4.1.17

Σελίδες ημερολογίου

...ή: ένα απρόσμενο ταξίδι ως τη Σπάρτη και πίσω με το αυτοκίνητο και εντυπώσεις από την στάση μας στην Τρίπολη στο δρόμο της επιστροφής που ήταν γεμάτη εκπλήξεις.


Απόψεις του ιερού ναού του Αγίου Βασιλείου - του δικού μας ασκητικού και εγγράμματου Αη-Βασίλη, που καμία σχέση δεν έχει με τον στρουμπουλό ΑγιοΒασίλη της Cocacola που μονοπωλεί τις μέρες των Χριστουγέννων ολόκληρη την Ελλάδα λες και δεν έχει δικό της Αη-Βασίλη και στρέφεται στα καταναλωτικά πρότυπα της δύσης, άντε να μην αρχίσω πάλι - και που βρίσκεται στην κεντρική πλατεία της Τρίπολης.

Η πόλη ήταν μια έκπληξη για μένα. Δεν την είχα ξαναπερπατήσει και ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα από τον χαρακτήρα που διατηρεί, κάτι πολύ γενναίο και σπάνιο να το βλέπεις τη σήμερον ημέραν.


Το να βρίσκεις ποίηση στα πιο απίθανα και αναπάντεχα μέρη, όπως έναν στίχο του Ελύτη μέσα σε τιμοκατάλογο εστιατορίου (!) είναι από αυτά τα μικρά θαυματάκια που με ενθουσιάζουν. Μου αλλάζουν τη διάθεση για το υπόλοιπο της μέρας και μου δίνουν μια αισιοδοξία και μια πεποίθηση ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα.


Καλή χρονιά δεν σας έχω πει ακόμα από εδώ. Καλή Χρονιά λοιπόν, γεμάτη χαμόγελα, υγεία, αγάπη και εκπληρωμένα όνειρα!

1 σχόλιο:

Ελένη Φλογερά είπε...

Καλή χρονιά με υγεία και ευημερία σε σένα και την οικογένειά σου.
Ο ναός του Αγίου Βασιλείου είναι πράγματι ένα κομψοτέχνημα αρχιτεκτονικής, αλλά εκείνα τα χρυσά αγάλματα με τους μητροπολίτες απέξω δεν του ταιριάζουν.
Να περνάς καλά!