Όταν χτύπησαν το κουδούνι της εξώπορτας είχε ήδη αρχίσει να σκοτεινιάζει. "Είμαστε από τη Βασιλεία του Θεού, κάνουμε μια εκδήλωση το σαββατοκύριακο, σας προσκαλούμε αν θέλετε να έρθετε." Ιεχωβάδες. Ο Νίκος εκνευρίστηκε πολύ. "Εγώ τους χτυπάω την πόρτα; Γιατί με ενοχλούν θέλοντας να με προσηλυτίσουν; Εγώ πάω να τους προσηλυτήσω; Εγώ τους ενοχλώ;" και τα λοιπά. Συνέχισε βέβαια και με το πόσο τον ενοχλεί το γεγονός ότι σε περίπτωση πολέμου δεν παίρνουν όπλο στα χέρια τους λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων, και καλείται να πολεμήσει εκείνος και για δικό τους λογαριασμό.
Συμφώνησα, λίγο ως πολύ, λόγω του πρακτικού του πράγματος. Πώς μπορείς να μην πολεμήσεις όταν σου κάνουν επίθεση; Πώς αλλιώς θα υπερασπιστείς πατρίδα, θρησκεία και οικογένεια; Μέσα μου όμως κάτι άρχισε να με προβληματίζει. Εντάξει, δεν είναι και πολύ ωραίο να προσηλυτίζεις κόσμο, αλλά, αν το σκεφτούμε, και οι απόστολοι το ίδιο δεν έκαναν; Οι καινούργιες εκκλησίες που σχηματίζονταν αυξητικά μέσα σε αλλόθρησκα περιβάλλοντα προσηλυτισμό δεν έκαναν στη νέα θρησκεία του Χριστού; Και ο ίδιος ο Χριστός αυτό δεν ήθελε; 'Σκορπιστείτε στα πέρατα του κόσμου και διαδώστε το σωτήριο μήνυμα' δεν τους έλεγε; (Μάρκ. 16:15-16)
Κάτι κλώτσαγε μέσα μου. Άρχισα να σκέφτομαι το θέμα του πολέμου, ίσως και λόγω όλων αυτών που συμβαίνουν στις μέρες μας και με έχουν ταράξει. Συμφωνούσα με τον άντρα μου και με το πόσο ουτοπία φαντάζει η αντίληψη του 'εγώ δεν πιάνω όπλο', αλλά η Γραφή τι έλεγε πάνω σε αυτό; Χρειαζόμουν κάτι από την Αγία Γραφή να με καλύψει. Ήθελα να κρατηθώ επιχειρηματολογικά από τις γραφές, διαφορετικά, και οι Ιεχωβάδες που δεν πιάνουν όπλο στα χέρια τους και πάνω στην Αγία Γραφή βαδίζουν ('Όταν σε χτυπάνε από το ένα μάγουλο, εσύ θα γυρίζεις και το άλλο', 'Η εκδίκηση είναι του Θεού', 'Αγάπα το πλησίον σου' και χίλια δυο άλλα), θα είχαν επίσης δίκιο και δεν γίνεται να έχουμε και οι δύο δίκιο, όταν η μία άποψη λέει ναι και η άλλη όχι.
Σκεφτόμουν ότι οι σημερινές συγκυρίες δεν διαφέρουν και τόσο από τις αντίστοιχες επί εποχής Ιησού. Σήμερα έχουμε την εξωτερική απειλή από ανατολάς, έναν λαό φιλοπόλεμο και αλλόθρησκο, που θέλει να επιβληθεί κυριαρχικά στις γειτονικές χώρες, ανάμεσά τους και σε εμάς. Επί εποχής Ιησού αυτόν τον ρόλο τον έπαιζαν οι Ρωμαίοι, οι οποίοι επίσης ήταν επεκτατικοί και επίσης αλλόθρησκοι και φιλοπόλεμοι. Για εμάς τους Χριστιανούς το απόλυτο μοντέλο μίμησης είναι ο Χριστός, ο μόνος αναμάρτητος που περπάτησε πάνω στη γη μέχρι σήμερα. Ο Χριστός, επομένως, είναι για μας το απόλυτο μοντέλο ανθρώπινης συμπεριφοράς, σωστά; Όμως, πουθενά στην Καινή Διαθήκη δεν βλέπουμε τον Χριστό να παίζει τον ρόλο του τιμωρού. Σε όλη του τη ζωή - την επίγεια - δεν είχε πειράξει κουνούπι, παρόλο που ζούσε σε ένα μέρος που βρισκόταν υπό καθεστώς ξένης κυριαρχίας, και παρόλο που συλλήφθηκε άδικα, βασανίστηκε άδικα και σταυρώθηκε άδικα. Όταν ο Πέτρος έκοψε το αυτί του 'εχθρού' ο Χριστός του έβαλε χέρι. Ακόμα και στο ναό, όταν επιτέθηκε στους πλανόδιους εμπόρους, και πάλι, επιτέθηκε λεκτικά και η μόνη βία που άσκησε ήταν στους πάγκους με τις πραμάτειες, όχι στους ανθρώπους. Ποτέ στους ανθρώπους.
Βλέπει λοιπόν κανείς πως, όσο κι αν οι συγκυρίες της εποχής του συνάδουν στο αντίθετο, ο Ιησούς αρνείται να ασκήσει βία απέναντι στους ανθρώπους κατηγορηματικά και εκ πεποιθήσεως. Πώς λοιπόν εγώ, ως Χριστιανός που καλείται να τον μιμηθεί, θα κάνω κάτι άλλο, ακόμα κι αν οι συγκυρίες θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν μια τέτοια επιλογή;
Το μόνο λογικό για μένα ήταν να κάνω αυτό που κάνω πάντα: να αρχίσω να ψάχνω. Κάπου δίνεται η απάντηση, αφού η Αγία Γραφή υπόσχεται απάντηση σε όλα όσα αφορούν στον άνθρωπο και τη ζωή του. Αποκλείεται, λοιπόν, να μη δίνει απάντηση για ένα ζήτημα τόσο σοβαρό όπως ο πόλεμος. Ο Χριστός δεν έζησε σε εποχή συρράξεων, τους είχαν ήδη κατακτήσει, όμως η Παλαιά Διαθήκη βρίθει από πολέμους και συρράξεις. Κάπου εκεί μέσα λοιπόν υπάρχει η αλήθεια και η αλήθεια, όπως λέει και στο ευαγγέλιο του Ιωάννη, σε απελευθερώνει. Από τι; Από την αμαρτία. Γι' αυτό διαβάζουμε την Αγία Γραφή, για να μείνουμε μακριά από την αμαρτία. Πώς; Με το να τηρούμε αυτά που γράφονται εντός της. Τι γράφει λοιπόν η Αγία Γραφή για τον πόλεμο; Αν μάθω την απάντηση σε αυτό θα μάθω και τι θέλει από μένα ο Θεός να κάνω.
Η συνέχεια με τις απαντήσεις που βρήκα, στην επόμενη ανάρτηση. Εύχομαι σε όλους καλό σαββατοκύριακο και χρόνια μας πολλά (και μου βεβαίως-βεβαίως), μέρα που' ρχεται! :-)
* Το σετάκι κασκόλ-σκούφος ολοκληρώθηκε. Τι όμορφη απασχόληση! Αγχολυτική, χαλαρωτική, δημιουργική.. την έχω καταβρεί με τα νήματα και τα βελονάκια μου χαχα! Αυτές τις μέρες παλεύω με ένα σάλι που το φτιάχνω με βελονάκι. Θα επανέλθω με φωτό και σχόλια όταν θα το έχω τελειώσει.
Συμφώνησα, λίγο ως πολύ, λόγω του πρακτικού του πράγματος. Πώς μπορείς να μην πολεμήσεις όταν σου κάνουν επίθεση; Πώς αλλιώς θα υπερασπιστείς πατρίδα, θρησκεία και οικογένεια; Μέσα μου όμως κάτι άρχισε να με προβληματίζει. Εντάξει, δεν είναι και πολύ ωραίο να προσηλυτίζεις κόσμο, αλλά, αν το σκεφτούμε, και οι απόστολοι το ίδιο δεν έκαναν; Οι καινούργιες εκκλησίες που σχηματίζονταν αυξητικά μέσα σε αλλόθρησκα περιβάλλοντα προσηλυτισμό δεν έκαναν στη νέα θρησκεία του Χριστού; Και ο ίδιος ο Χριστός αυτό δεν ήθελε; 'Σκορπιστείτε στα πέρατα του κόσμου και διαδώστε το σωτήριο μήνυμα' δεν τους έλεγε; (Μάρκ. 16:15-16)
Κάτι κλώτσαγε μέσα μου. Άρχισα να σκέφτομαι το θέμα του πολέμου, ίσως και λόγω όλων αυτών που συμβαίνουν στις μέρες μας και με έχουν ταράξει. Συμφωνούσα με τον άντρα μου και με το πόσο ουτοπία φαντάζει η αντίληψη του 'εγώ δεν πιάνω όπλο', αλλά η Γραφή τι έλεγε πάνω σε αυτό; Χρειαζόμουν κάτι από την Αγία Γραφή να με καλύψει. Ήθελα να κρατηθώ επιχειρηματολογικά από τις γραφές, διαφορετικά, και οι Ιεχωβάδες που δεν πιάνουν όπλο στα χέρια τους και πάνω στην Αγία Γραφή βαδίζουν ('Όταν σε χτυπάνε από το ένα μάγουλο, εσύ θα γυρίζεις και το άλλο', 'Η εκδίκηση είναι του Θεού', 'Αγάπα το πλησίον σου' και χίλια δυο άλλα), θα είχαν επίσης δίκιο και δεν γίνεται να έχουμε και οι δύο δίκιο, όταν η μία άποψη λέει ναι και η άλλη όχι.
Σκεφτόμουν ότι οι σημερινές συγκυρίες δεν διαφέρουν και τόσο από τις αντίστοιχες επί εποχής Ιησού. Σήμερα έχουμε την εξωτερική απειλή από ανατολάς, έναν λαό φιλοπόλεμο και αλλόθρησκο, που θέλει να επιβληθεί κυριαρχικά στις γειτονικές χώρες, ανάμεσά τους και σε εμάς. Επί εποχής Ιησού αυτόν τον ρόλο τον έπαιζαν οι Ρωμαίοι, οι οποίοι επίσης ήταν επεκτατικοί και επίσης αλλόθρησκοι και φιλοπόλεμοι. Για εμάς τους Χριστιανούς το απόλυτο μοντέλο μίμησης είναι ο Χριστός, ο μόνος αναμάρτητος που περπάτησε πάνω στη γη μέχρι σήμερα. Ο Χριστός, επομένως, είναι για μας το απόλυτο μοντέλο ανθρώπινης συμπεριφοράς, σωστά; Όμως, πουθενά στην Καινή Διαθήκη δεν βλέπουμε τον Χριστό να παίζει τον ρόλο του τιμωρού. Σε όλη του τη ζωή - την επίγεια - δεν είχε πειράξει κουνούπι, παρόλο που ζούσε σε ένα μέρος που βρισκόταν υπό καθεστώς ξένης κυριαρχίας, και παρόλο που συλλήφθηκε άδικα, βασανίστηκε άδικα και σταυρώθηκε άδικα. Όταν ο Πέτρος έκοψε το αυτί του 'εχθρού' ο Χριστός του έβαλε χέρι. Ακόμα και στο ναό, όταν επιτέθηκε στους πλανόδιους εμπόρους, και πάλι, επιτέθηκε λεκτικά και η μόνη βία που άσκησε ήταν στους πάγκους με τις πραμάτειες, όχι στους ανθρώπους. Ποτέ στους ανθρώπους.
Βλέπει λοιπόν κανείς πως, όσο κι αν οι συγκυρίες της εποχής του συνάδουν στο αντίθετο, ο Ιησούς αρνείται να ασκήσει βία απέναντι στους ανθρώπους κατηγορηματικά και εκ πεποιθήσεως. Πώς λοιπόν εγώ, ως Χριστιανός που καλείται να τον μιμηθεί, θα κάνω κάτι άλλο, ακόμα κι αν οι συγκυρίες θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν μια τέτοια επιλογή;
Το μόνο λογικό για μένα ήταν να κάνω αυτό που κάνω πάντα: να αρχίσω να ψάχνω. Κάπου δίνεται η απάντηση, αφού η Αγία Γραφή υπόσχεται απάντηση σε όλα όσα αφορούν στον άνθρωπο και τη ζωή του. Αποκλείεται, λοιπόν, να μη δίνει απάντηση για ένα ζήτημα τόσο σοβαρό όπως ο πόλεμος. Ο Χριστός δεν έζησε σε εποχή συρράξεων, τους είχαν ήδη κατακτήσει, όμως η Παλαιά Διαθήκη βρίθει από πολέμους και συρράξεις. Κάπου εκεί μέσα λοιπόν υπάρχει η αλήθεια και η αλήθεια, όπως λέει και στο ευαγγέλιο του Ιωάννη, σε απελευθερώνει. Από τι; Από την αμαρτία. Γι' αυτό διαβάζουμε την Αγία Γραφή, για να μείνουμε μακριά από την αμαρτία. Πώς; Με το να τηρούμε αυτά που γράφονται εντός της. Τι γράφει λοιπόν η Αγία Γραφή για τον πόλεμο; Αν μάθω την απάντηση σε αυτό θα μάθω και τι θέλει από μένα ο Θεός να κάνω.
Η συνέχεια με τις απαντήσεις που βρήκα, στην επόμενη ανάρτηση. Εύχομαι σε όλους καλό σαββατοκύριακο και χρόνια μας πολλά (και μου βεβαίως-βεβαίως), μέρα που' ρχεται! :-)
* Το σετάκι κασκόλ-σκούφος ολοκληρώθηκε. Τι όμορφη απασχόληση! Αγχολυτική, χαλαρωτική, δημιουργική.. την έχω καταβρεί με τα νήματα και τα βελονάκια μου χαχα! Αυτές τις μέρες παλεύω με ένα σάλι που το φτιάχνω με βελονάκι. Θα επανέλθω με φωτό και σχόλια όταν θα το έχω τελειώσει.
Φιλώ σας,
Εύα 💗
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου