Η μονοκατοικία χτισμένη από το 1936. Ίσως η μοναδική σε μια περιοχή της Αθήνας γεμάτη από πολυόροφες πολυκατοικίες αισθητικής της δεκαετίας '60 - ΄70. Και γάτες πολλές, σίγουρα περισσότερες από τους ενοίκους. Ελεύθερες να μπαινοβγαίνουν από το παράθυρο της κουζίνας, τις ανοιχτές μπαλκονόπορτες, τις σκάλες που οδηγούν στον κήπο. Και απόλυτα εναρμονισμένες με την ανθρώπινη παρουσία. Περπατούσαν νωχελικά ανάμεσά μας, αθόρυβες, διακριτικές. Σκαρφάλωναν στα περβάζια και λιάζονταν για ώρα πολλή. Έτσι με κλειστά τα μάτια και την ανάσα αργή, δείχναν να έχουν πέσει σε κατάσταση διαλογισμού. Άλλες πάλι, χουχούλιαζαν πάνω στους αναπαυτικούς καναπέδες και τις χρωματιστές καρέκλες της βεράντας, στατικές, ακίνητες. Τόσο ακίνητες που μετά από λίγη ώρα τις πέρναγες για χνουδωτά διακοσμητικά μαξιλαράκια.
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
4 σχόλια:
Ο φακός σου αποτυπωσε τόσο όμορφα τίς στγμές μέ τίς χαριτωμένες γατούλες!!Εξαιρετικές φωτογραφίες Εύα μου!!Η άσπρη ,τί πόζα καλέ!!!Εχω τρείς γάτες καί τρία γατάκια!!Δέν προλαβαίνω νά τά ταίσω!!Χα χα!!Καλημέρα καίκαλή εβδομάδα!!Φιλάκια!!
Πολύ όμορφες φωτογραφίες, με την τελευταία γατούλα να μου έχει κλέψει την καρδιά.
Καλή εβδομάδα!
Όμορφες οι φωτογραφίες σου με τις ναζιάρικες γατούλες. Καλή εβδομάδα να έχεις.
Τέλειες φωτογραφίες, αλλά και τα μοντέλα ήταν καταπληκτικά!
Καλή εβδομάδα!
Δημοσίευση σχολίου