7.6.18

Σ' εσένα που δίνεις Πανελλήνιες


Και να που έφτασε ο καιρός, η μέρα που όλοι οι γονείς περιμένουν από χρόνια.
Η πρώτη αναμέτρηση, το πρώτο στοίχημα..
Η αγωνία μεγάλη από όλους, του γονιού λίγο περισσότερο.
Γιατί θυμάται.
Θυμάται όλη τη διαδρομή, τη μεταμόρφωση.
Σε έχει δει να περνάς από την πύλη του σχολείου για πρώτη φορά, να παλεύεις με τα γράμματα και τους αριθμούς που τότε φάνταζαν βουνό.
Κι άρχισες να σκαρφαλώνεις, να ανεβαίνεις.
Χρόνο με το χρόνο. Σκαλί το σκαλί.
Με τον γονιό στο πλάι, να παρακολουθεί με λαχτάρα, να σιγοντάρει, να υποστηρίζει, να αγωνιά.
Σε είδε να αλλάζεις κι από άγουρο παιδί να μεταμορφώνεσαι σε έναν όμορφο, υπέροχο, μοναδικό άνθρωπο.
Σε είδε να μεστώνεις, να ωριμάζεις.
Να διεκδικείς δυναμικά τη θέση σου στη ζωή και να προχωράς.

Και τώρα, σήμερα, σε βλέπει και πάλι έτοιμο, μάχιμο, για την τελευταία αναμέτρηση της παιδικής σου ηλικίας και την πρώτη της ενήλικης.

Βλέπει τον κύκλο να κλείνει, τον αγώνα μιας ζωής να παίρνει σχήμα και μορφή. Να γίνεται χειροπιαστός. Και τα μάτια του βουρκώνουν από υπερηφάνεια, και η καρδιά του φουσκώνει από αγάπη που ποτέ δεν πίστευε ότι θα μπορούσε να μεγαλώσει κι άλλο, κι άλλο! Και ολοένα να μεγαλώνει περισσότερο, χωρίς τελειωμό.

Κι αν όλο αυτό το διάστημα της προετοιμασίας αισθάνθηκες ίσως το γονιό σου να γίνεται φορτικός και να σε πιέζει χωρίς νόημα, να διαβάσεις λίγο ακόμα, να συγκεντρωθείς λίγο περισσότερο, να εστιάσεις στον στόχο, να κάνεις τη θυσία, το νόημα υπάρχει. Θα το καταλάβεις κι εσύ, όταν θα έρθει η δική σου σειρά να ξεπροβοδίσεις το παλικάρι ή την πριγκίπισσά σου από το κατώφλι του σπιτιού και θα το παρακολουθείς να δίνει τη δική του πρώτη μάχη, με εσένα πλέον στη θέση του θεατή.

Προς όλα τα παιδιά που σήμερα μπαίνουν στον στίβο των πανελληνίων εξετάσεων, κρατήστε το μυαλό σας συγκεντρωμένο, θυμηθείτε τα όσα έχετε κάνει, τον αγώνα σας, τα ξενύχτια σας, όλη την κούραση και την προσπάθεια, τον χρόνο που στερηθήκατε από άλλα πράγματα που θα σας διασκέδαζαν σίγουρα περισσότερο και μη μασάτε! Η δουλειά έχει γίνει και δεν ξεκίνησε σήμερα. Ο αγώνας δεν ξεκίνησε φέτος! Ξεκίνησε από την πρώτη ανάσα που πήρατε με το που ανοίξατε τα ματάκια σας στο μαιευτήριο και χτιζόταν κάθε μέρα, κάθε λεπτό, σε όλη τη διάρκεια της ζωής σας.

Και κάτι ακόμα. Για τους γονείς σας είσαστε ήδη νικητές.

Καλή δύναμη σε όλα τα παιδιά, σε σένα!, και Καλή Επιτυχία!!!!!

Με αγάπη,

οι γονείς σας 💗

Δεν υπάρχουν σχόλια: