Πες το όπως ο Braque

Σαν ξέφωτο ανάμεσα σε φορτωμένα με βροχή σύννεφα μοιάζουν τούτες οι μέρες.
Αμέτρητα αυτά που πρέπει να γίνουν. Που έπρεπε να είχαν γίνει ήδη. Που έγιναν.
Η σχετικότητα του χρόνου αποκαλυπτική κι εγώ
μοιρασμένη σε χίλια κομμάτια. Άλλα τεντώνουν προκλητικά, έτοιμα να σπάσουν
Άλλα συμπιέζονται αλλάζοντας σχήμα, βάρος, προοπτική.
Κάποια σβήνουν στο περίγραμμά τους όσο αγγίζουν τα όρια, τα άκρα.
Παράλληλο γίγνεσθαι με το εικαστικό όραμα του κυβιστή ζωγράφου Μπρακ
ένα θέμα, άπειρες οπτικές. Σπασμένες, διαθλασμένες, πολυπρισματικές.
Θαρρείς και οι γιορτές μετατρέπουν τη ζωή σε καλειδοσκόπιο
Να, τόσο βασανιστικά εύκολα, σχεδόν ειρωνικά,
αρέσκεται να αποκαλύπτει τα πάντα και συγχρόνως να τα αποκρύπτει..
Από ποιον; Και γιατί; αναρωτιέμαι..
Για να δώσει ενδείξεις σχετικά με τη σχετικότητα του χρόνου.
Με το να προσαρμόζεται στα ανθρώπινα μέτρα μας.
Και έτσι, κάτω από την ψευδαίσθηση του ελέγχου που μας χαρίζει,
να μπορούμε εμείς οι θνητοί να τον αντέχουμε, να αντέχουμε τη δυναμική του
και να προχωρούμε παρακάτω.

Για πότε πέρασε ένας χρόνος ούτε που το κατάλαβα. Ήταν ένας χρόνος που τα είχε όλα
γέλια, δάκρυα, συγκινήσεις, σταυροδρόμια, διλήμματα, αποφάσεις..
Μέσα μου εύχομαι να μην άφησα τίποτα από αυτά που ήθελε να δώσει εκτός,
να τα κατάλαβα, να τα αξιοποίησα όσο γινόταν περισσότερο
και η χρονιά που μου χαρίστηκε να μην άφησα να πάει χαμένη.
Εύχομαι να μπόρεσα να δω, να υποψιαστώ κάτι από όλη αυτή τη μαγική,
την απέραντη και μεγαλειώδη διαδικασία της αποκάλυψης του θαύματος που λέγεται Zωή
Μια αποκάλυψη που έρχεται σταδιακά, χρόνο με τον χρόνο, μέρα με τη μέρα.
Εύχομαι να μην άφησα στιγμή να πέσει κάτω.
Ή, έστω, να προσπάθησα όσο καλύτερα μπορούσα.

Με το καλό να μας έρθει. Ανυπομονώ.

Χρόνια Πολλά!