12.3.19

Μπήκαμε στη Σαρακοστή


Το δύσκολο είναι να μετριάσεις τον εγωισμό σου, τη φιλαυτία σου, την υπεροχή που νομίζεις ότι αισθάνεσαι. Να θυσιάσεις κάτι από σένα και, αντί συνεχώς να απαιτείς από τους άλλους, να δίνεις. Να δίνεις χώρο στον άλλον, να συγχωρείς. Αυτό δεν σημαίνει και η λέξη; Συν+χώρος = δίνω χώρο. Σε αντίθεση με το στενοχωρώ, που θα πει περιορίζω τον άλλο, του στενεύω τα όρια, τον χώρο του.

Η Σαρακοστή στα μάτια μου αυτό θέλει να κάνει, να στενέψει τον χώρο του εαυτού και να δώσει χώρο στον άλλο, τον σύντροφό σου, το παιδί σου, τον συγγενή, τον συνάνθρωπο. Σε καλεί να αδειάσεις από τον δικό σου χώρο και να αφήσεις χώρο για ποιον; Για τον άλλον. Και; Και για τον Θεό. Για τον αδελφό μου και για τον Θεό μου. Φιλαδελφία και φιλοθεΐα. Συγχώρεση και προσευχή. Ταπείνωση και περισυλλογή. Δόσιμο και αγάπη.

Ωραία μαθήματα, σκέψεις. Άντε να τις εφαρμόσεις με ενσυναίσθηση. Άντε να κάνεις πράξη αυτό που ορίζει η ταυτότητά σου. Χριστιανός ορθόδοξος, τι θα πει; Θα πει σταύρωση. Πορεία προς τον Γολγοθά. Δύσκολα πράγματα. Ο Χριστός είπε: Ακολούθησέ με. Ζητά να τον ακολουθήσουμε; Πού; Στον θάνατο; Μα, Εκείνος μας αγαπά! Γι' αυτό μας καλεί να τον ακολουθήσουμε στον θάνατο. Τον θάνατο της αμαρτίας, του ξεπεσμού, της φθοράς. Της πτώσης. Και να τον ξεπεράσουμε. Και να βγούμε νικητές. Όπως Εκείνος. Γι' αυτό μας καλεί να σηκώσουμε κι εμείς τον σταυρό του με μια πρόσκληση ανοιχτή, που είναι ελαφρύς και είναι δικός μας και μας περιμένει.

Κανένας σταυρός δεν είναι ασήκωτος, έχει φροντίσει Εκείνος γι' αυτό. Τι θέλει από εμάς; Πίστη. Θάρρος. Εμπιστοσύνη σ' Εκείνον για να εμπιστευτούμε τον εαυτό μας. Απόφαση. Σκοπό. Ο Χριστός νήστεψε σαράντα μέρες στην έρημο των πειρασμών. Βγήκε νικητής, ο θάνατος ηττήθηκε μέσα από τους πειρασμούς του. Ο Θεάνθρωπος νίκησε μέσα από τον λόγο Του. Η νηστεία σιγάζει τα πάθη. Πειθαρχεί το είναι. Υποχωρεί η σάρκα και θριαμβεύει το πνεύμα. Αυτό που μας καθαγιάζει. Για να περιορίσουμε την υπερηφάνεια, τον εγωισμό, τα πάθη. Αυτό καλούμαστε να σταυρώσουμε, τα πάθη μας. Αυτά που όταν κυριαρχήσουμε πάνω τους, όταν τα ξεπεράσουμε, οδηγούμαστε στην ελευθερία. Και την Ανάσταση. Γιατί χωρίς σταύρωση, δεν έρχεται η ανάσταση μέσα μας. Δεν έρχεται η νίκη. Και στο βιβλίο του Χριστού, όλοι μας είμαστε νικητές.

Αυτή είναι η πρόσκλησή του για εμάς. Πρόσκληση να μοιραστούμε μαζί Του την αθανασία, την αιώνια ζωή. Τη σωτηρία. Γιατί τόσο μας αγαπά. Χριστός θα πει αγάπη, θα πει θυσία, θα πει ανάσταση. Χριστός είμαι εγώ κι είσαι κι εσύ. Χριστιανός ή μη. Φτάνει η καρδιά μας να βρίσκεται στη σωστή της θέση. Ποτέ ο Χριστός δεν έκανε διακρίσεις, υπάρχουν τα Ευαγγέλια να το πιστοποιήσουν, υπάρχει η αγάπη Του να μας το διδάξει. Υπάρχει η αγάπη Του για μας! Κι αυτή η αγάπη είναι ό,τι πολυτιμότερο μπορεί να διαθέτει κανείς μέσα του και καμία σχέση δεν έχει με τη δική μας πενιχρή και περιορισμένη έννοια που ορίζουμε ως αγάπη. Η αγάπη Του είναι κάτι άλλο, πελώριο, που γίνεται ήλιος και φως και νίκη και μεταλαμπαδεύεται από άνθρωπο σε άνθρωπο χάρη σ' Εκείνον, και από δόξα σε δόξα σε δόξα σε δόξα σε δόξα, πάλι χάρη σ' Εκείνον. Γιατί τόσο μας αγαπά. Αμήν.


Καλή Σαρακοστή!

Με αγάπη,

Εύα 💗

Δεν υπάρχουν σχόλια: