Γιατί το παν δεν είναι να έχεις χρόνο για να κάνεις, συν όλα τα άλλα, και αυτά που σε γεμίζουν. Απλά, επιταχύνεις λίγο περισσότερο. Ο χρόνος είναι σχετικός, το είπε και ο Αινστάιν.
Προσαρμόζεις τη μία μεταβλητή τόσο όσο χρειάζεται κι έτσι, τα προλαβαίνεις όλα.
Τελευταία σοδειά για φέτος από τον μπαξέ της πίσω αυλής. Ναι, εδώ στην Αθήνα.
Και, ναι. Από τα χεράκια του ανδρός μου. Που όταν θέλει, τα προλαβαίνει όλα κι άλλα τόσα αν χρειαστεί. Αρκεί να τον γεμίζουν.
Και τότε η κούραση του κορμιού γίνεται ξεκούραση της ψυχής, που χαμογελά και αγάλλεται.
Ωραία πράγματα... και μεταδοτικά, καθότι η χαρά και η ευτυχία, όταν υπάρχουν, έχουν την ιδιότητα να πολλαπλασιάζονται. Το αντίθετο, δηλαδή, από τη μιζέρια και τη γκρίνια, που διχάζουν, αποξενώνουν και διχοτομούν.
Ζουμερά και ζηλευτά, σαν τσαμπάκι από κεράσια! Με την ευκαιρία έπαιξα κι εγώ με την φωτογραφική μου μηχανή λίγο προτού εξαφανιστούν προς τέρψιν και απόλαυσιν ημών και ημών.
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
Φιλώ σας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου