Η πρόσκληση ήρθε από την γλυκύτατη φλικρ-φίλη Teteel. Πρόκειται για ένα παιχνίδι φωτογραφικό. Μέσα σε πέντε μέρες θα πρέπει να ανεβάσω πέντε φωτογραφίες, μία για κάθε μέρα. Ο μόνος κανόνας είναι πως πρέπει να είναι όλες τους ασπρόμαυρες.
Χωρίς χρώμα, λοιπόν, για πέντε μέρες. Χμμμ.... για να δούμε!
Ημέρα 1η:
Δύο λήψεις μου που έγιναν μία σύνθεση. Ο τίτλος: "έπεα πτερόεντα". Η φράση ομηρική.
Σε κυριολεκτική απόδοση, λόγια που φέρουν φτερά. Σε ελεύθερη, λόγια του αέρα.
Τουτέστιν, ό,τι δεν γράφεται ξεχνιέται. Κι αν δεν ξεχνιέται, αλλοιώνεται.
Τα γραπτά όμως μένουν και μένουν αναλλοίωτα για τον αναγνώστη για να μπορεί να τα ερμηνεύσει με τον δικό του τρόπο.
Πρόκειται για μια σκέψη που γεννήθηκε από έναν από τους μεγαλύτερους ποιητές της ανθρωπότητας, τον Όμηρο, δημιουργό των δύο επών της Ιλιάδας και της Οδύσσειας, που έχουν διδαχθεί αμφότερα σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου, από τα βάθη του χρόνου μέχρι σήμερα, σε μια εποχή που η γλώσσα μας, η ελληνική, είχε μόλις αρχίσει να ξυπνάει ύστερα από λήθαργο πέντε αιώνων. Μία περίοδος που έμεινε γνωστή ως οι 'σκοτεινοί αιώνες' του ελληνικού πολιτισμού και ιστορίας.
Και επειδή τα καλά καλό είναι να λέγονται (ή μάλλον να γράφονται κατ' εντολήν ..του Ομήρου :) επιτρέψτε μου να σημειώσω επίσης ότι την περσινή χρονιά τα δύο έπη του μεγάλου ποιητή κατατάχθηκαν στην πρώτη δεκάδα των σπουδαιότερων λογοτεχνικών έργων όλων των εποχών παγκοσμίως κατακτώντας τις δύο πρώτες θέσεις.
Αυτή είναι λοιπόν η ιστορία πίσω από την αναρτηθείσα φωτογραφία-συμμετοχή. Αύριο ακολουθεί η 2η ημέρα με τη δεύτερη ασπρόμαυρη συμμετοχή μου.
Μέχρι τότε, εύχομαι σε όλους καλό βράδυ, καλή εβδομάδα και καλό μήνα!
Χωρίς χρώμα, λοιπόν, για πέντε μέρες. Χμμμ.... για να δούμε!
Ημέρα 1η:
Δύο λήψεις μου που έγιναν μία σύνθεση. Ο τίτλος: "έπεα πτερόεντα". Η φράση ομηρική.
Σε κυριολεκτική απόδοση, λόγια που φέρουν φτερά. Σε ελεύθερη, λόγια του αέρα.
Τουτέστιν, ό,τι δεν γράφεται ξεχνιέται. Κι αν δεν ξεχνιέται, αλλοιώνεται.
Τα γραπτά όμως μένουν και μένουν αναλλοίωτα για τον αναγνώστη για να μπορεί να τα ερμηνεύσει με τον δικό του τρόπο.
Πρόκειται για μια σκέψη που γεννήθηκε από έναν από τους μεγαλύτερους ποιητές της ανθρωπότητας, τον Όμηρο, δημιουργό των δύο επών της Ιλιάδας και της Οδύσσειας, που έχουν διδαχθεί αμφότερα σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου, από τα βάθη του χρόνου μέχρι σήμερα, σε μια εποχή που η γλώσσα μας, η ελληνική, είχε μόλις αρχίσει να ξυπνάει ύστερα από λήθαργο πέντε αιώνων. Μία περίοδος που έμεινε γνωστή ως οι 'σκοτεινοί αιώνες' του ελληνικού πολιτισμού και ιστορίας.
Και επειδή τα καλά καλό είναι να λέγονται (ή μάλλον να γράφονται κατ' εντολήν ..του Ομήρου :) επιτρέψτε μου να σημειώσω επίσης ότι την περσινή χρονιά τα δύο έπη του μεγάλου ποιητή κατατάχθηκαν στην πρώτη δεκάδα των σπουδαιότερων λογοτεχνικών έργων όλων των εποχών παγκοσμίως κατακτώντας τις δύο πρώτες θέσεις.
Αυτή είναι λοιπόν η ιστορία πίσω από την αναρτηθείσα φωτογραφία-συμμετοχή. Αύριο ακολουθεί η 2η ημέρα με τη δεύτερη ασπρόμαυρη συμμετοχή μου.
Μέχρι τότε, εύχομαι σε όλους καλό βράδυ, καλή εβδομάδα και καλό μήνα!
4 σχόλια:
Μου άρεσε πολύ η φωτογραφία σου (καταπληκτική σύνθεση), αλλά και ο τίτλος της!
Τώρα μου θύμησες πως είχα παίξει στο fb το παιχνίδι, μα ποτέ δεν έβαλα τις φωτογραφίες στο blog...
Καλό μήνα να έχουμε!
Και μέσα σε όλα, έκανες και μια θαυμάσια ανακαίνιση, αντάξια της Φωτογράφου/δημιουργού! Καλό μήνα Εύα μου και φιλιά πολλά :))
Πολύ δυνατό ξεκίνημα!!!
Είναι και μια πολύ καλή αφορμή για να κινηθεί και το blog που αγαπώ πολύυυ περισσότερο από το FB. Εκεί σε χάνω εδώ δεν μου ξεφεύγεις ;-)
Καλό μήνα Εύα μου
Σας ευχαριστώ πολύ κορίτσια.
Ο περιορισμένος μου χρόνος δεν με αφήνει να είμαι εδώ όσο συχνά θα το ήθελα, όπως και το να επισκέπτομαι τους χώρους σας με τη ίδια σταθερότητα.
Επιφυλλάσσομαι και σας φιλώ!
Δημοσίευση σχολίου