Δεν είναι πολύς καιρός που έπεσα πάνω της. Μια φράση μικρή γραμμένη στα αγγλικά, κάπως σαν λογοπαίγνιο, ίσως και σαν απόφθεγμα:
"The more you do, the more you can do."
"The more you do, the more you can do."
Που θα πει, όσο πιο πολλά πράγματα κάνεις, τόσο περισσότερα πράγματα μπορείς να κάνεις. Δύναμη, αντοχή, πείσμα,σταθερότητα, σκοπός, εστίαση, μοναδικότητα, υπεροχή, ελπίδα... Είναι εκπληκτικό το πόσα πράγματα μπορεί να κρύψει μια μικρή φράση, πόσο εύκολα μπορεί να χαραχθεί στο μυαλό, εμποδίζοντάς σε να την προσπεράσεις επιπόλαια. Κάνε βήματα μικρά, μα βλέπε μακριά, εκεί που θες να πας, εκεί που είναι ο προορισμός σου. Μη λιγοψυχείς στις δυσκολίες, μην επηρεάζεσαι από τρίτους, μέσα σου ξέρεις πού πρέπει να πας και τι πρέπει να κάνεις για να φτάσεις ως εκεί. Το ξέρεις, κάνε το! Ακόμα κι αν η πείρα δεν έχει ακόμα προστεθεί στο οπλοστάσιό σου. Είναι αρχή, θα γίνουν λάθη, είναι φυσικό. Η εξάσκηση είναι που τελειοποιεί. Η προσπάθεια. Δεν υπάρχει πιο εύκολο πράγμα από την κατηφόρα, πιο ξεκούραστο. Όμως τίποτε αξιόλογο στη ζωή δεν βρίσκεται εκεί, τίποτα, έστω, που να αξίζει πραγματικά να παλέψει κανείς γι' αυτό.
Μάθημα κλασικής κιθάρας η σημερινή μου τρίτη συμμετοχή. Δάσκαλος και μαθητής σε απόλυτη προσήλωση, ο ένας να καθοδηγεί, ο άλλος να ρουφάει σαν σφουγγάρι. Λες και γνώριζαν a priori το τέλος. Ένα τέλος με αριστοτελική χροιά, αυτό που μέσα του εμπεριέχει και σκοπό.
Ο φακός αποθανάτισε τη στιγμή, θέλοντας να κρατήσει κάτι από την ομορφιά και την ένταση ενός τόσο άψογα εναρμονισμένου συνόλου που στα μάτια μου, έβγαζε από μόνο του μουσική.
Αύριο η 4η και προτελευταία μου φωτογραφία σε άσπρο - μαύρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου