Rose is a rose is a rose is a rose

Παρακολουθώντας ένα ντοκυμαντέρ στο κανάλι της Βουλής που είχε θέμα του την ευρωπαϊκή τέχνη των αρχών του εικοστού αιώνα, αναρωτήθηκα αν ο Πικάσο ή ο Ματίς θα είχαν καταφέρει να αποκτήσουν την ίδια δόξα και φήμη ως πρωτοποριακοί καλλιτέχνες ή αν ο κυβισμός θα είχε καταξιωθεί ως το νέο επαναστατικό ρεύμα στον χώρο των εικαστικών τεχνών αν δεν υπήρχε η Γερτρούδη Στάιν να τους σπρώξει με τόση πίστη και σθένος στα πρώτα τους βήματα όταν ακόμα δεν τους ήξερε κανείς.
Ο 'Ιούλιος Καίσαρας', όπως επονομάστηκε χάρη στο ανδρικό λουκ που υιοθέτησε από τη στιγμή που γνωστοποίησε και δημοσίως την ερωτική της σχέση με την Άλις Τόκλας, η οποία διατηρήθηκε δυνατή και ακμαία ως το τέλος της ζωής της,
μια γυναίκα που έκανε το σπίτι της κυψέλη αγνώστων ακόμα στο ευρύ κοινό μποέμ ζωγράφων και παθιασμένων λογοτεχνών που έσπευδαν από όλα τα μέρη του κόσμου να την επισκεφθούν στο Παρίσι,
να πάρουν κάτι από τη γνώση, τη δύναμή της,
ενώ την ιδια ώρα η ίδια αψηφούσε ταμπού και προκαταλήψεις αιώνων όχι μόνο στον χώρο της τέχνης αλλά και στην προσωπική της ζωή,
όλα δείχνουν μια προσωπικότητα που σίγουρα δεν περνάει απαρατήρητη. 
Όταν αφήνεις ένα νέο όπως το ότι είσαι λεσβία να απελευθερωθεί χωρίς συστολές και προκαταλήψεις αναστατώνοντας εν γνώση σου μια συντηρητική κοινωνία όπως αυτή της επαρχιακής Γαλλίας του 1910 (εκεί βρισκόταν η εξοχική της κατοικία, στην οποία και αποσύρθηκε με την Άλις τα τελευταία χρόνια)
σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να είσαι άντρας για να διαθέτεις ό,τι χρειάζεται
για να πιάσεις τον ταύρο από τα κέρατα.
Μαν Ρέι ονομάζεται ο φωτογράφος που φωτογράφισε τη Γερτρούδη με την Άλις στο σπίτι τους μετά από δική της εντολή. Ίσως ήταν μια δήλωση που έκανε σε όσους την κατέκριναν για τη ζωή που είχε επιλέξει ότι: "αυτή είμαι και σε όποιον αρέσει."

Ο τίτλος της ανάρτησης "Rose is a rose is a rose is a rose.." είναι παρμένος από ένα ποίημά της που συγκαταλέγεται σε μια σειρά κειμένων στα οποία επιλέγει ένα αντικείμενο, όπως π.χ. το τριαντάφυλλο, και το επαναλαμβάνει ασταμάτητα χρησιμοποιώντας κάθε δυνατό συντακτικό συνδυασμό.
Πιθανόν αυτό που ήθελε κατά βάθος να δείξει ήταν πως όταν όλα έχουν ειπωθεί ή γίνει σχετικά με κάτι μέχρι που δεν έχει απομείνει τίποτε παραπάνω να ειπωθεί ή να γίνει, αυτό το κάτι συνεχίζει να παραμένει αυτό που είναι.

Πήρα λοιπόν κι εγώ ένα κάτι που ήταν ένα τριαντάφυλλο στο βάζο της κουζίνας μου,
το έβγαλα φωτογραφία

το μετέφερα στον ηλεκτρονικό μου σκοτεινό θάλαμο,
το φώτισα ελαφρά, του αφαίρεσα λίγο χρώμα,
του πρόσθεσα λίγο κόκκο

του πρόσθεσα και ένα texture ξεθωριασμένων από τον χρόνο γραμμάτων

για να διαπιστώσω πως και πάλι παρέμενε ένα όμορφο, μοναχικό ροζ τριαντάφυλλο μέσα στο βάζο στο περβάζι του παραθύρου της κουζίνας μου.


Καλημέρα!