Εξουσία δεν σημαίνει ανωτερότητα

Συγχωρήστε με που δεν μπορώ να καταλάβω τι σημαίνει "παραγεγραμμένο έγκλημα λόγω πεπερασμένου χρόνου". 

Τι σχέση μπορεί να έχει το ένα με το άλλο; Με ποια λογική έχουν συνδεθεί αυτά τα δύο; 

Όσος χρόνος και να περάσει, το έγκλημα δεν παραμένει έγκλημα; Τουλάχιστον, μέχρι να αποδοθεί δικαιοσύνη; Έγκλημα και τιμωρία, μαζί δεν πηγαίνουν αυτά τα δύο; Δεν έπεται το ένα του άλλου;

Η παραγραφή δηλαδή, εφόσον έχει περάσει κάποιος καθορισμένος χρόνος από το έγκλημα, δεν συνεπάγεται ότι αυτός που διαπράττει το έγκλημά του αυτόματα συνηγορεί και με την τιμωρία των θυμάτων του; 

Ο θύτης δηλαδή γίνεται και εγκληματίας και τιμωρός; 

Και συνεχίζει να εγκληματεί λόγω παραγραφής χρόνου;

Με ποια λογική;

Με βάση ποια ανθρώπινη αξία;

Και η δικαιοσύνη του θύματος; 

Η ελευθερία του θύματος; 

Η δικαίωσή του;

Και βρεγμένος και δαρμένος;

Και ο εγκληματίας απέξω;

Σα να μην τρέχει τίποτα;

Για να συνεχίζει να βιάζει γυναίκες; 

Να κακοποιεί ανήλικα παιδιά;

Να καταστρέφει ζωές;

Να διαστρεβλώνει αξίες;

Να επιβάλλει την ψυχασθένεια και την ανωμαλία του πάνω στο κοινωνικό σύνολο ως ηθικά επιτρεπτό;

Να επιβάλλεται ως διεστραμμένος influencer σε εύπλαστες ομάδες που ακόμα διαμορφώνουν τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά τους;

Γιατί απλά μπορεί;

Να κάνει ό,τι γουστάρει γιατί μπορεί;

Ή μήπως γιατί τον αφήνουν;

Ιδού η απορία...

Έπεσαν όλοι οι φραγμοί στο όνομα της ελευθεριότητας και της προοδευτικότητας και μοντερνικότητας και μετά τι; Όλη αυτή η θύελλα αλλαγών έφερε κάτι καλύτερο; Κάτι ανώτερο; Ανώτερο από τι; Κι αν είναι ανώτερο και χειροκροτούμε αυτή την αλλαγή, ποιο είναι το αποτέλεσμά της; Ποιοι είναι οι καρποί της; Γιατί, όπως λέει και στην Καινή Διαθήκη, από τους καρπούς φαίνεται το δέντρο. Καλοί καρποί, καλό το δέντρο. Κακοί καρποί, πρέπει το δέντρο να πηγαίνει σούμπιτο στη φωτιά για καυσόξυλα.

Ή μήπως έχουμε μπερδευτεί τόσο που τον κακό καρπό τον λέμε καλό και τον καλό κακό;

Να, κι άλλη μια απορία...

Εκτός και αν είναι δασκαλεμένο όλο αυτό το μπέρδεμα, γιατί η πρόοδος υποτίθεται ότι είναι εκεί για να μας κάνει καλύτερους από αυτό που ήμασταν στο παρελθόν. Να μας κάνει ανώτερους.

Σα να αρχίζουν οι απορίες να πληθαίνουν, μου φαίνεται.

Δεν ξέρω τι έχει πάθει ο κόσμος τον τελευταίο καιρό και σα να έχει σεληνιαστεί ένα πράγμα και το άσπρο το βλέπει για μαύρο και ανάστροφα. Είναι μήπως αυτή η αγωνία να κατακτήσουμε όλα αυτά τα καινούργια και προοδευτικά και, χωρίς να το καταλάβουμε, ξεχνάμε τα άλλα, αυτά που έχουμε μάθει ήδη και λόγω παραγραφής πεπερασμένου χρόνου καταλήγουμε να τα πετάμε στα σκουπίδια ως μη επίκαιρα; μη της μόδας; μη "in"; Γιατί τώρα είναι παλιομοδίτικα, ξεπερασμένα, γραφικά. Γιατί το καινούργιο είναι πιο "πιασάρικο", πιο μοντέρνο, έχει άλλη αίγλη, έχει τη γλύκα της εξουσίας, την ηδονή που φέρνει το παιχνίδι μαζί της. Και πλέον μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, όταν το θέλει, σε όποιον το θέλει, είτε θέλει ο άλλος είτε δεν θέλει. Γιατί απλά μπορεί. Σωστά;

Είναι γλυκειά η εξουσία. Να κάνεις ό,τι θέλεις και να μη λογοδοτείς σε κανέναν και για τίποτα. Και αισθάνεσαι ανώτερος γιατί είσαι αυτός που την διαθέτει και έτσι πρέπει να κάνεις παιχνίδι. Κι αν καταστραφούν μερικές παιδικές ή εφηβικές ψυχές στο μεταξύ, τι να κάνουμε τώρα, παράπλευρες απώλειες. Εσύ είσαι ανώτερος. Έχεις την εξουσία. Είσαι υπεράνω. Έχεις ξεπεράσει τον ίδιο σου τον εαυτό. Κατά πώς πάει, σε λίγο θα γίνεις και θεός. Γιατί αυτή τη γνώμη έχεις για τον εαυτό σου, αλλιώς δεν θα εγκληματούσες. 

Το αν, βέβαια, αυτή σου η γνώμη συνάδει και με την γνώμη των θυμάτων σου, αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

***

"Νομίζω μερικές φορές ότι ο κόσμος αξίζει τα βάσανα που υφίσταται."

~ από την ταινία: Ταξίδι στον χρόνο (Predestination).

***

φωτό από εδώ.

***

Με αγάπη,

Εύα 💗