7.10.08

Ως κόρη οφθαλμού...



Τον κώδωνα του κινδύνου κρούουν τα ιστορικά νεοκλασικά μνημεία της πόλης του Άργους, τα οποία δίνουν άνιση μάχη επιβίωσης με τον χρόνο. Τα κτήρια αυτά κουβαλούν μνήμες ιστορίας, αφού κατοικήθηκαν από τους αγωνιστές της Επανάστασης του 1821, καθώς και από πολιτικούς που καθόρισαν την πορεία των εξελίξεων της νεότερης Ελλάδας, και πολλά από αυτά ήδη οδεύουν προς τον αφανισμό τους.

Από το σπίτι του στρατηγού Μακρυγιάννη έχουν μείνει πια μόνο ερείπια και το διώροφο σπίτι του Σπυρίδωνος και του Χαριλάου Τρικούπη, παρόλο που προβλέπεται να μετατραπεί σε μουσείο, βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο, καθώς το πίσω μπαλκόνι του έχει ήδη καταρρεύσει. Στην ίδια κατάσταση βρίσκεται και το παλιό τζαμί του 16ου αιώνα που επί Καποδίστρια είχε μετατραπεί σε στρατιωτικό νοσοκομείο. Είναι γεμάτο ρωγμές από τον σεισμό του 1981 και κινδυνεύει επίσης με κατάρρευση.

Τα περισσότερα από τα κτήρια αυτά έχουν μπει στο πρόγραμμα να μετατραπούν σε μουσεία, όπως οι λεγόμενοι Στρατώνες του Καποδίστρια, βενετσιάνικο κτήριο του 1715 που ιδρύθηκε από το Τάγμα των Αδελφών του Ελέους και που προοριζόταν να γίνει το πρώτο πανεπιστήμιο της Ελλάδας, που προορίζεται να αξιοποιηθεί ως Βυζαντινό Μουσείο της Αργολίδας, καθώς και το σπίτι του Δημήτρη Καλλέργη, πρωτοστάτη στην επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 μαζί με τον Μακρυγιάννη, το οποίο θα στεγάσει το αρχαιολογικό. Στα αξιόλογα κτίρια του Άργους συγκαταλέγεται και το σπίτι του στρατηγού Τόμας Γκόρντον (1829) που έγραψε μια Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης - την οποία μετέφρασε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης και πρόκειται τώρα να κυκλοφορήσει για πρώτη φορά από το Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τραπέζης. Σήμερα το σπίτι αυτό στεγάζει τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή.

Με τη δημιουργία του ελληνικού κράτους εγκαινιάζεται μια περίοδος έντονου εξευρωπαϊσμού για την ως τότε υπόδουλη και απομονωμένη χώρα. Η αρχιτεκτονική στην Ευρώπη του συμβατικού έτους 1830 χαρακτηρίζεται ήδη από έναν ιστορικισμό, σύμφωνα με τον οποίο η ιστορία αποκτά ιδιαίτερο βάρος σε όλες τις εκφάνσεις της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, αφού καλείται να δώσει κρίσιμες απαντήσεις σχετικά με το πώς πρέπει να διαμορφωθεί το παρόν. Σ’ αυτές τις αναζητήσεις συγκαταλέγεται φυσικά και η αρχιτεκτονική, η οποία έπρεπε να ταιριάζει νομοτελειακά στο πνεύμα της εποχής.

Ο κλασικισμός καταλήγει να είναι μια από τις πιο ασφαλείς επιλογές, αφού το κλασικό ιδεώδες χαρακτηρίζεται από τις αξίες της τάξης, της αρμονίας και της συνολικής σύλληψης του κόσμου, αντιλήψεις που πρέσβευε ο ορθολογισμός της άρχουσας αστικής κοινωνίας της Ευρώπης, με τη συγχώνευση του αισθητικού με το ηθικό στοιχείο, του ωραίου με την ιδέα και την αλήθεια, του ατομικού με το κοινωνικό. Η αναβίωση της αρχιτεκτονικής παλιότερων εξιδανικευμένων εποχών μετέφερε αυτόματα όλες τις αξίες στο προβληματικό τους σήμερα.

Η ενθουσιώδης υιοθέτηση του νεοκλασικισμού και από το επίσημο ελληνικό κράτος σηματοδοτεί την έναρξη της νεότερης ελληνικής αρχιτεκτονικής. Η ιστορία της ελληνικής αρχιτεκτονικής του 19ου αιώνα δεν σταμάτησε να παλινδρομεί ανάμεσα σε διάφορα γεγονότα που συνταράσσουν την μακρά αυτή χρονική περίοδο, προσαρμόζοντας τις ευρωπαϊκές τάσεις στα εγχώρια δεδομένα. Η συστηματική μελέτη των σωζόμενων μνημείων της Αρχαιότητας, που τώρα αναστηλώνονται και χρησιμεύουν ως αξεπέραστα πρότυπα (μόδα εισαγόμενη κι αυτό), συναντιούνται με τα ρεύματα που έρχονται από την Ευρώπη, δημιουργώντας μια αρχιτεκτονική τάση που δέχεται τον ορθολογισμό του κλασικισμού, χωρίς όμως να απορρίπτει και τον ρομαντισμό της μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής.

Η επιβεβλημένη από το κράτος αρχιτεκτονική παραμένει πιστή στα κλασικά μοτίβα της Αρχαιότητας, τα οποία αποκτούν εθνικό χαρακτήρα, αφού η εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό τη συγκεκριμένη περίοδο βασίζεται αποκλειστικά σχεδόν στην Αρχαιότητα. Οι απελευθερωμένοι Νεοέλληνες είναι, σύμφωνα με την Εσπερία, οι απόγονοι των ένδοξων προγόνων τους και η περίοδος της οθωμανικής υποδούλωσης δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ενοχλητική παρένθεση που τώρα έκλεισε και πρέπει να ξεχαστεί. Ήταν σχεδόν αδύνατον η αρχιτεκτονική να μην επωμιστεί τη συμβολική φόρτιση των ιδεολογικών αυτών πεποιθήσεων, ειδικά όταν ο ίδιος ο κοινωνικός ιστός ένιωθε έντονη την ανάγκη ταύτισής του με τις αιώνιες αξίες του παρελθόντος.

Με αφορμή το επιστημονικό συνέδριο «Βενετία – Άργος» που για πρώτη φορά διοργανώνεται φέτος στην πόλη του Άργους με την πρωτοβουλία του δήμου Άργους σε συνεργασία με το Ελληνικό Ινστιτούτο Βενετίας, στις 11-12 Οκτωβρίου, τα νεοκλασικά θα ξαναμπούν στο τραπέζι, σε έναν ύστατο απολογισμό της αξίας και της σημασίας της ενσωμάτωσής τους στην νεότερη ελληνική ιστορία, καθώς και στην προσπάθεια ευαισθητοποίησης τόσο των φορέων όσο και του κόσμου ως προς τη σημασία των ιστορικών μνημείων της πόλης ως πολιτισμική κληρονομιά, όταν αντίστοιχα μνημεία στο εξωτερικό φυλάσσονται ως κόρη οφθαλμού...


37 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

very clever.

eva είπε...

Just careful.
Have a nice day.

VAD είπε...

Ευαγγελια,καλησπέρα,ο νεοκλασικισμός στην Ελλάδα κουβαλάει μια αμαρτία.Επιβλήθηκε από τους Βαυαρούς ως στεγνή προγονολατρία και εμπόδισε όλο το νεοελληνικό οικοδόμημα να αντλήσει από την ουσία του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού.Ομως αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει ν'αφήσουμε τα νεοκλασικά κτίρια στην τύχη τους,αποτελούν πλέον μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς μας,δε δικαιούμαστε να την αρνηθούμε.

Sideras είπε...

Ευαγγέλια ,με πρόλαβε ο VaD. Ακριβώς το ίδιο πράγμα θα έλεγα. Παρόλα αυτά θα συμφωνώ ,ότι είναι κρίμα, πολύ κρίμα. Και εδώ στην παλιά Λεμεσό ήδη κάποια έχουν αφεθεί και καταστραφεί. Στην Λευκωσία δε ήδη πολλά τέτοια οικοδομήματα έχουν εσκεμμένα καταρριφθεί για λόγους τάχα ασφαλείας. Τι να πεις.

Όπως και να έχει πολύ ουσιώδεις ανάρτηση πραγματικά. Καλημέρα σου.

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

Εδω δεν μπορούμε να διατηρήσουμε
με αξιοπρεπή τρόπο τους αρχαίους
θησαυρούς που κληρονομήσαμε καλή μου
αυτά ειναι...τα τραγικά καμώματα
ολων αυτών που αναλαμβάνουν τις τύχες
της χώρας μας...

Πολλα κοστυφοφιλιά

τσίου!!!

Artanis είπε...

Πω, πω, τί χάλια...Κανένας σεβασμός στην κληρονομιά τους τόπου μας...
Εντός των ημερών, θα ανεβάσω κι εγώ φωτό από ιστορικά, διατηρητέα και άλλα (ωραία) σπίτια της πόλης...
Καλή Τετάρτη να έχεις
Φιλιά...

mistiriO/S είπε...

Να "σοβατίζουμε" τις προσόψεις διαφόρων κτιρίων στην Αθήνα (άνευ αξίας) για να τα κονομάνε αεριτζήδες τα καταφέρνουμε μια χαρά...

eva είπε...

@vad, έμεινε στεγνή επειδή η επιλογή δεν έγινε συνειδητά από εμάς. Δεν θα μπορούσε και να γίνει άλλωστε συνειδητά τη συγκεκριμένη περίοδο. Εδώ, καλά καλά δεν είχαμε σταθεί ακόμη στα πόδια μας. Είχαμε άλλα θέματα να λύσουμε, πολύ πιο σοβαρά, Θεσσαλία και Άρτα ήταν ακόμα εκτός ορίων Ελλάδας, τα δάνεια μας έπνιγαν, κράτος, θεσμοί, ήταν ακόμα ανύπαρκτα, τα ταμεία ήταν άδεια λόγω του Αγώνα, έπρεπε να στηθεί ολόκληρο κράτος από το μηδέν... η αρχιτεκτονική μας μάρανε;
Κάποιοι το έφεραν στην Ελλάδα για τους χ, ψ λόγους, μας επιβλήθηκε λόγω βαυαροκρατίας και το υιοθετήσαμε. Η ιδεολογία αυτής της επιλογής μας βόλευε. Θέλαμε την Ευρώπη με το μέρος μας και η Ευρώπη το μόνο που ήθελε να ξέρει για μας ήταν το παρελθόν μας. Αυτό όμως δεν αναιρεί τη σπουδαιότητά της. Δεν παύει να είναι η ιστορία μας. Δεν παύει αυτά τα κτήρια να φιλοξένησαν πρόσωπα που έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στον αγώνα και στη γέννηση του ελληνικού κράτους. Το ότι αφήνονται στη μοίρα τους είναι κατ' εμέ έγκλημα κατά της ελληνικής ιστορίας και κατά του ελληνικού πολιτισμού.

Σ' ευχαριστώ για το πέρασμά σου.

Καλή σου μέρα :)

eva είπε...

@sidera, δεν ήξερα ότι είσαι από το πονεμένο νησί! Έχεις δίκιο, είναι κρίμα, πόσο μάλλον όταν γίνεται και εσκεμμένα! Τότε δεν είναι κρίμα, είναι έγκλημα. Ας ελπίσουμε σε μια καλύτερη αντιμετώπισή τους, όσο είναι ακόμη όρθια.

Καλή σου μέρα :)

eva είπε...

@karaflokotsifa, για να μπορούμε να τους διατηρήσουμε πρέπει πρώτα να μπορούμε να τους εκτιμήσουμε. Και αυτό είναι αποκλειστικά και μόνο θέμα παιδείας.
Τραγικά καμώματα που τα πληρώνουν οι επόμενες γενιές. Θα διαβάζουν για νεοκλασικισμό και δεν θα' χουν ιδέα περί τίνος πρόκειται...

Φιλιά και σε σένα :)

eva είπε...

@artanis, νομίζω ότι στα μέρη σου τα ιστορικά κτήρια τυγχάνουν καλύτερης μοίρας από ότι σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Είχα δει πριν κάμποσο καιρό στην τηλεόραση ένα αφιέρωμα για τα παλιά σας εργοστάσια, πώς έχουν μετατραπεί σήμερα σε καλαίσθητες κυψέλες πολιτισμού και μου άρεσε πολύ αυτό που είδα. Ποτέ βέβαια μια κίνηση από έναν τοπικό φορέα δεν φτάνει.
Ανυπομονώ να σε διαβάσω!

Πολλά φιλιά :)

eva είπε...

@mistirie, πικρές αλήθειες λες. Οι εργολάβοι και τα εργολαβικά... όπως ακριβώς τα λες. Πού χρόνος για τα νεοκλασικά με τόσα σκάνδαλα να τρέχουν... αλήθεια, ο Ζαχόπουλος τι απόγινε; Τον έχασα!

Καλή σου μέρα :)

"ζαχαρούλα.." είπε...

περάσα να σου αφήσω μία ζεστη και γλυκια καλημέρα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Tα πακέτα από την Ευρώπη ήρθα για αυτό το σκοπό και μάλιστα με απλοχεριά.
Αλλά όπως έλεγαν σε κείνο το έργο με τον Μαυρογιαλούρο...
φάγαν !Φάγαν! Φάγαν!
Εδώ στη Θεσσαλονίκη τουλάχιστον φάγαν πολύ,επισκεύαζαν πολυκατοικίες του 70 με χρήματα που ήρθαν απ' την Ευρώπη για τα μνημεία.

Kαλημέρα

eva είπε...

@ζαχαρένια ζαχαρούλα!
Καλό βραδάκι και σε σένα, καραμελένια μου :)

eva είπε...

@κωνσταντίνε, κάθε πόλη και καημός, μου φαίνεται. Μερικές φορές έχω την αίσθηση ότι όλη αυτή η ασυδοσία και ισοπέδωση τριγύρω έχουν ζωντανέψει και έχουν βαλθεί να μας φάνε ζωντανούς, να μας κατασπαράξουν όπως έκανε κάποτε κι ο Κρόνος στα παιδιά του. Μόνο που εκείνος είχε δικαιολογία.

Καλό σου βράδυ :)

κοκκινη κισσα είπε...

Ευαγγελία ,μακάρι η πρωτοβουλία να αποδώσει και η κοστολόγηση να μήν είναι απαγορευτική γιά το προυπολογισμένο κονδύλι πού θα διατεθεί μεσούσης οικονομικής κρίσης .....και βεβαίως όλα αυτά σε ένα κράτος πού δεν φημίζεται για τήν ευαισθησία του πάνω σε θέματα πολιτιστικής κληρονομιάς και όχι μόνον!!.

καλό βράδυ.

eva είπε...

@κόκκινη κίσσα, θα απαντήσω με τα λόγια της Αρβελέρ: "Η Ελλάδα δεν έχει βαριά βιομηχανία, όπως οι ισχυρές χώρες του κόσμου. Η βαριά της βιομηχανία είναι ο πολιτισμός της." Όσα κονδύλια και να ζητά ο πολιτισμός μας, μπορεί να τα κάνει απόσβεση, αν τον πάρουμε επιτέλους κάποτε στα σοβαρά. Στο μουσείο της μαντάμ Τυσσό, στο Λονδίνο, η ουρά κάνει σαλίγκαρο δυο φορές το τετράγωνο. Ο κόσμος συρρέει και αφήνει τα λεφτουδάκια του για να δει τι; Κέρινες κούκλες. Το' χουν πάρει όμως στα σοβαρά οι άνθρωποι. Έχουν επενδύσει σ' αυτό, κι αυτό τους τα επιστρέφει πίσω στο πολλαπλάσιο. Να πούμε το ίδιο και για μας; Μακάρι να μπορούσαμε να πούμε το ίδιο και για μας. Άξιοι της μοίρας μας λοιπόν και της αδιαφορίας μας και της έλλειψης παιδείας μας.

Σε φιλώ :)

Artanis είπε...

Προς Γατόφιλους...
Ζητούνται πληροφορίες...

Γεια σου Ευαγγελία μου...

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

΄Ανιση μάχη..ότι ξέχασε ο χρόνος
οι άνθρωποι στην τύχη το άφησαν.
Μνήμες ιστορίας που κουβάλησαν το *βάρος* μιας ολόκληρης εποχής στη νεώτερη Ελλάδα.
Δεν έχω να προσθέσω τίποτε άλλο στην αξιόλογη όπως πάντα ανάρτησή σου. Δυστυχώς Ευαγγελία μου, δεν αντικρύζουμε μόνον τα ερείπια της πολιτιστικής μας κληρονομιάς αντικρύζουμε κυρίως τα ερείπια της παιδείας μας. Ταπεινή μου γνώμη από αυτήν ξεκινά η φθορά γύρω μας. Είναι κρίμα γιατί την ίδια στιγμή κτήρια ανάλογης αρχιτεκτονικής στην Ευρώπη και Αμερική θεωρούνται μνημεία πολιτισμού και καμαρώνουν γι' αυτά. Εμείς που είμαστε;;;
Καλό απόγευμα.

faraona είπε...

Eυαγγελια μου ευχομαι να γινει κατι και να σωθουν.Ειναι κομματι της πολιτιστικης κληρονομιας μας και δεν πρεπει να τα αφησουν στο ελεος των καιρων.
Καλημερα Ευαγγελια μου με τα μόνιμως ωραια σου θεματα.

eva είπε...

@artanis, ελπίζω να βρήκες άκρη με το πρόβλημά σου. Δυστυχώς, δεν έχω εμπειρία από γάτες. Για κουνέλια όμως, ό,τι θέλεις! :))
Ο δικός σου Τουλούζ, ο δικός μου Λωτρέκ! Και πες μου ότι δεν μιλήσανε τα μεγάλα πνεύματα!!! :))

eva είπε...

@σοφία, ρωτάς πού είμαστε; Ρίξε μια ματιά στα κανάλια να δεις πού είμαστε. Δες με τι θέματα γεμίζουν οι εκπομπές σε ώρες υψηλής θεαματικότητας, δες πόσα πολιτιστικά γεγονότα αναφέρονται στα δελτία ειδήσεων ανά ημέρα ή ανά εβδομάδα, δες πόσα ντοκυμαντέρ ιστορίας και πολιτισμού βλέπεις εβδομαδιαίως, δες σε τι ώρες τα βάζουν, δες τον τρόπο που αντιδρούν στα προβλήματα οι υπουργοί μας, τη γλώσσα που χρησιμοποιούν, δες το ενδιαφέρον του κόσμου για τα μνημεία, δες τι προτιμούν περισσότερο να κάνουν για να περάσει η ώρα τους, δες πόση επιμορφωτική ώρα αφιερώνουν οι γονείς στα παιδιά τους, πόσες φορές τα έχουν πάει στο θέατρο ή στο ίδρυμα μείζονος ελληνισμού ή έστω στο πλανητάριο, δες πόσοι Έλληνες, μα, τι λέω;, πόσοι Αθηναίοι έχουν επισκεφτεί την Ακρόπολη και το Θησείο, και δεν εννοώ τις καφετέρειες τριγύρω... Μπορείς λοιπόν να πάρεις μια ιδέα για το πού βρίσκεται σήμερα ο νεοέλληνας.
Πιστεύω όμως ότι ποτέ δεν είναι αργά να γυρίσει η σελίδα. Και νομίζω ότι έχει αρχίσει σιγά σιγά και γίνεται πραγματικότητα, απλώς γίνεται λιγότερο φασαριόζικα από ότι μας έχουν συνηθίσει.

Πολλά φιλιά, γλυκιά μου :)

eva είπε...

@faraona, στο έλεος των καιρών και των ανθρώπων. Ας ελπίσουμε στη φιλοτιμία των φορέων και την ευαισθητοποίηση του κόσμου.

Σ' ευχαριστώ γλυκιά μου για τα καλά σου λόγια.

Καλό απόγευμα :)

iLiAs είπε...

...θυμάμαι καποια σπίτια που ήθελαν να γκρεμίσουν για να χτίσουν το μουσείο της Ακρόπολης.
...πάντως στο εξωτερικό, πολλά γίνονται διαφορετικά, απ' οτι εδώ :(

Να εισαι καλα Ευαγγελία :)

Roadartist είπε...

Το διάβασα στα Νέα.. Ντροπή μας για ακόμα μια φορά..
Προσυπογραφω το σχόλιο σου προς τη Σοφια..καλο σκ να εχεις Ευαγγελια, πολλά φιλιά!

eva είπε...

@ilia, σε ένα ταξίδι που είχα κάνει στη Γαλλία πριν κανα-δυο χρόνα, μου' χε κάνει τρομερή εντύπωση όταν είδα στην πλατεία Κονκόρντ του Παρισιού να έχουν ντύσει με πανό ένα ιστορικό κτήριο που αναπαλαίωναν. Το πανό είχε ζωγραφιστεί κατ' εικόνα και ομοίωση του πρωτοτύπου ώστε να μην θιγεί η αισθητική του περιβάλλοντα χώρου!
Επίσης, υπήρχαν παντού συνεργεία και γυάλιζαν τα μπρούτζινα κάγκελα των πεζοδρομίων, φρόντιζαν τα δέντρα των λεωφόρων, σκούπιζαν τα πεζοδρόμια. Όλα τύγχαναν φροντίδας από το κράτος.
Σημειωτέον, ότι στην πρωτεύουσα απαγορεύεται ρητώς να απλώσεις ρούχα ή κουβέρτες κλπ. σε κοινοφανή χώρο, δηλαδή στο μπαλκόνι σου. Πέφτει πρόστιμο! Ο λόγος; Χαλάς την αισθητική της πόλης!!!!

Αυτά κάνουν εκεί, φίλε μου...

Πολλά φιλιά :)

eva είπε...

@roadartist, και που τα λέμε; Τι κάνουμε; Μια τρύπα στο νερό. Δεν ιδρώνει κανένα αυτί. Το ακούμε, λέμε τι κρίμα, και αλλάζουμε κανάλι... Τουλάχιστον όμως, να τα ξέρουμε. Να ξέρουμε ότι εν γνώση μας αυτά τα μνημεία αφήνονται στην μοίρα τους. Να το ξέρουμε, ώστε να απολογηθούμε στα παιδιά μας. Δεν φταίνε πάντα οι άλλοι. Μερίδιο ευθύνης αναλογεί σε όλους.

Καλό σ/κ και σε σένα, καλή μου :)

Leviathan είπε...

poli krima na afinoume na rimazoun ola auta!!!alla kai ti de rimazei sauti ti xora...kalimera!

Artanis είπε...

Καλημέρα Ευαγγελία...

Tali είπε...

Tα νεοκλασσικα μου αρεσουν παρα πολυ..
εχω παρα πολλες φωτογραφιες που καποτε θελω να τις κανω τοπους δρασεις στα βιβλια μου...
Μικροτερη πηγαινα και τα αφουγκραζομουν ..εβγαζα γωνιες και αετωματα.. παλια πατζουρια ξεχαρβαλωμενα ..κρυφοκοιτουσα απο τα σπασμενα παραθυρα ..κι ηθελα να αναστησω με τη φαντασια μου στιγμες απο τη ζωη των ιδιοκτητων.

Μεχρι εκει ..
ποτε δεν σκεφτηκα οτι εινα μια πολιτιστικη κληρονομια
ισως γιατι θεωρουσα δεδομενο οτι καποιος θα τα συντηρει και θα τα προστατευει

οτι καπου ανηκουν
κι οτι ισως ολοι αυτοι που τα αφησαν να χορταριασουν στους κηπους
και να σκουριασουν οι κλειδαριες

καποτε

θα γυρισουν να τα
συντηρησουν...

Ακομα δεν εχω συμφιλιωθει με το χρονο και τη φθορα!!

καλη βδομαδα Ευαγγελια μου

(φορματισμενη επιτελους σε ξαναβρισκω:) και με υπεροχη μουσικη!
-μακια!)

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Μια υπέροχη ανάρτηση, όπως μας έχει συνηθίσει, γεμάτη ευαισθησία, για να διατηρηθεί η πόλη μας ανθρώπινη..

Καλή εβδομάδα!

Artanis είπε...

Σου έχω προσκληση για παιχνίδι... Καλησπέρα Ευαγγελία μου...

eva είπε...

@leviathan, αφήνουμε, πολύ σωστά το είπες. Ας ελπίσουμε ότι έστω και την τελευταία στιγμή η ευαισθητοποίηση του κόσμου θα τους θορυβήσει και θα κάνουν επιτέλους τις ενέργειες που θα' πρεπε να είχαν κάνει από χρόνια.

Σ' ευχαριστώ για το πέρασμά σου.

Καλό βράδυ.

eva είπε...

@talisker, θα' θελα πάρα πολύ να δω τις ιστορίες σου να ξετυλίσονται μέσα σε ένα τέτοιο σκηνικό. Από τη μια η σκοτεινιά της γραφής σου (και μη μου ξανααναφέρεις gossip εκπομπές, θα σου πάρω όλες τις τιβι! Και τις τέσσερις!!!), από την άλλη ο δυνάστης χρόνος που αρπάζει τα πάντα στο πέρασμά του, νομίζω ότι πάμε για μπεστ σέλλερ!
Να μου φυλάξεις αντίτυπο από την πρώτη σου έκδοση, παρακαλώ, και με χειρόγραφη αφιέρωση!

Σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου, πάντα μπορείς και φτάνεις στις λεπτότερες συχνότητες, όσο ντεφορμέ κι αν σε αφήνει ο υπολογιστής σου :))

Πολλά φιλιά :)

eva είπε...

@ανεμοσκορπίσματα, πάντα με τον καλό σου λόγο. Να' σαι καλά. Πάντα ελπίζουμε στα καλύτερα, αλλά δεν αρκεί να μένουμε μόνο στις ευχές.

Καλό σου βράδυ, Νικόλα :)

eva είπε...

@artanis, κι άλλο παιχνίδι;;; Στην προηγούμενη ανάρτηση έπαιξα! Να το αφήσουμε για αργότερα καλύτερα;
Ελπίζω να έβγαλες άκρη με τον Τουλούζ.

Καλό σου βράδυ :)