Εξετάσεις είναι... Θα περάσουν.

Ο χρόνος μετρά αντίστροφα τον Μάιο. Πυρετώδικη περίοδος, γεμάτη εκνευρισμό, εγρήγορση και ανελέητη ένταση. Οι ώρες του ύπνου ολοένα λιγοστεύουν, τα βιβλία μένουν πλέον μονίμως ανοικτά και σκορπισμένα πάνω στο γραφείο, στο κρεβάτι, στο πάτωμα, παντού σημειώσεις και χαρτάκια, παντού υπογραμμίσεις και τσακισμένες άκρες και παράτιτλοι να γεμίζουν τα κενά των σελίδων, σε μια προσπάθεια να διευκολυνθεί η οργάνωση του δυσανάλογου με τον χρόνο που έχει απομείνει ως τις εξετάσεις όγκου μιας ύλης που δε λέει να τελειώσει.

Δύσκολος μήνας για όσους δίνουν εξετάσεις, δεν χωρά αμφιβολία σ’ αυτό. Είναι που αρέσκεται το μυαλό σε παράκαιρα παιχνίδια που υπονομεύουν κάθε διάθεση για ένα μεθοδικό, καλοκουρδισμένο διάβασμα, για να καταλήξει πάντα στα πιο μοιρολατρικά και καταστροφικά σενάρια που μπορεί να ξετρυπώσει, πως όλα θα πάνε στραβά, πως θα πέσουν αυτά που δεν θυμάσαι, αυτά που δεν κατανόησες, πως την ύστατη στιγμή θα παγώσεις και δεν θα γράψεις τίποτα, όλα ζωγραφισμένα με τα πιο μελανά χρώματα, νεύρα, απογοήτευση, ανασφάλεια και μια ατέλειωτη αναμονή, μέχρι να φτάσει η μέρα που θα τελειώσει το μαρτύριο και θα αποκατασταθεί πανηγυρικά η πολυπόθητη ηρεμία.

Γιατί μαρτύριο είναι να κλείνεσαι σε ένα δωμάτιο σκυμμένος πάνω σε στοίβες βιβλίων που περιμένουν επιτακτικά να διαβαστούν, όταν έξω ο ήλιος λάμπει προκλητικά και τα πουλάκια κελαηδούν γλυκά, κι όταν όλη η πλάση είναι ανθισμένη, γεμάτη χυμούς και αρώματα, που δεν βλέπεις και δεν ακούς, γιατί εσύ δίνεις εξετάσεις και πρέπει να διαβάσεις. Είσαι εξαφανισμένος από όλους, η οικογένεια προσπαθεί κι αυτή να ανεχτεί τις έκτακτες συνθήκες που εσύ έχεις επιβάλλει, μόνο για σένα, επειδή είσαι εσύ, κι εσύ το ξέρεις και γεμίζεις τύψεις. Διλήμματα και στόχοι που επαναπροσδιορίζονται, που μπαίνουν στο στόχαστρο, ενδοιασμοί που σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν είσαι τόσο τρελός που βάζεις τον εαυτό σου σε μια τέτοια διαδικασία, κι αν τελικά αξίζει τον κόπο που το κάνεις.

Κάθε Μάη οι ίδιοι προβληματισμοί και κάθε Ιούνη η ίδια ικανοποίηση. Γιατί, με το που τελειώνουν οι εξετάσεις, όλα τα ψυχοφθόρα που σε προκαλούν και σε δοκίμαζουν τόσον καιρό, εξαφανίζονται ως δια μαγείας, λες και κάποιος τα παίρνει μακριά, σα να μη σε επισκέφτηκαν ποτέ.

Εν αναμονή λοιπόν της μαγείας του Ιούνη θα λείψω από τη γειτονιά για λίγο. Μέχρι να τα ξαναπούμε, σας κερνώ λίγη από τη μαγεία της Βενετίας, με φωτογραφίες που τράβηξα στο καταπληκτικό ταξίδι μου εκεί.

Να είστε όλοι καλά, καλή επιτυχία σε όσους δίνουν και θα τα ξαναπούμε σύντομα.