Βασανιστήρια, μαζικές εξοντώσεις, βιασμοί, απαγχονισμοί, λεηλασίες, πλιάτσικο, κτηνωδίες, διωγμοί, εξοντωτικές πορείες θανάτου μέσα στην έρημο, γενοκτονίες, φρικαλεότητες, χαμένες πατρίδες, προσφυγιά. Μετά την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων από τους φίλους γείτονες Τούρκους που σήμερα έχουν κάνει καραμέλα τις λέξεις δημοκρατία και ανθρώπινα δικαιώματα, ξανάρχονται στη μνήμη η γενοκτονία των Ποντίων που ακόμα ζητάει δικαίωση, των Μικρασιατών της καταστροφής της Σμύρνης και όλου του υπόλοιπου ελληνισμού στα παράλια της Μικράς Ασίας που δεν μπορούν να στριμωχτούν για πολύ ακόμα πάνω σε αυτή την περίφημη προβλήτα, της Κύπρου που σχίστηκε στα δυο κι ακόμα κλαίει για τα χαμένα της χώματα, της Καππαδοκίας που ξεγυμνώθηκε από τους αγίους της, της ανατολικής Θράκης, της Ίμβρου, της Τενέδου, που τούρκεψαν χωρίς να έχουν κάνει κακό σε κανέναν, του ελληνισμού της Πόλης που αποδεκατίστηκε τη νύχτα των σεπτεμβριανών ξεκληρίζοντας και τους τελευταίους Έλληνες νοικοκυραίους από τον τόπο και το βιος τους, οδηγώντας τους στην προσφυγιά. Αλλά και νωρίτερα με την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, πάλι από τους Οθωμανούς που από τότε δεν μπορούν να καταπιούν πόσο τεράστια είναι η διχάλα ανάμεσα στους δύο αυτούς λαούς και πολιτισμούς, ημών και υμών, και ας μην ξεχνούμε της υπόδουλης αιματοβαμμένης Ελλάδας σε αυτά τα τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς της από τους φίλους μας Οθωμανούς, κατόπιν Νεότουρκους και νυν Τούρκους... Πόσα αδιάσειστα τεκμήρια θα έδειχνε σήμερα η ιστορία στον κόσμο από τις φρικαλέες πρακτικές των γειτόνων μας που η βαρβαρότητα είναι μέσα στο αίμα τους, αν είχε ανακαλυφθεί η φωτογραφία από τότε...
Είναι μακρύς ο κατάλογος αυτών που γίνονται θύματα απολυταρχικών αρχηγών και καθεστώτων στη μεσαιωνική, νεότερη και σύγχρονη ιστορία, και η Ελλάδα τα έχει βιώσει αυτά καλά, γιατί αυτή η διχάλα της διαφοράς του φαίνεσθαι και του είναι δύσκολα θα μπορέσει ποτέ να κλείσει, αν όχι και ποτέ.
Οι κτηνωδίες των φίλων γειτόνων μας, για να έρθουμε και στο προσκήνιο, μας είναι οικείες από παλιά, γνωρίζουμε από την καλή και από την ανάποδη την φιλοσοφία τους και την αντίληψή τους για την αξία της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας, τα έχουμε ζήσει στο πετσί μας και μας συνοδεύουν σα μαύρη πέτρα πάνω στην καρδιά μας ως τις μέρες μας. Όλους αυτούς τους κατά φαντασίαν δημοκράτες που το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να εξαλείφουν κάθε έννοια πολιτισμού και να διαστρεβλώνουν την ιστορία για να καλύψουν τις πομπές τους, τους ξέραμε από πάντα, τους έχουμε μάθει καλά.
Κι αν δεν τολμούν να μιλήσουν οι υπόλοιποι της Ευρώπης και του λοιπού πολιτισμένου κόσμου για αυτή την κατάφορη, βάρβαρη και αιματοβαμμένη αδικία που συντελείται στον ελληνισμό μέσα στους αιώνες, η ίδια η ιστορία και η θρησκευτική ταυτότητα έχουν δείξει με πράξεις και με συμπεριφορές ποιος είναι το αρνί σε όλες αυτές τις κτηνώδεις καταστροφές και ποιος ο λύκος.
Η αλλόφρονη μανία αφανισμού κάθε ελληνικού και χριστιανικού στοιχείου από προσώπου γης από τους φίλους μας δεν μπορεί πια να ξεχαστεί, δεν γίνεται να ξεχνιέται ούτε να παραβλέπεται εις τους αιώνες. Οι χαμένες πατρίδες βοούν κάτω από τη γη, την ποτισμένη από αίμα ιερό και κόκκαλα αγίων και απαιτούν δικαίωση.
Χθες, 25 Απριλίου 2021, μια σημαντική μέρα στην ιστορία του παγκόσμιου πολιτισμού, οι Αρμένιοι γεύτηκαν ένα απειροελάχιστο κομμάτι αυτής της δικαίωσης. Σειρά έχουν και όλες οι υπόλοιπες δικαιώσεις και συγγνώμες που δεν έχουν ειπωθεί ακόμα. Και η μεγαλύτερη συγγνώμη που μπορεί να δικαιώσει το αίμα που έχει χυθεί είναι από τους ίδιους τους αυτουργούς.
Δεν είναι θέμα εγωισμού να ακουστεί αυτή η συγγνώμη, ούτε εκδίκησης. Είμαστε χριστιανοί, ξέρουμε να συγχωρούμε, όπως ξέρουμε και να αποδεχόμαστε τη συγγνώμη όταν είναι ειλικρινής και προχωράμε παρακάτω. Σε θέματα θρησκείας όμως και πατρίδας, ποτέ μα ποτέ, μα ΠΟΤΕ δεν ξεχνούμε, μέχρι τη δικαίωση και την τελική αποκατάσταση της χαμένης ισορροπίας.
Ειρήνη και δικαιοσύνη είναι το απόλυτο ζητούμενο για εμάς τους απανταχού Έλληνες. Και ελευθερία η απόλυτη αξία. Αυτά μας χαρακτηρίζουν, αυτά μας ορίζουν. Και θα μας ορίζουν ως το τέλος.
Συγχαρητήρια, λοιπόν, στους Αρμενίους ανά τον κόσμο, είθε η αναγνώριση της γενοκτονίας να γαληνέψει επιτέλους την βασανισμένη σας καρδιά.
Με αγάπη,
Εύα 💗
***
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου