20.12.13

Λονδίνο - Αθήνα: 32 ώρες

Τόσο κράτησε το ταξίδι της επιστροφής μου από την Εσπερία.
Θα μπορούσα να είχα κάνει τον γύρο του κόσμου σε αυτό το διάστημα.
Ένα τρένο με περιορισμένα δρομολόγια που απαιτούσε να βρίσκομαι στο αεροδρόμιο αποβραδίς, μιας και πετούσα ξημερώματα,
μια ανταπόκριση που χάθηκε χάρη στην απροσδόκητη, για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, έλλειψη συγχρονισμού των υπηρεσιών ενός αχανούς σε έκταση αεροδρομίου,
του μεγαλύτερου, από ότι έμαθα μετά, αεροδρομίου της Ευρώπης,
ένα προσωπικό που επέλεξε να αφήσει ένα μισο-άδειο αεροπλάνο να πετάξει
από το να το καθυστερήσει ώστε να επιβιβαστούν οι περίπου τριάντα επιβάτες της ανταπόκρισης που είχαμε εγκλωβιστεί στον εξονυχιστικό και απελπιστικά χρονοβόρο επανέλεγχο διαβατηρίων, αποσκευών και σωματικού ελέγχου
εν μέσω χιλιάδων άλλων επιβατών από άλλες πτήσεις,
παρόλο που βρισκόμασταν σε ζώνη τράνζιτ και είχαμε ήδη ελεγχθεί,
ένα ατέλειωτο τρεχαλητό με τα μπαγκάζια ανά χείρας από κτήριο σε κτήριο και από πλατφόρμα σε πλατφόρμα μήπως και προλάβουμε το αεροπλάνο για Αθήνα,
που φυσικά έφυγε χωρίς να μας περιμένει,
στάθηκαν η αιτία να βγάλω δύο διαδοχικές νύχτες σε δυο διαφορετικά αεροδρόμια,
πρώτα του Λονδίνου και ύστερα της Φρανκφούρτης.
Η αεροπορική εταιρεία να ρίχνει τις ευθύνες στο αεροδρόμιο για την καθυστέρηση και το αεροδρόμιο στην εταιρεία που δεν άφησε μεγαλύτερο χρονικό περιθώριο για τη μετεπιβίβαση από το ένα αεροπλάνο στο άλλο
κι εμείς καθηλωμένοι εκεί να περιμένουμε κάποιος να φιλοτιμηθεί και να μας βάλει σε ένα επόμενο δρομολόγιο για την πατρίδα, κάτι πρακτικά αδύνατο ως την επομένη τουλάχιστον, αφού όλα τα δρομολόγια ήταν ασφυκτικά γεμάτα λόγω των Χριστουγέννων.
Ένα πινγκ-πονγκ επίρρηψης ευθυνών από τον έναν στον άλλο που θα δικαιολογούσα ίσως αν ήμουν στην Ελλάδα, αφού είναι μια κατάσταση που δυστυχώς έχω αρχίσει πλέον να θεωρώ δεδομένη για τον τόπο μου.
Όταν όμως συμβαίνουν σε μια χώρα που υπερηφανεύεται για το πώς όλα λειτουργούν ρολόι, όπως η Γερμανία, και που πρόκειται για την ίδια χώρα που έρχεται επιτακτικά στη δική μου για να βάλει τα πράγματα σε μία τάξη και να μας νοικοκυρέψει,
επειδή εμείς είμαστε ανοικοκύρευτοι και εκείνοι νοικοκύρηδες
τότε η υποκρισία χτυπάει κόκκινο.
Λένε παρόλα αυτά πως πίσω από κάθε κακό υπάρχει και κάτι καλό.
Και ήταν καλό που βίωσα αυτή την περιπέτεια, έστω και εν μέσω εορταστικών ημερών,
γιατί τώρα μπορώ να κάνω τις κρίσεις και τις συγκρίσεις μου
βασισμένες σε προσωπική μου εμπειρία.
Μπόρεσα επίσης, μέσα σε αυτές τις ατέλειωτες ώρες της αναμονής
να συναντήσω ωραίους ανθρώπους από την πατρίδα μου
Έλληνες ντόμπρους και έξω καρδιά που συνδέθηκαν αυτόματα μεταξύ τους μπροστά σε αυτή την κρίση που αντιμετωπίσαμε όλοι μας από κοινού, με διάθεση να βοηθήσουν και να βοηθηθούν, με το χιούμορ να μη λείπει παρόλη την απόγνωση, την οργή και την κούραση,
κάτι που δεν συνάντησα πουθενά εκεί που πήγα,
ώστε να μπορώ να κάνω και πάλι τις κρίσεις και τις συγκρίσεις μου.
Και φυσικά, να βγάλω τη φωτογραφική μου μηχανή
και να παίξω με τις αντανακλάσεις στην τεράστια τζαμαρία του χώρου όπου διανυκτέρευσα
για να περάσουν τουλάχιστον εποικοδομητικά οι ατέλειωτες και βασανιστικές ώρες της αναμονής στο, μόνο κατ' όνομα, μεγαλύτερο αεροδρόμιο της Ευρώπης.












14 σχόλια:

VAD είπε...

Tο πήγαινε-έλα τόσα χρόνια στη διαδρομή Αθήνα -Χαρτούμ και τανάπαλιν μου πρόσφερε δεκαδες τετοιες "συγκινήσεις" καθυστερησης :(

ria είπε...

ταλαιπωρήθηκες εύα μου!
δεν πειράζει. την υγεία σου να έχεις.
καλες γιορτές και να χαίρεσαι την οικογένειά σου!

oldthings είπε...

Εύα μου ,αγανάκτησες ,κουράστηκες ,προβληματίστηκες και συμφωνώ μαζί σου για τα "περί σωστού νοικοκυρέματος " αλλά εκείνο που κρατώ είναι η αίσθηση της αλληλεγγύης των συμπατριωτών σε ένα ξένο περιβάλλον !! Ειλικτινά χαίρομαι ,που φαίνεται ότι τα αισθήματα θα τα ποδοπατήσουν ,δεν θα τα σβήσουν όμως ποτέ !!

DIMI είπε...

Δέν μού έχη συμβεί ποτέ τέτοια πολύωρη καθυστέρηση Εύα μου!!!Τό περισσότερο πού περίμενα,ήταν τρείς ώρες μεταβίβαση ,ερχόμενη από Πράγα,Βιέννη,Αθήνα!!!Χαρά στήν υπομονή σου!!!!!Ωραίες οι φωτογραφίες σου!!!Καλά Χριστούγεννα!!!Φιλάκια!!!

Ποδηλάτισσα είπε...

Πω Πω τι μου θύμισες........ Παραμονή Χριστούγεννα να γυρίζω από τον Καναδά με δύο μικρά παιδιά τότε και να περνώ την ίδια ακριβώς ταλαιπωρία στα ίδια αεροδρόμια!!! Όσο για τους "συμπατριώτες"... αυτοί είμαστε οι Έλληνες εκτός Ελλάδας - μια γροθιά - γιαυτό και προοδεύουμε, εντός της χώρας μας τρωγόμαστε και δίνουμε το δικαίωμα σε "ξένους" να βάλουν τα πράγματα σε τάξη..... Σου εύχομαι Καλές Χαρούμενες Γιορτές γεμάτες Υγεία!!!!! Πολλά φιλιά!!!!

Teteel είπε...

Παντού τα ίδια... για να παρηγοριόμαστε!
Πάντα δημιουργική όμως, θαυμάσιες οι φωτος σου!
*
Σου έχω δώσει ένα βραβείο, πέρνα από το μπλογκ μου.
*
Καλά Χριστούγεννα, καλές γιορτές για σένα και τους αγαπημένους σου,
πολλά φιλιά.

Eva Psarrou είπε...

Το μόνο που μου είχε ξανατύχει ήταν να καθυστερήσει η άφιξη της βαλίτσας μου σε κάποιο ταξίδι. Τέτοια συγκίνηση, ομολογώ, δεν μου είχε ξανατύχει!
Ευχές για καλές γιορτές!

Eva Psarrou είπε...

@ ria
Να' σαι καλά, Ρία μου, κι εσύ επίσης!

Eva Psarrou είπε...

@ oldthings
Έτσι είναι, όπως τα λες, στις δύσκολες στιγμές, όλες οι αντιθέσεις σβήνουν!
Πολλές ευχές, να περάσεις όμορφα!

Eva Psarrou είπε...

@ DIMI
Χωρίς υπομονή δυσκολεύουν τα πράγματα. Οι ώρες ήταν πολλές και σε τέτοιες περιπτώσεις χρειάζεται ψυχραιμία.
Καλή Πρωτοχρονιά, Dimi μου, καλά να περνάς!

Eva Psarrou είπε...

@ Ποδηλάτισσα
Στα ίδια αεροδρόμια;!;!;!! Δε μιλάμε για σύμπτωση τότε. Κι εγώ άκουσα από συνεπιβάτη ένα αντίστοιχο περιστατικό πάλι στην ίδια αεροπορική εταιρεία και στο ίδιο αεροδρόμιο!
Σ' ευχαριστώ πολύ για τις ευχές, εύχομαι ένα ευτυχισμένο και δημιουργικό 2014 σε σένα και σε όλο τον κόσμο! Φιλιά, να περνάς καλά!

Eva Psarrou είπε...

@ Teteel
Σ' ευχαριστώ πολύ για το βραβείο και την προτίμηση! Καθυστέρησα λίγο, έλειπα στο εξοχικό για τα Χριστούγεννα, χτες επέστρεψα.
Πολλά φιλιά και πολλές ευχές για ένα 2014 όπως το θες!

Ανώνυμος είπε...

Είναι λάθος να περιμένουμε 100% "νοικοκυρωσύνη" και συνέπεια από όποιονδήποτε. Γερμανοί δεν ήταν οι πιλότοι της της Κυπριακής πτήσης "'Ηλιος" που το έρριξαν πριν μερικά χρόνια; Αν θέλουμε να κάνουμε συγκρίσεις θα πρέπει να τις κάνουμε μόνο σε στατιστική βάση. Πού βρίκσεται το μεγαλύτερο ποσοστό νυκοκυρωσύνης να ψάξουμε. Σε μας ή σε κείνους;
Καλή χρονιά σε όλους.

Eva Psarrou είπε...

@ saunagreece
Η Γερμανία είναι αυτή που είναι κι εμείς αυτό που είμαστε. Καμία πλευρά δεν έχει μόνο καλά ή μόνο κακά και γι' αυτό εκνευρίζομαι όταν όλα τα ατοπήματα του κόσμου τα ρίχνουν αποκλειστικά επάνω μας. Δεν είναι σωστό ούτε και δίκαιο. Αν ζήσεις από κοντά χώρες και λαούς διαπιστώνεις ότι πουθενά στον κόσμο δεν λειτουργούν όλα ρολόι. Παντού υπάρχουν προβλήματα, ακόμα και στη Γερμανία. Ας μην υποστηρίζουν λοιπόν το αντίθετο κάνοντάς μας τον δάσκαλο. Εκεί βρίσκεται η ένστασή μου. Κι αν θέλεις τη γνώμη μου, θεωρώ πως είναι οι τελευταίοι που έχουν δικαίωμα να το κάνουν με το ιστορικό που διαθέτουν.
Κι εμείς, από την άλλη, ας αποκτήσουμε επιτέλους τη δική μας κρίση να κρίνουμε από μόνοι μας το ποιοι είμαστε και όχι να περιμένουμε από τον κάθε έναν τι θα πει για μας και πώς θα μας ψυχαναναλύσει. Δεν είναι ακριβώς όπως μας τα λένε τα πράγματα και δεν θα καθίσω να αναλύσω τους λόγους που επιλέγουν να παραποιήσουν την αλήθεια. Ως Έλληνες έχουμε χαρίσματα που δεν τα έχει κανένας εκεί έξω και ζούμε σε μια χώρα που θα τη ζήλευε και ο τελευταίος Ευρωπαίος. Το θέμα είναι ότι εκείνοι το ξέρουν πολύ καλά αυτό. Εμείς; Το ξέρουμε; Ιδού η απορία.
Καλή χρονιά!