Το ΝΑΙ στη ζωή

Less is more, a photo by Eva Psarrou on Flickr.



Υπάρχει κάτι που συμβαίνει κάθε χρόνο μετά τη Λαμπρή, μια αίσθηση, η οποία εμφανίζεται μόλις τελειώνουν οι φούριες των ημερών και καταλαγιάζουν τα πνεύματα. Πως όλα τελικά γίνονται για το πανηγύρι. Για το τι θα φάμε, τι θα πιούμε και πόσο θα γλεντήσουμε.

Από πλευράς ορθοδοξίας η Ανάσταση του Χριστού θεωρείται ως η σημαντικότερη μέρα της χριστιανοσύνης, το ίδιο όμως συμβαίνει και σε συμβολικό επίπεδο, αφού η Ανάσταση συμβολίζει τη μέρα που η ζωή νικάει τον θάνατο, και θάνατοι στη ζωή μας υπάρχουν πολλοί: η αλαζονεία, η δειλία, η αναβλητικότητα, η εκμετάλλευση, οι συμβιβασμοί, η εγκατάλειψη της προσπάθειας, οι εύκολες επιλογές και λύσεις και τόσα άλλα...

Απέναντι σε όλους αυτούς τους μικρούς αόρατους θανάτους, λοιπόν - που είναι και οι πιο επικίνδυνοι επειδή ακριβώς είναι αόρατοι - μας αφυπνίζει ο συμβολισμός της Ανάστασης.
Προσωπικά, πιστεύω πως είναι ένας συμβολισμός που αποσαφηνίζει με καθαρότητα το βαθύτερο νόημα των ημερών που πέρασαν, που δεν πρέπει να αφήνουμε να μας ξεφεύγει, η αφύπνιση, το πιάσιμο της ζωής από τα μαλλιά, η αντίστασή μας σε κάθε μορφής μικρό ή λιγότερο μικρό θάνατο, το ΝΑΙ στη ζωή.

Και εις έτη πολλά

Χριστός Ανέστη