The Imitation Game, ξανά.

"Μερικές φορές άνθρωποι που κανείς δεν φαντάζεται τι μπορούν να κάνουν
κάνουν πράγματα που κανείς δεν μπορεί να φανταστεί."

Γιατί όσες φορές και να δω αυτή την ταινία*, με την ίδια απορία μένω στο τέλος, τον ίδιο προβληματισμό, μάλλον. Όσο πιο ιδιαίτερο είναι το μυαλό κάποιου, όσο περισσότερο απομακρύνεται από τα συμβατικά μέτρα και σταθμά όλων ημών, των υπολοίπων 'κοινών θνητών', τόσο πιο απορριπτέο γίνεται από τον κοινωνικό ιστό που το περιβάλλει. 
Κι ας έχει δείξει η ιστορία από καταβολής κόσμου ότι μόνον τέτοια μυαλά και τέτοια άτομα, μοναχικά, εκκεντρικά, αλαφροΐσκιωτα, μπορούν να αγγίξουν τα άστρα και να πάνε την ανθρωπότητα ένα βήμα πιο πέρα...

* Ταινία: The Imitation Game (Το Παιχνίδι της Μίμησης)
* Φωτογραφίες: από το διαδίκτυο (σύνθεση δική μου.)