Flickr - Οι φωτογραφίες της εβδομάδας

Οι φωτογραφίες των δύο εβδομάδων θα έπρεπε να γράψω καλύτερα, αφού τόσο πέρασε σχεδόν από την τελευταία φορά που ανέβασα φωτογραφίες από τον λογαριασμό μου στο Flickr.
Το οποίο Flickr τον τελευταίο καιρό δείχνει να κάνει τα δικά του. Αλλαγές επί αλλαγών χωρίς να ρωτούν, επειδή απλά μπήκαμε στην εποχή των applications - όπως είπε κάποιος χρήστης - και οι αλλαγές αυτές θεωρούνται απαραίτητες.
Και αυτοί που δεν έχουν την τρέλα με τα applications; Γιατί να δέχονται και εκείνοι την ενοχλητική διαδικασία της αλλαγής; Γιατί πρέπει ντε και καλά να αλλάζουν όλα στη ζωή μας στο όνομα της εξέλιξης και του εκσυγχρονισμού; Δεν θα μπορέσω ποτέ να το καταλαβαίνω αυτό...

Ακριβώς το ίδιο είχε γίνει και με τα Windows. Τόσα χρόνια είχα βολευτεί τα εκπληκτικά κατ' εμέ Windows xp και μια ωραία πρωΐα που το κομπιούτερ μου μου άφησε καιρούς, τα windows xp θεωρήθηκαν παλαιάς κοπής και έπρεπε να καταργηθούν. Νέος υπολογιστής; Νέα Windows. Μα τα παλιά Windows είναι καλύτερα! Άνευ σημασίας, είναι παλιά.

Η τεχνολογία τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Μερικές φορές αισθάνομαι ότι δεν θέλω να μου ζητάει να την ακολουθώ κάθε τόσο. Μερικές φορές ούτε καν αυτό δεν κάνει, με τραβολογάει έτσι κι αλλιώς. Μέχρι να μάθω κάτι, έχει βγει κάτι άλλο που το αντικαθιστά ψυχαναγκάζοντάς με να προχωρήσω στο επόμενο, το καινούργιο, το καινοτόμο, το εξελιγμένο.
Είναι κάτι που με έχει κουράσει και, για να πω την αλήθεια μου, με ενοχλεί. Αυτές οι ταχύτητες είναι για τους νεότερους, να, για τους γιους μου, που δεν τους ξεφεύγει τίποτα από όλα αυτά τα gadgets, wigdets, softwares, applications και όλα τα συναφή. Εγώ αρκούμαι με τα λίγα και τα απλά, γιατί να τρέχω για κάτι που δεν χρειάζομαι; Τη δουλειά μου θέλω να κάνω, τα άλλα τι τα θέλω; Για να περιπλέκω τη ζωή μου; Δεν το χρειάζομαι αυτό.

Αυτό που χρειάζομαι είναι να μπορώ να πορεύομαι με τον δικό μου ρυθμό. Να τρέχω, να βαδίζω, ακόμα και να κοντοστέκομαι για να πάρω ανάσα ή να απολαύσω τη θέα σύμφωνα με τις δικές μου επιθυμίες, διαθέσεις και αντοχές. Όχι επειδή το απαιτούν οι καταιγιστικές τεχνολογικές αλλαγές που στον αγώνα τους να βγουν μπροστά, δείχνουν να έχουν προδώσει ένα βασικό ανθρώπινο δικαίωμα: το δικαίωμα της επιλογής. Αυτό το δικαίωμα αισθάνομαι ότι μου έχει στερηθεί και το θέλω πίσω.

Αντί να διαβάζω, το μυαλό μου είναι στις φωτογραφίες

evapsarrou.blogspot.com

Λίγη Ουαλία, για να λέω πως μου περνάει κάπως το μαράζι

evapsarrou.blogspot.com

evapsarrou.blogspot.com

evapsarrou.blogspot.com

evapsarrou.blogspot.com

evapsarrou.blogspot.com

evapsarrou.blogspot.com

   
Στο κτήμα οργιάζουν οι μαργαρίτες του Απρίλη, ολάνθιστο χαλί

evapsarrou.blogspot.com

evapsarrou.blogspot.com

evapsarrou.blogspot.com

 
Η Νέλλη δείχνει να βρίσκεται στο βασίλειό της, δε σταμάτησε στιγμή να μαζεύει ήλιο, να παίζει με τα ζουζούνια, να χαίρεται την ανοιξιάτικη φύση που φορούσε τα χρωματιστά της.

evapsarrou.blogspot.com

 
Λίγες φρέζιες και ένα κλωναράκι αγριοαχλαδιάς κόπηκαν για να μπουν στο βάζο

evapsarrou.blogspot.com

 Ανάμεσα σε δυο ελιές, ένα ανθισμένο παράθυρο με φόντο τον κάμπο

evapsarrou.blogspot.com

και μια θάλασσα αστραφτερή να λαμπυρίζει κάτω από τις δυνατές ακτίνες του απριλιάτικου ήλιου στον δρόμο της επιστροφής.

evapsarrou.blogspot.com

 
Η άνοιξη μπήκε για τα καλά, όλη η φύση γιορτάζει. Και ο καιρός δεν σε κρατάει πια μέσα.

Στο Flickr θα με βρείτε εδώ.

Εύχομαι σε όλους καλό σαββατοκύριακο!