Ήτανε μια φρεγάτα

Και εντάξει, αυτοκίνητα πες ότι δεν μπορούμε να κατασκευάσουμε γιατί δεν διαθέτουμε την τεχνογνωσία, τις πρώτες ύλες ή ό,τι άλλο χρειάζεται, οπότε τα εισάγουμε γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά, ας το δεχτώ.
Μα, να αγοράζουμε φρεγάτες από τη Γαλλία;!;!; Για όνομα!!!
Όταν ωστόσο μας λένε τεμπέληδες παρεξηγούμαστε. Δεν θα έπρεπε όμως, όσο κι αν μας κακοφαίνεται όταν το ακούμε.
Για να κάτσεις να φτιάξεις μια φρεγάτα πρέπει να ασχοληθείς. Και, φυσικά, να έχεις εκ των προτέρων διαμορφώσει ένα συμπαγές και αδιάβλητο ολοκληρωμένο σύστημα που να μπορεί να υποστηρίζει τέτοιου είδους εγχειρήματα: να υπάρχει κάποιος που να σε ελέγχει (αλλά φυσικά εσύ ζυγό δεν δέχεσαι εδώ και χρόνια, τουτέστιν δεν δέχεσαι κανέναν να σε ελέγξει), κάποιος για να λογοδοτήσεις αν η δουλειά δεν γίνει στην ώρα της ή δε γίνει σωστά (αλλά και πάλι, ο καιρός των σουλτάνων έχει περάσει εδώ και καιρό), κάποιος να παίρνει τις αποφάσεις (αλλά η μοναρχία έχει απορριφθεί ως ιεραρχικό σχήμα, πόσο μάλλον όταν οδεύουμε ολοταχώς και προς την απόρριψη της ίδιας της έννοιας της ιεραρχικότητας αυτή καθαυτή ως αναχρονιστική, μη προοδευτική και μη μοντέρνα), άρα ούτε και αυτό μπορεί να λειτουργήσει, αφού σήμερα θριαμβεύει η δημοκρατία, τουτέστιν, οι αποφάσεις παίρνονται από κοινού.
Και το κοινό απεφάνθη:
Γιατί να φτιάξουμε φρεγάτες όταν μπορούμε να τις αγοράσουμε;
Λεφτά υπάρχουν. Δανεικά, αλλά δεν έχει σημασία.
Και πήγαμε και τις αγοράσαμε. Από τη Γαλλία. Το μόττο 'θάλασσα, φως, πολιτισμός' που χαρακτηρίζει τη χώρα μας από πάντα φαίνεται πως έχει ξεθωριάσει τόσο που λίγοι μπορούν πλέον να δουν πως κάποτε ήταν εκεί και σήμαινε κάτι...
Δεν ξέρω πώς γίνεται στις άλλες χώρες, όμως το γυναικείο μου μυαλό λέει ότι για να αναλάβεις ένα υπουργείο, το υπουργείο της υγείας ας πούμε, θα πρέπει το λιγότερο να έχεις βγάλει μια ιατρική σχολή και να έχεις εργασθεί ως γιατρός σε κάποιο δημόσιο ελληνικό νοσοκομείο, αφού αυτά θέλεις να αναλάβεις. Αν πάλι φιλοδοξείς να αναλάβεις το υπουργείο παιδείας, δεν θα πρέπει το λιγότερο να έχεις βγάλει ένα ντοκτορά σε μια φιλοσοφική ή να έχεις περάσει από το πολυτεχνείο ή έστω, να έχεις εργαστεί ως καθηγητής, να έχεις αποκτήσει εμπειρία με τα παιδιά, με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στα σχολεία ή κάτι τέλος πάντων; Στο υπουργείο πολιτισμού, να ξέρεις έστω πώς πιάνουν το πινέλο;
Το ίδιο, αντίστοιχα, και με την ίδια λογική θα έπρεπε να γίνεται και με το υπουργείο ναυτιλίας (όσο τουλάχιστον αυτό λειτουργεί και δεν καταργείται ως περιττό.) Αυτό το γαϊτανάκι του τύπου βγες εσύ να μπω εγώ κάθε λίγο και λιγάκι είναι πραγματικά ακατανόητο για μένα. Όπως και το γεγονός πως, όχι μόνο οι υπουργοί και οι βουλευτάδες μας δεν έχουν ολοκληρώσει τον ανώτατο κύκλο σπουδών πάνω στο αντικείμενο του υπουργείου που πάνε να αναλάβουν, αλλά ούτε καν από πολιτικές επιστήμες δεν έχουν περάσει. Και πάει και γίνεται βουλευτίνα και η κουτσή Μαρία (τη συγγνώμη μου στις Μαρίες που δανείστηκα το όνομά τους.)
Κριτήρια, κύριοι.
Ανοίχτε το λεξικό να δείτε τι σημαίνει η λέξη, σε περίπτωση που τυχόν την αγνοείτε.
Τα είχε πει αυτά κάποτε ο Πλάτωνας, είχε εντοπίσει ακριβώς το σημείο στο οποίο έπασχε το δημοκρατικό πολίτευμα, ο κάθε αστοιχείωτος να παίρνει αποφάσεις για ζητήματα που επηρεάζουν το γενικό σύνολο, με τις ανάλογες επιπτώσεις που αναπόφευκτα θα έρχονταν από μια τέτοια λειτουργία, όπως και ήρθαν τελικά. Είχε χτυπήσει καμπανάκια, αλλά ποιος τον άκουγε. Το οικοδόμημα της χρυσής αθηναϊκής δημοκρατίας γκρεμίστηκε σαν πύργος από τραπουλόχαρτα, όπως ακριβώς το είχε προφητεύσει..
Η Τουρκία που δεν ξέρει τι χρώμα έχει η θάλασσα κατάφερε να φτιάξει κατάδικές της φρεγάτες από το μηδέν με ενσωματωμένη μάλιστα και την υπερσύγχρονη τεχνολογία stealth.
Ήθελε να το κάνει και το έκανε, εκεί βρίσκεται η διαφορά της από εμάς. Αν θέλαμε, θα το είχαμε κάνει και εμείς. Όπως και άπειρα άλλα πράγματα που θα μπορούσαμε να τα είχαμε κάνει και δεν τα κάναμε και φυσικά, εξακολουθούμε αδιάφορα να μην τα κάνουμε.
Μέσα στα τελευταία χρόνια τα ναυπηγεία της γείτονας χώρας έχουν πολλαπλασιαστεί.
Εμείς εδώ, τα κλείνουμε. Αν θέλαμε να δουλέψουμε δεν θα τα είχαμε κλείσει, αγαπητοί υπεύθυνοι για αυτά τα κλεισίματα, ένθεν κακείθεν. Τα κλείσαμε όμως, όπως έχουμε κλείσει ένα σωρό υγιείς επιχειρήσεις που "έθιγαν" τα συμφέροντά μας.
Γιατί αυτό είναι το μόνο που μας ενδιαφέρει, να μη θιχτούν τα συμφέροντά μας.
Κι όταν λέμε συμφέροντα, εννοούμε βεβαίως τα προσωπικά μας συμφέροντα.
Κι όταν λέμε τα προσωπικά μας συμφέροντα, εννοούμε την καλοπέρασή μας.
Ας μη θιγόμαστε λοιπόν όταν μας λένε τεμπέληδες. Εκτός κι αν μέσα στην τόση κατρακύλα καταφέραμε να το ξεπεράσουμε και αυτό...

(Τα σχετικά με την αγορά των φρεγατών από τους Γάλλους μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ.)