Κάποια υποχρέωση, από αυτές της τελευταίας στιγμής, μας έφερε στο κέντρο της Αθήνας. Με μηδενική σχεδόν ταχύτητα αναζητούμε έναν χώρο να σταθμεύσουμε. Το αυτοκίνητο μετά βίας χωρά να περάσει από τα δαιδαλώδη στενά πίσω από το Μοναστηράκι. Δρόμοι τόσο ασφυκτικά στενοί που θαρρείς πως δεν είναι φτιαγμένοι για αυτοκίνητα αλλά για πεζούς. Και εκεί που σκέφτομαι μέσα στην ταλαιπωρία μας πόσο τυχεροί είμαστε που ζούμε μακριά από αυτό τον εφιάλτη, το αυτοκίνητο στρίβει σε ένα δρομάκι και...
αντικρίζουμε αυτό!
Ένας ουρανός γεμάτος πολύφωτα! Όλος ο δρόμος στεφανωμένος από λογιών λογιών φωτιστικά κρεμασμένα από σύρματα στερεωμένα στις προσόψεις των παρακείμενων πολυκατοικιών. Φτιαγμένα από τα πιο ευτελή υλικά, αλλά τόσο χαρούμενα στο σύνολό τους! Και τόσο εμπνευσμένα στη σύλληψή τους!
Δεν μπορούσα να μη χαμογελάσω από την ευγνωμοσύνη και την ελπίδα που σκίρτησαν μέσα μου. Ήταν μια γκρίζα γειτονιά που φωτίστηκε από τη σκέψη κάποιου ανθρώπου... Κάθομαι για λίγη ώρα και χαζεύω με το βλέμμα μου στραμμένο ψηλά, προς αυτή τη σύνθεση που φτιάχτηκε με το τίποτα κι έβαλε για φόντο της ένα κομμάτι ουρανό. Μια τρελή ιδέα που όμως βγήκε προς τα έξω, έγινε πράξη για να μοιραστεί και να γευτούν κάτι από αυτή της την τρέλα όσοι τύχει να περάσουν από αυτό το στενάκι, να σηκώσουν το βλέμμα τους ψηλά και να χαμογελάσουν στη θέα της.
Όπως έκανα κι εγώ...
Φυσικά, ήταν από τις πάμπολες φορές που ευχήθηκα να είχα πάρει μαζί μου τη φωτογραφική μου μηχανή. Και, φυσικά, άλλη μία από τις φορές που με έσωζε το παμπάλαιο, παλιομοδίτικο αλλά ακόμα πιστό μου ..κινητό!
αντικρίζουμε αυτό!
evapsarrou.blogspot.com |
Ένας ουρανός γεμάτος πολύφωτα! Όλος ο δρόμος στεφανωμένος από λογιών λογιών φωτιστικά κρεμασμένα από σύρματα στερεωμένα στις προσόψεις των παρακείμενων πολυκατοικιών. Φτιαγμένα από τα πιο ευτελή υλικά, αλλά τόσο χαρούμενα στο σύνολό τους! Και τόσο εμπνευσμένα στη σύλληψή τους!
evapsarrou.blogspot.com |
Δεν μπορούσα να μη χαμογελάσω από την ευγνωμοσύνη και την ελπίδα που σκίρτησαν μέσα μου. Ήταν μια γκρίζα γειτονιά που φωτίστηκε από τη σκέψη κάποιου ανθρώπου... Κάθομαι για λίγη ώρα και χαζεύω με το βλέμμα μου στραμμένο ψηλά, προς αυτή τη σύνθεση που φτιάχτηκε με το τίποτα κι έβαλε για φόντο της ένα κομμάτι ουρανό. Μια τρελή ιδέα που όμως βγήκε προς τα έξω, έγινε πράξη για να μοιραστεί και να γευτούν κάτι από αυτή της την τρέλα όσοι τύχει να περάσουν από αυτό το στενάκι, να σηκώσουν το βλέμμα τους ψηλά και να χαμογελάσουν στη θέα της.
Όπως έκανα κι εγώ...
evapsarrou.blogspot.com |
Φυσικά, ήταν από τις πάμπολες φορές που ευχήθηκα να είχα πάρει μαζί μου τη φωτογραφική μου μηχανή. Και, φυσικά, άλλη μία από τις φορές που με έσωζε το παμπάλαιο, παλιομοδίτικο αλλά ακόμα πιστό μου ..κινητό!
8 σχόλια:
Αααααααααα!!!! Εύα μου εσύ από το σπίτι χωρίς μηχανή δεν πρέπει να βγαίνεις!!!!!!! Νομίζω πως είναι στην περιοχή του Ψυρρή και το έχω δει.... το μάτι του φωτογράφου όμως το βλέπει αλλιώς και μπορεί να το αναδείξει!!!! Πραγματικά υπέροχη η ιδέα τους!!!!!!!!!! Φιλιά!!!!!!!!
Το κινητό τα κατάφερε μια χαρά πάντως!!
Τις χάρηκα τις φωτογραφίες, αλλά και το θέμα...
Να είσαι καλά...φιλιά πολλά!
Πως να μη χαμογελάσεις η να μη σκιρτήσεις όταν αντικρίζεις τέτοια εικόνα ?? Μπράβο σε αυτούς που το εμπνεύστηκαν και το υλοποίησαν και έδωσαν μία χαρούμενη νότα !!!!
@ Ποδηλάτισσα
Ναι, στου Ψυρρή είναι, και φαντάζομαι πόσο πιο όμορφα θα είναι το βράδυ αναμμένα, αν τα έχουν συνδέσει και με ρεύμα! Φιλιά!
@ me (maria)
Παλιό αλλά θαυματουργό χαχα :))
Στο Σύνταγμα αυτές τις μέρες έχουν ντύσει τους κορμούς των δέντρων και τα παγκάκια των στάσεων λεωφορείων με πολύχρωμα πλεκτά!
Είναι παρεμβάσεις που ομορφαίνουν το αστικό τοπίο και του δίνουν μια νότα χαράς και αισιοδοξίας, κάτι που όλοι μας χρειαζόμαστε.
Καλή σου μέρα!
@ oldthings
Δεν θέλει πολλά για να αλλάξει το τοπίο, απλά κάποιον να ασχοληθεί. Ας ελπίσουμε τέτοιες κινήσεις να βρουν κι άλλους μιμητές, αν μη τι άλλο, η πόλη αυτή το χρειάζεται.
Φιλιά και καλημέρες!
Τόσο όμορφη ιδέα Εύα μου!Σπάει τήν μονοτονία τής πόλης!!!Πολύ όμορφες φωτογραφίες!!Τό κινητό,έκανε μιά χαρά τήν δουλειά του!!Καλό απόγευμα!!Φιλάκια!!!
@ DIMI
Προτιμώ κινητό με κουμπάκια, να ξέρω τι πατάω! :-))
Φιλιά, καλό σ/κ!
Δημοσίευση σχολίου