τρίτος. Πρέπει να το ζήσεις εσύ ο ίδιος, μόνος σου. Πρέπει να κάνεις το βήμα της πίστης, που ανέφερα στην προηγούμενη ανάρτηση.
Αυτό που μπορώ ωστόσο να μοιραστώ είναι η διαπίστωση πως, με το που γεύεσαι ένα ψήγμα αυτής της αλήθειας, αυτής της αγάπης, τίποτα δεν μένει το ίδιο. Η αλήθεια Του σε αλλάζει. Το καταλαβαίνεις μέσα σου. Καταλαβαίνεις την αλλοίωση να έρχεται πολύ διακριτικά και πολύ γλυκά, σαν θαλασσινό αεράκι. Παίρνει από πάνω σου όλη τη σκόνη της κοσμικότητας και αφήνει τον ήλιο να λάμψει. Τον δικό σου ήλιο, το φως που κρύβεις, που κρύβουμε όλοι μας μέσα μας, τόσο βαθιά θαμμένο που πολλές φορές δεν θυμόμαστε καν ότι υπάρχει.
Έτσι λοιπόν ξεκίνησε αυτό το ταξίδι, που θα μπορούσε να το πει κανείς και ταξίδι αυτογνωσίας, αφού μέσα από τον Δημιουργό σου, θέλοντας και μη, αρχίζεις να μαθαίνεις σταδιακά και τον εαυτό σου. Αυτό που είσαι και αυτό που μπορείς να γίνεις. Αρκεί να το επιλέξεις. Όλα στη ζωή μας είναι θέμα επιλογής, από το τι θα φορέσουμε μέχρι το πώς θα βαδίσουμε στη ζωή. Μου δόθηκαν μέσα στα χρόνια ευκαιρίες πολλές που ήρθαν και έφυγαν. Πάντα έρχονται ευκαιρίες. Αυτή τη φορά επέλεξα να μην προσπεράσω. Πιστεύω ότι ήταν η καλύτερη επιλογή της ζωής μου.
"Ο σημερινός κόσμος θα πάψει να υπάρχει, τα λόγια μου όμως ποτέ."
~ Κατά Ματθαίον 24:35
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου