Ο μπαξές του ανδρός μου

evapsarrou.blogspot.com

Η ενασχόληση με τη γη ήταν κάτι που τον τραβούσε και τον γέμιζε από όταν είχαμε πρωτογνωριστεί. Όταν παντρευτήκαμε έγινε η απογευματική του ξεκούραση, να ασχολείται με φυτέματα, σκαλίσματα, ξεβοτανίσματα και όλα τα συναφή. Σταδιακά, έμαθε πότε πρέπει να φυτεύεται το καθετί, σε τι βάθος και πόση απόσταση πρέπει να απέχουν το ένα φυτό από το άλλο, πόσο πότισμα θέλουν, αν χρειάζονται ήλιο ή σκιά για να αναπτυχθούν καλύτερα, αν τους λείπει κάποιο συστατικό, πώς το καταλαβαίνει κανείς και τι θεραπεία τους αρμόζει. Πράγματα για τα οποία εγώ - ψέματα να πω; - δηλώνω παντελώς άσχετη. 

evapsarrou.blogspot.com

Πάει κάμποσος καιρός από τότε που αποφάσισε να φτιάξει ένα μικρό περιβολάκι στην πίσω αυλή του σπιτιού, δοκιμαστικά, να δει πώς θα του πάει. Φύτεψε για αρχή μερικά κρεμμυδάκια, λίγες ντομάτες, δυο πιπεριές. Του έπιασαν όλα! Δεν άργησαν να ανεβούν στο σπίτι οι πρώτοι καρποί. Και μετά, κι άλλοι. Κι άλλοι! Μέσα σε λίγο διάστημα η κουζίνα είχε γεμίσει από προϊόντα παραγωγής μας. Οι αγρότες του χωριού που το έχουν καθημερινό τους βίωμα ίσως γελούν με όλα αυτά, για μας όμως, μια οικογένεια της πόλης που δεν ζήσαμε ποτέ στην εξοχή και στη φύση, ήταν μεγάλο κατόρθωμα. Ήταν η ανακάλυψη της Αμερικής!  

evapsarrou.blogspot.com

Από τότε, ο μπαξές της πίσω αυλής έχει σχεδόν τριπλασιαστεί σε διαστάσεις και ποσότητα παραγωγής και τα δώρα του δεν σταματούν να μας γεμίζουν χαρά και ενθουσιασμό, όπως στις απαρχές, που κάναμε γιορτή όταν κόψαμε το πρώτο μας ντοματάκι. Πού να' ξερα όταν του έλεγα περιπαιχτικά "άντε, και σύντομα θα φτιάχνουμε γεμιστά από τον κήπο μας", χωρίς ωστόσο να το πολυπιστεύω, ότι θα γινόταν κι αυτό συν τω χρόνω...

evapsarrou.blogspot.com

Γιατί, ήρθε-ήρθε ο καιρός και πλέον φτιάχνουμε ΚΑΙ γεμιστά από τον κήπο μας! Χτες γεμίσαμε το πρώτο μας ταψί.

evapsarrou.blogspot.com

Την ώρα μάλιστα που είχα στρώσει το τραπέζι με τα γεμιστά σερβιρισμένα και αχνομυριστά για να τα βγάλω φωτογραφία για την ανάρτηση, να' σου εμφανίζεται και ο αγρότης μου εξαντλημένος από τον κάματο της ημέρας "για μένα είναι τα γεμιστά;" "Μην αγγίζεις!!! Είναι για το blog μου!" 
Ε, βάλαμε τα γέλια, αφού στην κουζίνα μας παίχτηκε η σκηνή της διαφήμισης κινητής τηλεφωνίας που έχει βγει τούτες τις μέρες στην τηλεόραση με τη γιαγιά μπλόγκερ να λέει τις ίδιες ατάκες στον πεινασμένο σύζυγο πάνω από τα γεμιστά της, ακριβώς όπως είχα μόλις κάνει κι εγώ εντελώς ασυναίσθητα, όταν είδα να απειλείται το έργο μου!

evapsarrou.blogspot.com

Αυτός λοιπόν είναι ο μπαξές του ανδρός μου. Το καμάρι του. Τον φροντίζει καθημερινά με όρεξη και μεράκι, και, παρόλο τον χρόνο, την αφοσίωση και την κούραση που προαπαιτεί και που τίποτα από αυτά δεν περισσεύει, εξακολουθεί να είναι η ξεκούρασή του. Όπως και τότε. Όσο οξύμωρο και αν ακούγεται αυτό. Γιατί τούτη η κούραση είναι μια κούραση γλυκειά, με ιαματικές ιδιότητες, λυτρωτικές. Μια κούραση που, όσο απασχολεί τα χέρια, τόσο αδειάζει το μυαλό και γεμίζει την ψυχή. Όπως, άλλωστε, συμβαίνει και κάθε φορά που ο άνθρωπος επιλέγει να αφιερώσει χρόνο από τη ζωή του για πράγματα που αγαπά πραγματικά να κάνει.

Καλό σαββατοκύριακο!