Η ευτυχία .. μπορεί να πηγάσει και να παρομοιαστεί με ενα παιδικο παιχνιδι..που απο μεσα του αναβλυζει ολη τη χαμενη παιδικη αθωότητα μας.. Στο χέρι μας είναι να πετάξουμε....και θα το κάνουμε έτσι Ευαγγελία? Ακόμη και με κομμένα φτερά!! Γλυκό βράδυ!
@roadartist... είναι ζήτημα ζωής και πλάνης να μην εγκαταλείπουμε τις απόπειρες, ακόμη κι αν πρέπει να πετάξουμε με ματωμένα φτερά ή κολλημένα ή δανεικά, αν θέλουμε να μη χαθεί η ποίηση από τη ζωή μας.
@φύρδην-μύγδην μου, η ελεύθερη σκέψη είναι που μπορεί να μας λυτρώσει και δεν κάνουμε ούτε αυτό, μόνο αφηνόμαστε να μας καταπιεί η καθημερινότητα και κατηγορούμε ό,τι υπάρχει γύρω μας για τη δική μας ατολμία..
@faraona μου γλυκιά, απαλά κι αθόρυβα, βήμα-βήμα, στο μοναχικό, ανηφορικό και δύσβατο μονοπάτι της τέχνης, αυτό που σε φέρνει αντιμέτωπο με τον πιο δυνατό σου αντίπαλο, εσένα, αυτόν που οδηγεί στη σωτηρία της ψυχής!
Ευαγγελία, "απόπειρα" λες. Ταξίδι λέω... Έτσι αρχίζουνε τα πιο μεγάλα ταξίδια... Με ένα βήμα. Και το έκανες. Σταθερό, όμορφο, βήμα ψυχής που γνωρίζει! Να συνεχίσεις! Και μη το λες "απόπειρα", δεν είναι... Ποίημα είναι... κι είναι όμορφο! :)) Μην λες "φεύγω", στον δρόμο είσαι ήδη. Το ταξίδι άρχισε! :)) Περιμένω λοιπόν, "φωτογραφίες", :)) :)) Καλημέρα! :))
Μέσα στη μελαγχολία των ταξιδιών που έχασες βλέπω την αισιοδοξία όσων θέλεις να κάνεις...κυριολεκτικών και μεταφορικών... άλλωστε εσυ ειχες κόψει τα φτερά....και μου φαινεται πως διακρινω ότι έχεις βγάλει καινουρια:)
@ανεμοσκορπίσματα, θωρακίζεις τα πρώτα μου βήματα με την εμπιστοσύνη σου, αν και ποίηση δεν θα το πω ποτέ... αδέξια έμμετρα τραμπαλίσματα ψυχής ίσως... Είσαι φίλος πολύτιμος, σ' ευχαριστώ από καρδιάς :))
Καλή μου @elmelissa, η αισιοδοξία αρχίζει από α και τελειώνει σε α, όπως και η απαισιοδοξία, η αποτυχία όπως και η αποφασιστικότητα, η ασφάλεια όπως και η αλήθεια... όλα απ' το ίδιο σημείο ξεκινούν και στο ίδιο καταλήγουν. Αυτό που υπάρχει ανάμεσα κάνει τη διαφορά.. φιλιά αέρινα :)
Πανέμορφο Ευαγγελία μου...Πολύ ωραίο, μου έκανε εντύπωση και ο τίτλος "απόπειρες"..., εγώ γράφω ακόμα "δοκιμές" όταν δεν έχω καταλήξει ακόμα στη μορφή του κομματιού, και το αφήνω ημιτελές, να κείτεται στα έγγραφα του Η/Υ... Όταν μετά είναι "έτοιμο", παίρνει τον τίτλο του και φεύγει...
@artanis μου, απόπειρες τις βάφτισα, αφού οι σκέψεις μου εξακολουθούν να χορεύουν ανάμεσα στα κενά των γραμμάτων και να γελούν ναζιάρικα που πάλι μου ξέφυγαν και λεύτερα συνεχίζουν να πετούν... ίσως και να' ναι καλύτερα έτσι!
ταξίδια που' χασα πολλά δεν έμαθα πώς να πετώ κι αν έχασα τον ουρανό εγώ είχα κόψει τα φτερά...
είναι καλό που συνειδητοποιείς ότι εσύ είσαι η αιτία που δεν έκανες τα ταξίδια... όμως ποτέ δεν είναι αργά.... αν πραγματικά είναι κάτι που το θέλεις πολύ!!!
ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΑ Φτερά ραμμένα σε ουρανό δωσ' μου εαυτέ μου να πετώ. Μα αν θέλεις πιο μακρυα να πας παψε ψυχή μου να πετάς. . Γιατι η ποίηση ειναι μεταδοτική. :))
24 σχόλια:
το ταξίδι δεν είναι μόνο εικόνες..
κλείσε τα μάτια και αφέσου...
στον ουρανό μέσα σου..
με τα φτερά της ψυχής..
δώσε ρυθμό κι ακολουθώ..
περιμένω μέιλ για το χρέος.
Η ευτυχία .. μπορεί να πηγάσει και να παρομοιαστεί με ενα παιδικο παιχνιδι..που απο μεσα του αναβλυζει ολη τη χαμενη παιδικη αθωότητα μας.. Στο χέρι μας είναι να πετάξουμε....και θα το κάνουμε έτσι Ευαγγελία? Ακόμη και με κομμένα φτερά!! Γλυκό βράδυ!
"..κι αν έχασα τον ουρανό
εγώ είχα κόψει τα φτερά..."
Και αναλαμβάνω την ευθύνη, που λέει και το άσμα...
Εμπεριέχει μια θλίψη, αλλά πολύ ωραίο.
Καλό σου βράδυ!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
...απαλα πατας...
...στων στιχων τους δρομους...
αυτο το πατημα το απαλο ποτε μην το ξεχασεις.
φιλια
@roadartist... είναι ζήτημα ζωής και πλάνης να μην εγκαταλείπουμε τις απόπειρες, ακόμη κι αν πρέπει να πετάξουμε με ματωμένα φτερά ή κολλημένα ή δανεικά, αν θέλουμε να μη χαθεί η ποίηση από τη ζωή μας.
@φύρδην-μύγδην μου, η ελεύθερη σκέψη είναι που μπορεί να μας λυτρώσει και δεν κάνουμε ούτε αυτό, μόνο αφηνόμαστε να μας καταπιεί η καθημερινότητα και κατηγορούμε ό,τι υπάρχει γύρω μας για τη δική μας ατολμία..
@faraona μου γλυκιά, απαλά κι αθόρυβα, βήμα-βήμα, στο μοναχικό, ανηφορικό και δύσβατο μονοπάτι της τέχνης, αυτό που σε φέρνει αντιμέτωπο με τον πιο δυνατό σου αντίπαλο, εσένα, αυτόν που οδηγεί στη σωτηρία της ψυχής!
Ευαγγελία, "απόπειρα" λες. Ταξίδι λέω... Έτσι αρχίζουνε τα πιο μεγάλα ταξίδια... Με ένα βήμα. Και το έκανες. Σταθερό, όμορφο, βήμα ψυχής που γνωρίζει! Να συνεχίσεις!
Και μη το λες "απόπειρα", δεν είναι... Ποίημα είναι... κι είναι όμορφο! :)) Μην λες "φεύγω", στον δρόμο είσαι ήδη. Το ταξίδι άρχισε! :))
Περιμένω λοιπόν, "φωτογραφίες", :)) :))
Καλημέρα! :))
Μέσα στη μελαγχολία των ταξιδιών που έχασες βλέπω την αισιοδοξία όσων θέλεις να κάνεις...κυριολεκτικών και μεταφορικών...
άλλωστε εσυ ειχες κόψει τα φτερά....και μου φαινεται πως διακρινω ότι έχεις βγάλει καινουρια:)
Καλές πτησεις!
:)
"δεν έμαθα πώς να πετώ"
Μα και η πιο μακρυνή μας σκέψη,
κάθε ταξίδι του νού,
ένα πέταγμα είναι...
με νοερές φτερούγες...
Πετάς καλή μου, μα το μεθύσι σου
και η περισυλλογή σου, δεν σ'αφήνουν να το δείς :))
σαν προσγειωθείς, τότε θα καταλάβεις!! Τώρα απόλαυσέ το!!
Καλό απόγευμα***
@ανεμοσκορπίσματα, θωρακίζεις τα πρώτα μου βήματα με την εμπιστοσύνη σου, αν και ποίηση δεν θα το πω ποτέ... αδέξια έμμετρα τραμπαλίσματα ψυχής ίσως... Είσαι φίλος πολύτιμος, σ' ευχαριστώ από καρδιάς :))
Καλή μου @elmelissa, η αισιοδοξία αρχίζει από α και τελειώνει σε α, όπως και η απαισιοδοξία, η αποτυχία όπως και η αποφασιστικότητα, η ασφάλεια όπως και η αλήθεια... όλα απ' το ίδιο σημείο ξεκινούν και στο ίδιο καταλήγουν. Αυτό που υπάρχει ανάμεσα κάνει τη διαφορά.. φιλιά αέρινα :)
@Μαργαριταράκι μου γλυκό,
άτσαλα κι αν προσγειωθώ
θα' χω εσένα φυλακτό
φιλιά πολλά που είσαι εδώ! :)
Πανέμορφο Ευαγγελία μου...Πολύ ωραίο, μου έκανε εντύπωση και ο τίτλος "απόπειρες"..., εγώ γράφω ακόμα "δοκιμές" όταν δεν έχω καταλήξει ακόμα στη μορφή του κομματιού, και το αφήνω ημιτελές, να κείτεται στα έγγραφα του Η/Υ...
Όταν μετά είναι "έτοιμο", παίρνει τον τίτλο του και φεύγει...
@artanis μου, απόπειρες τις βάφτισα, αφού οι σκέψεις μου εξακολουθούν να χορεύουν ανάμεσα στα κενά των γραμμάτων και να γελούν ναζιάρικα που πάλι μου ξέφυγαν και λεύτερα συνεχίζουν να πετούν... ίσως και να' ναι καλύτερα έτσι!
..δεν σου μένει λοιπόν, να ανοίξεις πάλι τα φτερά..να πετάξεις εκεί ψηλά..ο ουρανός είναι εκεί :)
...του' ταξαν πτήση στα ψηλά
Ίκαρου κίβδηλα φτερά
πέταξε λεύτερο πουλί
κι έλιωσε ο ήλιος το κερί...
Ο ουρανός είναι εκεί @Ηλία μου, μ' εμάς δεν ξέρω τι γίνεται... Καλό σου βράδυ :)
ταξίδια που' χασα πολλά
δεν έμαθα πώς να πετώ
κι αν έχασα τον ουρανό
εγώ είχα κόψει τα φτερά...
είναι καλό που συνειδητοποιείς ότι εσύ είσαι η αιτία που δεν έκανες τα ταξίδια... όμως ποτέ δεν είναι αργά.... αν πραγματικά είναι κάτι που το θέλεις πολύ!!!
καλό βράδυ!!
Η αυτογνωσία @ζαχαρούλα μου είναι αυτή που κολλάει τα πιο γερά φτερά και γεμίζει την καρδιά κουράγιο να τολμήσει. Η φαντασία έπεται...
Ζαχαρένια καλημέρα :)
Oμορφη η ποιητική σου "απόπειρα"..
Καλημερα να σαι καλα
@Μαρία, σ' ευχαριστώ πολύ. Κάθε καλός λόγος μπαίνει στο θησαυροσεντούκι μου. Καλό απόγευμα να' χεις :)
ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΑ
Φτερά ραμμένα σε ουρανό
δωσ' μου εαυτέ μου να πετώ.
Μα αν θέλεις πιο μακρυα να πας
παψε ψυχή μου να πετάς.
.
Γιατι η ποίηση ειναι μεταδοτική.
:))
... αν θες ψυχή μου να πετάς
πρώτα να μάθεις ν' αγαπάς!
... και γιατρειά δεν έχει, @τρελλέ μου! Καλό σου απόγευμα :))
Αγαπη και Ψυχή. Νερό και αέρας. Και πως να αντέξει η Ύπαρξη οταν πάνε να ανθήσουν και τα δύο ταυτόχρονα ?
... θα πεις πως έζησες και μετά θα χαθείς...
... θα χαθείς ,μονο αν δεν έζησες.
Δημοσίευση σχολίου